Napabalikwas ng bangon si Jin ng pakiramdam nya nasa loob sya maluluto sya ng buhay sa sariling silid. Hindi nya maintindihan kung dala lang ba ng mainit na panaginip o sadyang naglagablab lamang ang kanyang silid - tama ang huling hula nya. Nagpagablab ang kanyang silid.Isa lang ang dahilan.
Hindi. Isang tao lang ang dahilan kung bakit mainit ang kanyang silid. Isang taong walang ibang ginawa kundi ang gawing biktima sya ng boredom nito.
"What the f*ck!! Pieerrrreeee!!!!"
Dinig pa nya ang hagikhik nito sa labas ng kanyang silid. He flip his hands and in an envelope instant the room was field with cool temperature.
"Tang*nang babae na walang magawa sa buhay..!!" -gigil nyang sambit habang tila kidlat na nagbihis ng damit. Hindi kasi sya natutulog ng may kahit konting saplot sa katawan. Pakiramdam nya namamatay lahat ng cells nya sa katawan. Nakakastress.
Agad nyang sinundan ang tunog ng paa ng babae gamit ang vibration ng kanyang inaapakan. At huminto iyon sa isang pinto na alam na alam nya at kabisado na ata nya ang laman niyon. Sino nga bang hindi? Halos araw-araw nasa loob sya ng kwartong iyon. Tahimik na naka upo sa isang sa mga magagarang upuan doon.
Ng nasa tapat na sya ng pinto. Walang babalang binuksan nya iyon ng hindi man lang kumakatok. What's the point? Alam na naman ng mga taong nasa looolb niyon na andun sya sa labas. Atsaka sanay na rin ang mga tao sa lugar na iyon sa pangit na ugali nya. Ugali na wala namang maganda.
"That. Wasn't. Fun." - nangangati ang kanyang mga kamay na tila gusto sumakal sa leeg ng isang babae doon.
"For you. Maybe. But it was fun on my part! " - she said while smiling like a freaking banshee.
Creepy.
"It was never fun to set my room on fire! Never!" - he shouted while pointing at the the girl.
" I was just trying to wake you up, you know. We've been summoned by the Head Mistress" - she shrugged
" Then you could've just wake me up in a normal way! Like tapping my shoulder or knocking on my door or simply calling out my name! Idiot!" - gigil na sabi nya na may mga action pa ang bawat salita.
"Nah! Where's the fun in that?" -she pouted the look at the woman sitting behind the expensive table with so many clutters. "Hindi po ba, Head M? Mas masaya kung unique ang pag tawag mo sa isang tao? Di ba po? Di ba?"- she told the woman with those creepy looking eyes she get to know more how to use at her advantage.
Head M just stare at her nonchalantly then sigh.
"I have a job for the both of you. I want you two to investigate Dhun Wuean."- may kinuha syang dalawang folder qt iniqbot sa aming dalawa ni Piere.
Kunot-noong binuklat ko iyon at binasa ang mga letrang naka sulat sa papel.
'Dhun Wuean. Munting bayan na kalapit ng karagatan ng Vheno. Sa hindi maipaliwanag na dahilan lahat ng nais pumalaot ay tinatangay at ibinabalik ng tubig sa dalampasigan.
Mula sa ika-labing anim na araw ng Whuyo ang tubig ay tila galit na humahampas sa dalampasigan papunta sa kabahayan ng bayan hanggang sa kasalukuyan. '
Kunot-noong nagkatinginan kami ni Pierre tsaka nagtatanong ang mga matang tumingin ako kay Head M.
"Don't you think it's just normal? I mean, every open sea's waves are like mad sh*ts?"
BINABASA MO ANG
Water Bearer
Fantasy"Hindi ka ba napapagod tumakbo? Hindi ka ba napapagod mag-isa?"- tanong ng boses ngunit di sya nag-abalang sagutin ito. Nagpatuloy lang ang dalaga sa pagtitig sa kawalan. "Wag mo akong itulak palayo,pakiusap. Ako na lang ang meron ka sa kabila ng k...