Why can't life be easy? Why do you have do work hard just to earn something? and why mathematics is so complicated?
Habang tinitignan ko ang whiteboard na puno ng numbers na may iilang letters ay pakiramdam ko ay unti-unting humihiwalay ang utak ko sa katawan ko.
I really dont like math, to the fact that its really boring and hard, i dont know why math exists too..Why math is that important...And why studying it is necessary.
Tinignan ko ang mga kaklase ko and they were all focused on their papers..I suddenly looked at our prof na nagiikot sa buong room, masuwerte na lang ako na hindi pa sya napupunta sa gawi ko.
I suddenly got curious if they found math complicated too when they were just students...Did they found it boring too?
Nang lumingon sya sa gawi ko ay agad akong nagkunwari na nagsusulat ng kung ano.
Nang maramdaman kong wala na sa akin ang kanyang titig ay binaling ko uli ang aking paningin sa pisara.
While looking at the numbers i wished it was letters instead, for sure i will be very interested on it.
"Ms.Buenavista...May problema ba?" nanlaki ang mga mata ko nang tawagin ako ng prof namin ,napalingon naman ako sakanya
I cant help to study her feautures, she have these deep dark eyes na isang tingin mo palang ay alam mo nang masungit sya, her eyebrows says it more.Her rinkles on her forehead adds it more...And her thin straight lips is not fond in smiling.
"Nothing madame" I polightly answered, i heard she's a terror and thats not a lie.
Hindi nya na ako pinansin at nagikot uli sa buong room, i think we've been answering these damn questions for ten minutes and ten minutes seems like forever.
I looked at my sheet just to see that its still clean, and i haven't answered at least one of the questions, im too lazy and preoccupied for it.
Mabuti na lamang at hindi ko kaklase si Dj ngayon o maging si Mel, i just dont feel comfortable having them on my sight.
Huminga ako ng malalim at sinubukang sagutan ang mga tanong ngunit sumasakit lamang ang ulo ko, idagdag pa na medyo nahihilo pa ako dahil sa nangyari kanina.
Suddenly i felt daggers in my temple, and my vision got blurry, then all i can see is black but im still conscious..Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko at hinilot ang aking sintido.
"Are you okay Coreen?" napalingon ako sa nagtanong at nakita ko ulit ang prog, tumango lang naman ako bilang sagot, pakiramdam ko ay kapag nagsakita pa ako ay lalo lamang sasakit ang ulo ko.
Pinilit kong tapusin ang quiz ko at natapos ko naman, i just didn't answered all the questions
Natapos na ang math subject at susunod na ang history, though i like history i find it hard too.
Mabilis na natapos ang mga sumunod na subject at lunch time na, halos lahat ng estudyante ay dito na kumakain ng lunch dahil masyadong gipit sa oras kung magsisiuwian pa sila, kaya kahit lunch time ay madami paring tao.
Sinubukan kong tawagan si Rina pero may klase pa daw sya at mamayang 2 pa ang labasan nila...Guess its only me and myself for now.
Nagpunta ako sa cafeteria na wala masyadong tao, maaga pa kasi at ang nga estudyante ay papunta palang.
Umorder ako ng kanin at ulam pati narin ng soft drinks saka ako umupo sa lamesa kung saan walang gaanong nakakapansin, lalo na pag kumakain ako, ayaw ko nang may nanonood.
Habang kumakain ako ay nagulat ako sa pagring ng aking telepono..Kumunot ang aking noo nang makitang hindi pamilyar na numero ang tumatawag.
Sinagot ko ito kahit pa hindi ko kilala.
"Hello??"
"Music room.Now" nagulat ako nang marinig ko ang boses ni Dj at ang biglaang pagpatay niya.
Anong meron sa music room? bakit niya ako pinapapunta roon?
Hindi ko pa natatapos ang pagkain ko ay agad na akong kumaripas ng takbo papuntang music room
Pagdating ko doon ay nagulat ako nang walang makitang tao at nakapatay din ang mga ilaw, lalabas na sana ako nang may makitang post it note sa tabi ng pinto
Go to the left and open the door there
Sinunod ko ang nakasulat at nang mabuksan ko ang pintuan ay nagulat ako nang may lata na lumipad sa direksyon ko agad akong umilag para hindi matamaan.
"Wooopssss, sorry for that" napalingon ako sa nagsalita at kumunot ang noo ko nang makitang pamilyar ito, its like i've seen him before.
Lumapit sya sakin at pinulot ang lata saka ito itinapon sa basurahan na katabi ng pintuan
"Hey, I'm Fifth" nanlaki ang mata ko nang sabihin niya ang pangalan nya, oh my God! he's Fifth one of my bestfriends when i was on elementary
" Mauricio?ikaw na ba yan?" kumunot ang noo niya
"MAURICIO AMP! HAHAHA" rinig kong tawanan ng mga kabanda nya. Tinignan ni Fifth ang mga kaibigan nya ng masama at muling bumaling sakin.
"Im sorry, you are?" takang tanong nya habang tinitignan ang kabuuan ko.
"Coreen...Coreen Buenavista?"
Tinignan nya ako ng maigi at nanlaki ang kanyang mga mata
"Oh yeah! Coreeng gusgusin! Kumusta?" ngumiti sya ng todo at hindi na napigilang yakapin ako nang sobrang higpit.
"Namiss kita ha!" sabi nya habang yakap yakap ako
"A-ako den" sa wakas ay bumitaw na sya sa yakap pero ang kanyang mga kamay ay nanatili sa braso ko
"Hindi kita inexpect na makita rito ha? Grabe! Ang ganda mo na ha! Ang sexy pa! Kumusta? Kumusta ate mo? Tagal na din nong huling nagkita tayo, ang liit mo pa noon tapoa ngayon ang lak--"
"Buenavista" sabay kaming napalingon sa bandang kaliwa kung nasaan nandoon si DJ in his black shirt that hugged his body and a ripped jeans that made him look hotter
Hindi pa sana ako ttgil sa kakatitig sakaniya nang pinagtaasan nya ako ng kilay
Gosh! How can be this man so handsome and irritating at the same time?
"Come here Baby" saglit akong naugat sa kinatatayuan ko i felt something on my stomach na nakakakiliti
"A-ako?" sabay turo sa sarili ko
"Sino sa tingin mo? si Fifth? Ano ako bakla?" Sarkastikogng sabi niya habang nakataas ang isang kilay
"E-eto na nga eh!" naiiritang sabi ko kasi kahit na nakakainsulto ang tono nya ay ang gwapo parin noon sa pandinig ko
Gosh! I cant believe that i have to get used to this guy!
YOU ARE READING
His Rules (ON-HOLD)
Teen FictionEveryone obeys him... and no one dares to break his rules Until he met me