Bonus Chapter

977 63 1
                                    

Autor pov

Anastasia dhe Bryan e moren fundin e tyre te lumtur. Jackob 21 Isabela 17 dhe Aleksander 7 vjec.

Bryan ishte ne pune ndersa Jackob do vinte nga kolegji sot. Ana po bente nje darke te madhe.

-Aleks ku eshte Bela?

-Ne dhomen e saj mama.

-Eja shkojme ta therrasim.

Nene e bir ngjiten lart tek dhoma. Hapin deren dhe cfare te shikojne.

-Eeeeuuuuu

Bela po puthej me nje djale. Ne ate moment Anes sa nuk i pushoi zemra. Ajo e dinte se nese Bryan ose Jackob e merrnin vesh kete gje ai djal i shkrete ishe i vdekur.

-Maa...nuk eshte ashtu si mendo ti.

-Ashtu?

-Jo ... ne ne thjesht po emm..

-Po putheshit.

Tha Aleksi qe gjithmone kishte deshire ta fuste motren ne telashe.

-Po nese e merr vesh babai yt te vret ty edhe kete djalin.

-Emri im eshte Lukas.

-Mbylle ti!

Thane te tre sebashku.

-O ma nese nuk i tregon ti ai nuk e merr vesh.

-I tregoj une

tha Aleksi per inat te motres.

-Ti more mistrec!

-Nese nuk do ti tregoj atehere me jep 50 dollare.

-Nuk kam

-Ke sepse une e di qd babi te jep lek teper.

-Dakort.

Tha Bela dhe i kaloji nje 50she

-Zemer erdha unee.

-Babi!!!

-Babi!!!

-Bryan!!!

-Cfare te bejme? Ma me shpeto.

-Nuk e di prit te mendoj.

-A ta hedh nga dritarja. Me mire ai sesa une.

-Me pelqen si plan

Thote Anastasia.

-Mire ti kape per kembesh une tek krahet.

-Bela. Une jam ende ketu. Hejjj

Tha Lukasi i shkrete i cili ishte i tmerruar nga dy femrat.

-Zemer

U degjua zeri i Bryanit aty afer.

-Shpejt ne dollap.

-Erdhem.
.
.
.
Darka u shtrua dhe Anastasia me Izabelen po shikonin njera-tjetren. Bryani dhe Jackob po shikonin me dyshim.

-Pra e dashur cfare keni bere sot?

-Cfare kemi bere? Ne nuk kemi bere gje. Po qetesi. Asgje skemi bere apo jo Bela?

-Po ba shume qete. Asgje nuk kemi bere.

-Emmm dakort.

-Le te fillojme tre hame.

Pas 5 minutash.

-O ma a do i cojme per te ngrene atij djalit tek dollapi. I shkreti duhet ta kete marre uria.

-Cfare djali?Isabela?

-Bela?

Thane babe e bir te dy sebashku.

-Epo shiko. Puna eshte emm...
.
.
.
.
-Bryan mos mendon se nje muaj ma telefon televizor dhe cdo mjet komunikimi madje pa u takur me shoqerine eshte nje denim teper i rende.

-Mos u shqeteso me vone do e paksoj.

.
.
.
.
.
.

Mbremja e matures per Isabelen

Ding bie zilja e deres. Isabela shkon me shpejtesi ta hape por Bryan Jackob dhe Aleksander shkojne para saj. Lukasi kur i shikon te tre burrat e shtepise trembet.

-Hyr brenda

Thote Bryan nen dhembe

-Hyr pa frike

Vazhdon fjalen e tij Jackob

-Mos u shqeteso se nuk te vrasim tek dera por me pas. Por ti mos u shqeteso se une nuk bej kercenim se jam ende i vogel. Une thjesht mund te te pres me thike pak por asgje me teper.

Thote Aleksandri duke luajtur me nje thike te vogel.

Lukasit filluan ti shkonin djerset ndersa Isabela qendronte aty e habitur. Ajo nuk dinte si ta mbronte Lukasin nga ata. Pas disa minutash ajo thirri te vetmin person qe mund ta mbronte.

-O maaaaaaaa babi asht tu kercenu Lukasin.

-Pu spiune. Tani do ma tregoje mire qefin.

Tha Bryan duke pare nga goca e tij. Ai po veshtronte me kujdes se si vajza e vogel kishte ndryshuar kaq shume.

-Bryan!!!

Shikon ai gruan e tij teksa vjen e nevrikosur.

-Zemerrrr sa e bukur qenke bere sonte.

-Po edhe ti do jesh i bukur kur te flesh sonte ne divan.

-Dreqin Anastasia ti e di qe ai divan eshte shume i parehatshem.

-Mos guxo ti prishesh mbremjen goces.

Kercenoi ajo haptas.

-Offff dakort. Lukes kujdesu per te.

Dha ai dhe u ul.

-Ti ma mund te kesh ne dore babin  por mua jo.

Tha Jackob i cili kryqezoi duart.

-Ahhhhh mezi po prisja qe te flisje ti.

Tha ajo duke dhene nje shikim djallezor. Sipas Jackobit mamaja e tij duke u plakur dhe duke u bere me djallzore aq sa ai kishte filluar ta merrte frike.

-Jackob a i di ato fotot e mrekullueshme te tuat.

Jackob sa nuk i ra infrakt. Po ku dreqin i kishin rene ne dore ato foto mamase se tij ato foto duhet te ishin shkaterruar.

-Pra e dike. A e di te dashuren tende. Bashkoji bashke dhe del dicka shume e bukur.

-Rehatohu Lukas

Tha ai duke u dorzuar para mamase se tij.
Ne fund Anastasia u kthye nga Aleksandri.

-Po ti?

-Une jam mire. Une jam me skuadren fituese.

Tha djalli i vogel i familjes.

Nese deshironi ne vecanti ndonje pjese/skene atehere komentoni dhe une do mundohem ta bej.

Dy premtimet(Albanian)Место, где живут истории. Откройте их для себя