Eudox | boek 2 | Dawn Of Secrets

43|Can you keep it?

Kuana opende moeizaam haar ogen en keek verward naar haar omgeving. Ze lag op de grond in haar kamer, met de jurk van gisteren nog steeds aan.

"Wat is er gebeurd-Ah!", zei ze pijnlijk en hield pijnzend haar keel vast, die kurkdroog was en erg prikte. Ze stond met moeite op van de grond en keek onbestemd om zich heen. Ze probeerde zich te herinneren wat er gisteren allemaal gebeurd was nadat ze terug waren gekomen, maar ze kon zich helemaal niets meer herinneren.

Ze wreef over haar hoofd en ging rustig op het bed zitten. Plots werd er op haar deur geklopt. "Ja?".

"Het ontbijt staat klaar mevrouw", hoorde ze de stem van haar toegewezen bediende zeggen en Kuana knikte. "J-ja ik kom er zo aan!", riep ze terug en ze hoorde de voetstappen van de bediende weglopen. Na nog een tijdje diep en hard te hebben nagedacht, gaf ze het uiteindelijk op en kleedde zich om om zichzelf representatief te maken.

Na een korte douche en haar dikke krullen uit de klitten te hebben gehaald, liep ze in haar comfortabele kleding en haar in een knot gedaan, naar de eetkamer, waar de rest al zaten te ontbijten. Ze liep de gezellige kamer binnen en begroette de leden aan de tafel.

Iedereen was er al, behalve dreumitris' familie. "Hé slaapkopie, waar bleef je nou?", vroeg Daphne grijnzend en Kuana lachtte humorloos. Ze zocht de tafel af naar een plekje en ging naast Max zitten, tegenover moraj. "Goed geslapen?", vroeg Max en Kuana knikte loom.

Nadat de groep heerlijk en wel had gegeten, gingen ze opweg naar de bibliotheek om daar hun plan van actie te bespreken. Onderweg zag Daphne dat Kuana er niet helemaal bij leek te zijn. Ze kwam naast haar lopen en legde haar hand steunend op haar schouder.

"Gaat het wel?", vroeg ze zorgelijk en Kuana knikte verzekerend met haar hoofd. "Ja, alleen... ik kan me niet echt veel herinneren van gisteren", zei ze bedenkelijk en Daphne keek haar onbegrijpelijk aan. "Hoe bedoel je?", vroeg ze en Kuana keek haar aan.

"Ik kan me alles nadat we terug gekeerd waren helemaal niets van herinneren. En net werd ik wakker op de grond met de jurk van gisteren nog aan", legde ze uit en Daphne keek raar op. "Wat? Hoe komt dat nou weer?", vroeg ze en Kuana haalde radeloos haar schouders op. "Ik drink ook niet dus het kan niet komen omdat ik dronken was ofzo".

Kuana keek haar vriendin vragend aan. "Waar was jij trouwens?", vroeg ze en Daphne rolde lachend met haar ogen. "Ik was in de tuin in slaap gevallen", zei ze en Kuana keek haar lachend aan. Daphne keek haar kort boos aan, voordat ze met haar meelachte. "Ik was zo moe!".

Daphne staarde, na uit gelachen te zijn, bedenkelijk voor zich uit en keek verbaasd op bij het zien van dreumitris' vader die samen met Trix uit de bibliotheek kwamen, met daniella die op hun leunde. De vrouw leek heel moe en in een totaal andere wereld te zijn.

Dreumitris kwam bezorgd snel dichterbij en keek zijn vader vragend aan. "Wat is er gebeurd?! Mam?", zei hij maar zijn moeder leek hem totaal niet gehoord te hebben. Trix keek naar zijn grote broer. "Ik heb haar in de verboden kamer gevonden! De deur is helemaal vernield en ze lag bewusteloos op de grond", somde hij op en Dreumitris fronste verward.

"Wat? Hoe heeft dit kunnen gebeuren?".

"Geen idee jongen, maar ik breng haar nu naar boven en dan zoeken we dit wel uit, goed?", zei zijn vader en Dreumitris stapte meteen aan de kant, waarna ze zijn moeder naar haar kamer brachten.

"Ze lag bewusteloos in een verboden kamer?", herhaalde moraj totaal in de war gebracht en de groep liep weer verder de bibliotheek in. Binnen aangekomen leidde Dreumitris meteen de weg naar de deur helemaal achterin de bibliotheek en stond beduusd stil bij de vernielde ingang.

De rest kwam er ook bij staan en keken zorgelijk naar de vernielde kamer. Gek genoeg was alleen de deur vernield en lagen hier en daar een paar boeken op de grond, maar voor de rest leek er niets gestolen te zijn. Ook niet het blijkbaar erg bijzondere boek dat afgeschermd zat in een vitrine kast.