MARİAN LİLY POTTER

⚡9⚡

Hermione eliyle göz yaşlarını sildi. Ron ona merakla ve şevkatle bakıyordu.

''Hermione ne oldu niye ağladı bana anlata bileceğini biliyosun bak senin göz yaşlarının her biri benim canımı yakıyo nolur ağlama ''

Hermione hayla ağlıyordu durduramıyordu. Ron'a ne diyecekti neden ağladığını nasıl söyleyecekti. Sanırım başka yolu yoktu gerçekleri söyleyecekti.

''Hermione lütfen bana anlata bilirsin tamam anlatma ama lütfen artık ağlama nolur o güzel gözlerine yazık''

Ron, Hermione'nin ağlamasına o kadar üzülmüştü ki o an Hermione için beslediği duyguları farketmeden ona söylemişti. Hermione kendini daha fazla tutamadı ve Ron'a sarıldı. Ron'da ona sarıldı. Hermione'nin saçlarını okşarken ve kokusunu içine çekerken mırıldandı sadece Hermione'nin duyabileceği bir sesle.

'' Tamam tamam  ne olduysa artık geçti ben yanındayım daha fazla ağlama nolur nolur daha fazla ağlama''

Hermione , Ron'dan yavaşça ayrıldı ve o an Ron için beslediği duyguları yıllardır kabul etmediği o duyguları o an kabul etti ve yavaşça anlatmaya başladı.

''Ron sana anlatıcam ama nolur nolur bunları Harry'e anlatma sana nasıl söyleyeceğimi de bilmiyorum ''

Daha fazla dayanamadı Hermione ve ağlamaya başladı. Ron ciddi bişey olduğunu anladı ve eliyle Hermione'nin yanağından akan göz yaşlarını sildi.

''Ron anlatcaklarımı nolur Harry'e anlatma ben onun üzülmemesi için söylemediğim bi kaç şey bunlar önemli şeyler var ama o üzülmemesi içindi gerçekten ''

Hermione ağlaya ağlaya Harry'e anlatmadığı herşeyi anlattı. Ron ona ilk başta  kızıçak gibi oldu ama sonrasında ona hak verdi oda böyle bi durumda kalsaydı aynısını yapardı.

''Hermione daha fazla ağlama bende senin yerinde olsam aynısını yapardım ölmüş olduğu yerine hiç öyle birinin olmadığını bilmesi bence de daha iyi daha az üzücü ''

Hermione suçlulukla yere eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve Ron'a baktı.

''Harry'e söyleme nolur ben pişmanım keşke hiç karışmasaydım ''

Ron , Hermione'nin tekrardan yere eğdiği başını yavaşça kaldırdı ve gözlerine baktı.

''Hermione Harry'e hiç bişey anlatımıyıcam  sen bu konuda da her zaman olduğu gibi en doğru kararı vermişsin , artık ağlayarak canımı yakmayınca kes her gözyaşında sanki bana crucio yapıyorlarmış gibi hissediyorum''

Bunları söylerken de bi yandan da Hermione'nin gözünden akan yaşları siliyordu. Hermione , Sonla konuşmaya başladıklarından beri söylediği şeylerin farkına o zaman vardı. Ron resmen onu sevdiğini ima ediyodu ama bunun farkında olmadığının da farkındaydı. Çünkü aşırı sakindi ve rahat rahat konuşa biliyordu. Hermione en sonunda bişey söylemesi gerektiğini farketti Ron onu seviyordu oda Tonu seviyordu nekadar kabul etmek istemesede ilk başlarda.

''Ron konuşmaya başladığımızdan beri ne söylediğinin farkında mısın ''

Hermione bunları demesini ardın dan Ron neler dediğinin farkına vardı. Yüzü saçlarıyla aynı renk oldu ve saçmalamaya başladı. Düzeltiyim derken iyice dağıttı.

''Şey Hermione şey ben öyle demek istememiştim özür dilerim yani ben ben uykudan yeni kalktım ya uyku mahmuru düşünerek konuşucağıma direk kalbimden geçeni söylemişim yani ııı şey benim benim çok uykum var ben eniyisi gidip bi şeyler atıştırıyım  yani yani ben en iyisi yatıyım evet evet ya ben yatıyım ''

Ron baya saçmalamıştı ve artık yüzü kıpkırmızıydı eli ayağına dolaşmış kalkmaya çalışırken ilk bacağını sonra kafasını vurup yere düşmüştü. Hermione onu hemen kaldırdı ve elini tuttu.

''Ron tamam sakin ol sakin özür dileme ne gerek yok eğer senin özür dinlemeni gerektirecek bi durum varsa benim de var çünkü az önece  sen yere düşünce benim kalbim açıdı sanırım duygularımız karşılıklı ''

Ron bi süre duyduklarını kavrayamadı. Hermione'nin dediği şeyleri anlayınca mutluluktan havalara uçtu. O gece beraber birbirlerine sarılıp şöminenin karşısındaki koltukta oturup konuştular. Bi süre sonrada ikiside uyuya kaldı koltukta üzerlerindeki battaniyeyle.