MARİAN LİLY POTTER

⚡3⚡

Gecenin bi yarısı sabahları işlek olan bi sokakta kimsecikler yoktu. Yada öyle görünüyordu. Sokağın başında eski büskü bir ev, evin karşısında bi çocuk parkı. Parkın ortasında bir heykel ,bi kadın heykeli. kadının elinde bir kuş. heykelin çoğunluğunu oluşturan kuşlar gibi. Sokakta bi adam belirdi. Yere bakarak ilerleme başladı belliki bir şey arıyordu.

''Ahh sabah aceleyle nasıl düşürürüm o saati ahh güzel annecim bide sürekli derdin cep saatini kaybetme sakın diye sennin hatıranı nasılda kaybederim ama buralarda biyerlerde düşürdüğüme eminim ahhh burda olmalı''

Adam sokakta düşürdüğü birşeyi arıyordu. Yarım saat boyunca bütün sokağı turladıktan sonra en sonunda pes eti ve bağırarak söylenmeye başladı.

''Ahh yok yok yok hiç biyerde yok nereye gide bilirki ahh kaybettim annemin bana yadigar bıraktığı saati kaybettim''

Bu sırada sokakta iki binanın arasında kalan sokak lambasının aydınlatmadığı yerde kalan ara sokak gibi bir yerde duran donmak üzere olan Marian Lily Potter uyandı. Çok üşümüş ve açıkmıştı. Onu uyandıran sestense çok korkmuştu ve ağlamaya başladı. Adam sesin geldiği yere doğru ilerlemeye başladı. Sesin geldiği yeri görünce dona kaldı. Bir bebek puseti vardı. Üzeri örtülmüştü. Adam pusette birazdaha yaklaşınca pusetten yayılan bi enerji hissetti. Pusettin üzerindeki örtüyü kaldırınca gözlerine inanamadı. Pusette kızıl saçlı zümrüt yeşili gözlü 1 yaşlarında bir kız çocuğu vardı. Donmak üzeriydi yanakları kıpkırmızı olmuştu. Adam cebindeki asasını çıkardı. Yavaşça bebeğe doğrulttu ve bebeğin ısınmasını sağlıcak bir büyü mırıldandı. Bebeğin ağlamaları yavaşça dinerken adam pusettin üstünü kapatmak için kullanılan örtüyü bebeğe sardı. Bu sırada örtünün kenarına altın iplikle işlenmiş üç harf gördü ''M.L.P.'' . Bebeğe bakarak konuşmaya başladı.

''Ahh senin gibi bi meleği nasıl bırakıpta gidebilirler sen çok masumsun seni alıp evime götüriyim ve karnını doyuralım sonrada aileni buluruz küçük melek sanırım ailen  seni isteyerek bırakmamış üşümemen için özenmişler ve seni saklamışlar seni gerçekten seviyolarmı küçük melek''

Demesinin ardından bebek evet dercesine gülümsedi. Adam bebeği pusette geri koydu ve puseti eline aldı. Bu sırada pusettin arkasındaki saatini farketti. Bebeğe minnetle baktı.

''Ahh küçük melek sen olmasaydın bu sokağa hiç bakmıycaktım teşekkür ederim''

Sonrada bebekle beraber ortadan biranda kayboldu. Sokak tekrardan sessizliğe büründü.

Harry sıçrayarak uyandı kanter içinde kalmıştı. Rüyayı en ufak ayrıntısına kadar hatırlıyodu. Kız kardeşini ordan bi adam almıştı. Annesi büyük ihtimalle ikinçi kez geleceğini düşünüyordu ama olmamıştı Harry'i de oraya bırakmaya gidemeden ölmüştü. Sonrasında ise ordan tesadüf eseri geçen biri tarafından bulunmuş ve götürülmüştü. Harry heycanla ayağa kalktı ve saate baktı. Hava aydınlansada saat daha erkendi. Hemen üzerini değiştirdi. Ron'u uyandırıp uyandırmamak da kararsız kaldı. En sonunda Hermione'nin uyanmış ve ortak salonda ders çalışıyo olabileceği geldi aklına. Hermione her sabah erkenden kalkar ve ders çalışırdı. Koştura koştura aynı zamandada ses çıkarmamaya dikkat ederek ortak salona indi. Yanılmamıştı Hermione ders çalışıyordu hemen yanına gitti. Hermione kendini okadar çok derse vermiştik onun geldiğini fark etmemişti. Harry'nin onu dürtüklemesiyle yerinden sıçradı ve Harry'e döndü. Onu görünce şaşırmıştı. Hemen saate baktı ve saatin daha erken olduğunu görünce Harry'e döndü.

''Harry beni çok korkutun biraz daha ses çıkartarak gelseydin olmaz mıydı hem bu saate neden kalktınki yoksa yine rüya mı gördün''

Harry gülümsedi.

''Hey ses çıkartarak gel diyosun ama merdivenlerin ortasına geldiğimden beri sana sesleniyorum ama sen kendini fazla kaptırdığın için duymadın erken kalkma konusuna gelincede evet yine aynı rüya ama bu sefer diğerinin devamı annem gittikten sonrası ''

Hermione duyduğu şeyle şaşkınlıkla kala kaldı.

''Nasıl yani sonrasınımı hemen anlatıyorsun ''

Harry rüyayı anlatmaya başladı. En ufak detayına kadar hiçbirşeyi atlamadan anlatı. Hermione Harry'nin anlattıkları karşısında birden bire çok heyecanlandı.

''Ne ! Harry kuşların ortasında sağ elinde kuş tutan bi kadın mı emin misin ''

Harry başını yavaşca salladı.

''Emininm Hermione kaşı caddede de eski yıkıldı yıkılıcak bir ev vardı ''

Hermione yerinde zıplamaya başladı.

''Harry ben o sokağı ve evi biliyorum ben küçükken oturduğumuz sokak ''