Dy premtimet(Albanian)

Ngjyre e bukur e kuqja

Bryan (pov)

Nuk e di sa kohe kam qendruar keshtu pa levizur ne mendjen time po silleshin shume pyetje dhe jam e sigurt qe edhe Anastasia eshte ne te njejten gjendje. Si ka mundesi? Perse e ka fshehur kete gje? Qe kur e ka fshehur?

-Ti!!

I thash , e kapa per kemishe dhe fillova ta godas me grushta. I pari goditi hunden e tij me pas afer syrit e pastaj diku afer brinjeve.

-Si munde une mendova qe isha miku yt?!!

Dhe fillova ta godas perseri dhe perseri degjoja zera qe me thonin te ndaloja me duket se ishte Emily dhe Xhoi. E dija qe Mateo nuk do me ndalonte ai e di se cfare u ndodhte njerzeve qe me genjejne. Nese Dante nuk do te ishte miku im atehere ai do te kishte nje plumb ne mes te syve. Kjo ishte menyra ime per te nxjerre inatin dhe ne kete menyre dhe per ta falur dhe Dante e dinte kete gje prandaj nuk po kunder sulmonte .

-Bryan stop , ndalo te lutem po e vret

Degjova Anastasian te fliste per here te pare por une nuk mundja duhet ta beja kete qe askush mos ti perseriste te njejtat gjera.

-Ndalo te lutem

Tha ajo perseri dhe ndjeva doren e saj ne supin tim.Prekja e saj me ndaloje menjehere por jo te qetesohesha plotesisht. Ajo e kuptoi kete gje sepse une po merrja fryme thelle shume shpejt dhe beri gjene qe nuk ma merrte mendja kurre:
Ajo me perqafoi nga mbrapa mblodhi krahet rreth meje dhe tha

-Mjaft te lutem.

E dija qe nuk e kishte vetem me mua por me gjithcka. Ishte ajo qe po lendonte me shume asaj po i dhimbte zemra me shume ajo ndihej e tradhetuar me shume.U ktheva perballe saj dhe e perqafova, ajo e kthej perqafimin. Ketu ne kete moment e kuptova se po bija ne dashuri me ate mutin ndoshta madje edhe kisha rene.

-Eja vogelushe shkojme diku

I mora doren dhe thura gishtat e saj me te mijat. E dija qe kishte nevoje per tu larguar nga ketu. Ajo qendroi e heshtur dhe ne u nisem drejt destinacionit.Pas nje ore arritem.

-Eja
-Ku jemi keshtu? Brayn nuk me solle ketu te me vrasesh apo jo?
-Anastasia me te vertete mendon se po te doja te vrisja do te sillja ketu? Pastaj dhe po te dua nuk mundem .

Ajo me pa e konfuzuar nuk po e kuptonte se perse i thash ato fjal dreqin as une nuk e di perse i thash por thjesht duhet ti thoja ta beja ta kupoja qe ajo ishte e rendesishme per mua. Ajo ndaloi , aty e kuptova qe kishim arritur.Degjova ate te leshonte tinguj habije per pamjen qe kishte para syve.

E kisha sjell tek nje liqen i cili ka qene qe kur vendi im i fshehte.

-Te pelqen?
-Shume faleminderit Bryan qe e ndave kete me mua.

Pohova me koke.Hoqa triken.Syte e saj ngjyre cokollate u hapen krejt habi.

-Cfare je duke bere??
-Cfare te duket qe po bej ??
thashe une duke e testuar dhe ngrita vetullen
-Po futem ne liqen.Eja.
-Une nuk mundem.
-Perse ke frike? Nuk e dija qe ishe frikacake.

E dija qe po e beja me nerva por me te vertet e doja ketu afer meje.

-Nuk kam frik thjesht nuk kam rrobat e pershtatshme.
-O vogelushe mos u shqeteso mund te veshesh triken time
-Por...
-Por vetem nese je trime.
-Ta tregoj une ty.Ktheu
-Ti e di qe kam pare shume apo jo?
-Po e di por mua jo.
-Shume shpejt vogelushe shume shpejt.
Thashe me ze te ulet
-Si??
-Thashe shpejto se nuk kemi kohe gjithe naten.
-Erdha
Tha ajo dhe zeri i saj u degjua shume afer, u ktheva, ajo ndodhej perball meje. Perplasa doren ne une dhe e laga me qellim.Trikoja u lag.

-Ngjyre e bukur e kuqja
-Po sigu...... oooooo joo nuk e the . Pervers!!!
-E thash dhe cfare do te besh??
-Une..... une......
-Ti???
-Une.....une...ty....
-Po ti mua ??
-Aaaaaa po me cmend
-Jo ti po me cmend vogelushe

Ne keto momente nuk doja asgje me teper por ta puthja por une e dija qe ajo nuk ishte gati. Nuk doja qe ta friksoja dhe te largohej.

-Shkojme tani??
-Po....
Falemimderit Bryan per sonte.....
Dhe per gjithcka.
-Asgje vogelushe.....gjithmone.
.
.
.
-Naten Bryan
-Naten Ana

I thashe dhe u largua. Ate nate nuk vura gjume ne sy duke menduar per ate dhe se cfare do te kishte ndodhur nese do e kisha puthur.