Tehlike kokusu

56 4 5
                                    

Hiç beklenmedik anda çıkar bazı şeyler karşına hemde hiç beklenmedik anda.
İste benimde öyle oldu, babama küsüp evi terk ettim bilmediğim sokaklara girip yürüdüm bilmediğim yollardan geçtim peki şimdi ne olacaktı.
Hiç tanımadığım biriyle sonsuza dek koşacakmıydım? Yoksa yakalanıp bizde vurulan adam gibimi olacaktık?

Bir yandan koşuyor bir yandanda olaylar nasıl buraya geldi diye buram buram, iç çeke çeke bunları düşünüyordum...

Belki de herşeyin son noktası burasıydı bilmiyordum. Sadece koşuyordum.

'Çok Yoruldum birazcık dinlensek  olmazmi?' dedim nefes alışverişlerim daha hızlı artmaya başlarken. Belki de korkudan bu kadar çok artıyordu nefes alışverişlerim ama bildiğim tek birşey vardı oda başımın belada oluşuydu yada başımızın..

'Tamam şimdi dinlenebiliriz, sanırım izimizi kaybettiler'.dedi ince ses tonuyla oda nefes nefese kalmıştı.
Beraber kaldırıma oturduk ikizimde olayın sokundaydik daha 10 dk önce bir cinayete şahit oldum ve belki yanimdaki olmasaydı bende öldürülen insanlardan biri olacaktım.

' ben teşekkür ederim yani şey eğer beni o an tutup koşmaya sürüklemeseydiniz belki bende ' dediğim anda ağzımı eli ile kapattı
' gece yarısı dışarıda ne isin vardı' dedi o ciddi ve naif sesiyle, kimse kimsenin içini bilmiyordu babama olan öfke yüzünden basıma gelmedik olay kalmayacaktı.
' ee ben tekrardan teşekkür ederim ama şuan gitmem lazım' dedim.
Yüzünde garip bir ifade vardı sanki açıklama yapmamı bekliyor gibi
'Gitmene izin veremem küçük prenses çünkü hatirlatirim bir cinayete şahit olduk ve pesimizde kos koca bir mafya var ' dedi.

O an bir kere daha basımın ne kadar tehlikede olduğunu anladım.
Evden çıkmasaydım belki bunların hiçbiri basıma gelmeyecekti.
Ama babama olan kırgınlığımda hiçbir zaman bitmeyecek ti.
Kendi kendime düşünürken birden telefonun çaldı hemen elime aldım arayan kişi Babam idi direk yüzüne kapattım. Yanimdaki ne dönerek daha ismini bilmediğim kişiye;
'Şimdi ne yapacağız' dedim bence çok güzel soruydu arkamızda koca bir mafya vardı biz simdi ne yapacaktık.

'Evim 2 sokak altında bu geceyi orda geçirelim, ondan sonrada polise gidip olan biteni anlatıriz' kulağa hoş geliyordu fakat karşımdaki kişiyi tanimiyordum  ve nasıl evine gidecektimki belki bu onlardan daha kötü biriydi.
Tam cevap verecektimki beklemedigim bir ses
'Sanırım polise gidemiyeceksiniz' dedi.
Ben ve yanımdaki şok içinde birbirimize baktık...

Bulmuşlardı bizi belki hic bilmediğim sokakta öldürülecektim.
Belki bu babamı son görüşümdü, ve yanimdaki  kimdi onu bilmeden ölecektim,kalbim delice atıyordu korkuyorum hemde çok korkuyordum  ne yapacagimi nereye gideceğimi bilmiyordum sadece bildiğim tek şey var oda benim hayatımın burada son oluşuydu.

#Duyuru
Arkadaşlar beğenip yada beğenmediğinizi dile getirmenizi istiyorum bunun için yorum yaparsanız sevinirim.

İnstagram adresim (((melike_23clskn)))

İstenmeyen Şahitlik (Hemde Bir Cinayete)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin