25|Kuana

393 35 39
                                    

BTS - The Truth Untold
____________________



Maar als hem ooit iets zou overkomen door een van haar velen problemen, zou ze het zichzelf nooit kunnen vergeven en dat is iets dat ze zichzelf beloofde.

~~~~~

"Ik ga jullie zo erg missen!", riep Lilly terwijl ze Daphne en Kuana een verpletterende knuffel gaf. "Ik jou ook kleine meid", zei Daphne en de twee meiden trokken zich weer van het kleine meisje af.

"Ik weet dat we elkaar pas kort kennen maar... jullie zijn echt een van de beste vriendinnen die ik ooit heb gehad", zei ze met een bibberende stem van droefheid.

"Jij ook de mijne lilly", zei Kuana zacht en aaide haar op haar hoofd. "Beloven jullie dat jullie me weer een keer op komen zoeken?", vroeg Lilly hoopvol en Daphne aarzelde even, voordat Kuana de vraag voor haar beantwoorde. "Beloofd", zei ze en ze gaven elkaar nog een laatste knuffel.

"Als dit zo doorgaat staan we hier de hele dag nog", mompelde Max die bij het hekje stond en moraj keek hem aan. "Ga je geen gedag tegen haar zeggen?", vroeg hij en Max haalde zijn schouders op.

"Ik ken haar amper", zei hij en moraj keek weer naar de dames. "Je kent Daphne ook amper, maar je geeft overduidelijk wel om haar", zei hij en Max keek hem raar aan.

"Helemaal niet", zei hij bot en Moraj grinnikte.

Na nog een paar tranen en knuffels, trokken de dames zich uiteindelijk van elkaar af en gingen bij de rest bij het hek staan, terwijl ze werden uitgezwaaid door Lilly en haar gastvrije familie.

"Jullie zijn altijd van harte welkom!", riep Lilly's moeder. "We zijn jullie eeuwig verschuldigd! Dank jullie wel!", riep lilly's vader dankbaar en de groep nam hun afscheid.

Nadat ze de stad hadden verlaten, besloten ze dat lopend naar Kuana's stad gaan veelste lang zou duren en besloten onderweg ergens paarden vandaan te halen.

"Waar gaan we nou weer paarden vandaan halen?", vroeg Max. "We zullen onderweg vast wel ergens langs een boerderij komen ofzo", antwoordde Niko en Max keek hem aan. "Denk je nou serieus dat ze paarden verkopen op een boerderij?", werpte Max tegen en Niko keek hem verduidelijkend aan.

"Ja. Want paarden leven nou eenmaal op boerderijen".

"Niet om te verkopen".

"Wat dan? Om feestjes te houden? Paardenclubie?".

"Tenminste niet verkopen, welke boerderij doet dat nou?".

"Een boerderij die paarden verkoopt?".

"Oh hou toch op man".

"Hou jij maar op, jongen".

"Misschien moet je je mond nu maar eens houden?".

"Misschien moeten jullie beide jullie monden maar eens houden?", zei Kuana gefrustreerd op een kalme toon en keek hun stormend aan. De twee jongemannen die elkaar koel en verhit aankeken, keken verstoord om naar Kuana en deinsden meteen terug toen ze haar furieuze gezicht zagen.

Ze keken verslagen van haar weg en keken elkaar geïrriteerd aan toen hun blikken kruisten. Kuana draaide zich weer om en zuchtte vermoeid. Daphne kwam naast haar lopen. "Wiens brilliante idee was het om magiërs van ijs en vuur bij elkaar op reis te laten gaan? Jongens ook nog eens!", zei Kuana gefrustreerd en Daphne haalde geamuseerd haar schouders op.

Plots kreeg de heks weer een bezorgde uitdrukking op haar gezicht en Daphne keek haar wetend aan. "Je denkt aan je ouders of niet?", vroeg ze en ze knikte. "En mijn zusjes. Ik heb dat beeld nog steeds in mijn hoofd van...". Ze kapte zichzelf af voordat ze het weer begaf en haalde diep adem.

Eudox | boek 2 | Dawn Of SecretsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu