Önerileriniz için iletişime geçin» Uzuncoraplipepee
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Yağmur damlalarının yere düşüşünü seyrediyordu, genç kız. Gökyüzünden farksızdı gözleri.
Mavilerinden kayıp gidiyordu damlalar, içine doğru. Dışardan ağlasa neye yarardı?
Hiçbir şeye...
Kimsenin umrunda değildi. Ağlaması, gülmesi... Kimseyi etkilemiyordu.
En çok da bu koyuyordu genç kıza, sevdiği herkesi kaybetmiş olması.
Kimsesizdi o. Yapayanlız... Bir başına...
Ailesi... Daha 6 yaşındayken kaybetmişti ailesini. Gözü önünde katledilmişlerdi.
Annesinin acı çığlıkları doldu kulaklarına. Babasının haykırışları...
Hiç acımamışlardı. Genç kız 6 yaşında büyümüştü. Ve ailesine orada söz vermişti.
İntikamlarını alacaktı...
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
~Gece'den~
Gözlerimi yavaşça araladım. Eymen ve önlüklü, muhtemelen doktor olan adam vardı başımda.
"Ne oldu bana?"
Sesim fısıltıdan farksız çıkmıştı. Ve konuşurken boğazımda harikulade bir acı oluşuyordu.
Kendimi fazlasıyla kötü hissediyordum.
"Şşh! Dinlen sen. Birazdan çorba getireceğim sana. Hadi."
Konuşacak hâlde olmadığım için sadece kafa sallamakla yetindim.
Doktorla odadan çıktıktan bir süre sonra, elinde tepsiyle odaya geldi.
Dumanı tüten çorba, pek de iştah açıcı durmuyordu.
"Sen mi yaptın?"
Kafasını salladı.
Yerimden doğrulup, üzerimdeki battaniyeyi sıyırdım. Tepsiyi sehpaya koyup, beni durdurmaya çalıştı.
"Otur oturduğun yerde!"
"İzin ver çorba yapayım. Daha fazla hasta olmak istemiyorum."
Kolumdan tutup, tekrar koltuğa oturtdu.
"Otur dedim sana!"
Kolumu elinden kurtarıp ayağa kalktım, mutfağa doğru hızla adımladım. O da peşimden geliyordu.
Kolumdan tutup beni durdurdu.
"Hemen içeri geç!"
"6 yaşımdan beri, hastalandığımda kendime bakan hep ben oldum. Bundan sonra da başkasına ihtiyacım yok! Kendi başımın çağresine bakabilirim."
Kolumu tekrar elinden kurtarıp mutfağa girdim. Malzemeleri çıkarıp çorbamı yaptım.
Çorbayı kaseye doldurdum ve elime alarak salona geçtim.
Koltuğa uzanıp çorbamı içmeye başladım. O ise, sadece beni izlemekle yetiniyordu.
İçimdeki insaflı kız kontrolü eline aldı. Mutfağa gidip, onada çorba katdım. Tekrar salona dönüp, çorbayı önüne koydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sokak Lambası#Wattsy2019
Misteri / ThrillerÇok yakmışlardı canını... Herkes yakmıştı. Annesi... O da yakmıştı canını. Tutmamıştı sözünü. Kalmamıştı yanında. Gitmişdi... Babası... Koruyamamıştı onu, onları. Söz vermişti oysaki. O da tutmadı sözünü. Ve kardeşi... Ablasını hiç üzmeyecekti. Gitt...
