Avenger Girl

Fire! Spideman?

Peter pov.
De volgende dag was ik eerder wakker dan Mia dus ik besloot om een ontbijt te maken voor haar. Dat was het minste dat ik kon doen voor haar met alles waar zij nu meemaakt. Ik nam was quacksons :D en ook nog wat aardbeien. het was niet veel, maar Mia had nooit veel nodig om blij te zijn. We hadden gelukkig veel tijd voordat school begon omdat ik redelijk vroeg wakker was. Als ik terug naar mijn kamer ging, wachtte ik nog even met Mia wakker te maken en keek even. Niet op een enge oude man manier. Nee maar in bewondering, bewondering voor hoe sterk ze is, hoe mooi ze is. Aan de buitenkant maar vooral in de binnenkant. "God, You're so perfect..." Met die woorden werd ze wakker. Ze wreef even in die mooie ogen van haar en had dan eindelijk door dat ik hier ook was met een heel ontbijt. "OMG Peter! You didn't have too...Thank you." "I would do enything for you, I hope you know that." "I do Peter...Very well. I hope you know that I would also do anything for you. You do know that, right?" "I do...Now eat your breakfast so we can make us ready for school."
Mia pov.
Deze nacht was niet de beste nacht. Ik werd een paar keer wakker door een stem dat de hele tijd in mijn hoofd bleef zitten. Hij bleef maar zeggen dat ik niks was. Dat ik dom en lelijk was en het bleef ook door en door gaan tot op een bepaald moment. De stem verdween als ik Peter zijn arme rond me heen voelde. Peter hielp me altijd met alles en hij moest het zelfs niet proberen. Hem gewoon naast mij hebben was al genoeg. Achter dat heb ik wel de hele nacht geslapen totdat ik iemand iets hoorde zeggen. Ik deed mijn ogen open en zag Peter met een heel ontbijt klaar staan. "OMG Peter! You didn't have too...Thank you." "I would do enything for you, I hope you know that." "I do Peter...Very well. I hope you know that I would also do anything for you. You do know that, right?" "I do...Now eat your breakfast so we can make us ready for school." We aten ons ontbijt op en maakte ons inderdaad klaar voor school. Net voordat we vertrokken keek ik nog even op mijn gsm en zag ik dat ik 5 gemiste oproepen had van Tony.  Ik besloot om hem gewoon te zeggen dat ik bij Peter in slaap was gevallen en dat het al te laat was om naar het Avengers gebouw te gaan. Typisch Tony reageert hij net als ik mijn gsm wil weg leggen. Ik opende het bericht en ik lachte als ik het las. "Yeah I already knew that. May told me...But hey thank you for telling me...A few hours later..." "I'm Sorry, Love you..." Ook al was Tony niet mijn familie,hij was wel altijd als een vader voor me. Oké hij heeft gelogen voor wel ja een aantal jaar maar hij deed het voor mijn veiligheid. Na een stuk of 10 minuten waren we eindelijk op school. We liepen richting Peter zijn kluisje als ik ineens steken kreeg door mijn hoofd. "Mia! Are you okay?" "N..no..My head...It hurts like hell." "Okay come with me." Peter nam me mee naar een leeg lokaal en ik zette me op 1 van de banken. "Okay here, use this." Hij gaf me een spons die helemaal nat was en met mijn krachten bevroor ik heb zodat ik hem tegen mijn hoofd kon  houden. ""Mia ... what's going on?" "Nothing just a headache" "This is not just a headache. What is REALLY going on?" "...Okay, I don't know if it has anything to do with it, but I have a voice in my head for a few days." "A voice? Do you mean like the time that flash was bullying someone?" "Yes, but it is more than that. Last night I had that voice in my head again. This time he said things like that I was stupid and ugly and that I am not worth anything." Ik keek naar beneden wetend dat wat die stem zegt allemaal waar is. "Hey, I do not know how that voice got in your head, but what he says are his lies. You are the smartest person I know and look at you! I am 100% sure that all boys would want to go out with you, even the boys from the basketball team." "Do you really think so...?" "I know so. come on! let's go to class and behind school we will do something that completely distracted your thoughts from that voice and I promise you, I'll find out how that voice came into your head and how I get it out of it. Come here.." Hij deed zijn armen open en ik sprong er zeg maar in.

We knuffelde voor een tijdje, het voelde alsof het voor altijd was maar toen ging de bel en moesten we snel naar ons lokaal. De dag ging traag voorbij. MJ, Peter, Ned en ik zatten nu in chemie totdat plots een andere leerkracht ons lokaal binnen stormde en riep. "FIRE!!! There is FIRE!!!" "Okay students just go out quietly." Iedereen ging rustig naar buiten maar in de gangen was het chaos. Ik probeerde bij Peter te blijven maar iedereen trok me naar achter totdat mijn beeld helemaal zwart werd.
Peter pov.
Ik probeerde Mia met me mee te krijgen maar iedereen duwde en trok waardoor ik haar uit het oog verloor. Als iedereen buiten was, begon ik naar Mia te zoeken maar ik vond haar nergens.

"Shit..." "Are all students outside?" "No mia is still inside!" Als MJ dat zei, dacht ik geen seconde na en liep gewoon naar binnen. Het maakte me niet uit of ik mocht of niet, ik moest gewoon Mia redden. Gelukkig had ik mijn web shooters vandaag mee dan kon ik ze gebruiken in het geval dat. "Mia!!" Niets "Mia!!!" Op dat moment was er een grote knal waardoor ik een meter of twee naar voor vloog en op de grond viel. "P..Peter...Help m..me!" Ik volgde haar stem en als ik haar eindelijk vond zag ik dat ze vast zat. Haar been zat vast onder een stuk plafond. De enige manier om haar daar weg te halen was om mijn super sterkte te gebruiken en dat zou ook weggeven dat ik Spiderman ben... Fuck it. Ik moest Mia helpen wat het ook koste. Ik liep naar haar toe en trok het stuk plafond van haar been. Als ze er vanonder was zei ze: "H..how did you do that?" Ze stond recht en ik nam haar handen. "Let's just say...I..I..I'm Spiderman..." 

Ik keek naar haar met een gezicht vol schuldgevoel maar zij deed niks anders dan lachen. "I knew my Peter was special but not that he was the great spiderman.." "So you're not mad at me?" "As long as you take along on one of your trips through New York, everything is okay for me." Ik lachte en zei: "good for me but first see if everything is okay with your leg." "Yes Doctor Parker." We lachten en gingen langzaam richting de voordeur. Ze probeerde te stappen maar haar been deed te veel zeer. "Wait." Ik  trok zachtjes haar arm rond mijn nek zodat ze op mij kond steunen. Zo gingen we voorzichtig naar buiten "There they are!" "Peter why did you do that? you could have been dead. you both could have been dead." "Trust me miss. Parkinson I had everything under control" zei ik als ik naar Mia knipoogde. Iedereen was veilig, Mia was veilig... en dat was het enige dat telde voor de friendly neighborhood spiderman.