O

473 88 10
                                    

"Mr.Park Jimin...ဘယ္လိုဆက္လုပ္ခ်င္ပါသလဲ ?
Min Yoongi နဲ႔ Kim Seok Jin လိုဘဲ ျပာေတြကိုဘဲ Seoul သယ္သြားမလား ? "

Jimin တစ္ေယာက္ဘာမွမေျပာဘဲ အျဖဴေရာင္ကုတင္လြတ္ကိုသာ ေဆြးေဆြးေလး ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္

သူ႔မ်က္လံုးေတြလည္း အသက္မဝင္ေတာ့

သူ႔ေဘးနားမွာလည္း ဘယ္သူမွမရွိေတာ့

Hoseok....Hoseok ေသသြားတာလည္း
သူ႔ေၾကာင့္....

"Park Jimin-sshi ? "

"ဒီမွာ Park Jimin- "

"က်ေနာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္းလႊတ္ထားေပးလို႔မရဘူးလားဟင္... က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ က်ေနာ့္ကို တစ္ေယာက္တည္းေနခြင့္ျပဳပါ "

ထို႔ေနာက္ Jimin ၾကားလိုက္ရသည္က သက္ျပင္းခ်သံႏွင့္အတူ သူႏွင့္ေဝးကြာသြားေသာ ေျခသံမ်ား...

"H-Hyung.. "

"Hoseok hyung...က်ေနာ့္ေၾကာင့္သာမဟုတ္ရင္ hyung အသက္ဆက္ရွင္ေနမွာ...က်ေနာ္သာ hyung  လက္ကို ဖမ္းဆြဲႏိုင္ခဲ့ရင္ hyung ဒီလိုျဖစ္ရမွာမဟုတ္ဘူး.. "

Jimin တိုးလ်စြာေျပာရင္းမ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာခဲ့သည္

"Hyung တို႔တစ္ေယာက္မွ က်ေနာ့္ေဘးနားမွာ မရွိၾကေတာ့ဘူး...ဘာလို႔က်ေနာ္ကို ထားသြားရတာလဲ..က်ေနာ္ Taehyung ကိုလည္းဘယ္လိုတားရမလည္းမသိေတာ့
ဘူး"

Jimin သူ႔လက္ထဲမ်က္ႏွာအပ္ကာ တိုးတုိးေလး ငိုေနမိသည္

"Hoseok..Hoseok hyung ေသသြားတာ ငါ့ေၾကာင့္.... "

Jimin တျဖည္းျဖည္းေခါင္းေထာင္လာကာ ကုတင္လြတ္ကိုျပန္ၾကည့္ေနမိသည္

"ဟုတ္တယ္ Hoseok hyung ေသတာ..ငါ့ေၾကာင့္...ငါသာ..ငါသာ hyung ကို လွမ္းဆြဲလိုက္ခဲ့ရင္..."







"ငါကအသက္ရွင္ဖို႔ေတာင္မထိုက္တန္တဲ့ လူ
ဟုတ္တယ္...Park Jimin မင္းက အသက္ဆက္မရွင္သင့္ဘူး.. "

____________________________________

"Mr.Park Jimin !! ဘယ္သြားမလို႔လဲ
ဒီ form မွာ လက္မွတ္ထိုးရဦးမယ္ေလ !! "

Jimin ဘာကိုမွလည္း မၾကားႏိုင္ေတာ့
သူ႔ဦးထုပ္ကိုေရွ႕သို႔ပိုမိုဆြဲခ်လိုက္ကာ ေဆးရံုမွေျပးထြက္လာလိုက္သည္

သူ႔လက္ထဲတြင္လည္း ေႂကြျပာအိုးမ်ား

Yoongi ရယ္ Jin ရယ္ Hoseok ရဲ႕ျပာအိုးေတြ...

သူ လမ္းမႀကီးအထိ လမ္းေလၽွာက္လာခဲ့သည္

သူကားတစ္စီးေမာင္းလာသည္ကို ေတြ႕ေတာ့ လက္တားလိုက္မိသည္

"ညီေလး ဘယ္သြားခ်င္လို႔လဲ "



"က်ေနာ့္ကို Seoul  ကိုလိုက္ပို႔ေပးပါ "

"ဟုတ္ၿပီေလ တက္ ! "

Jimin တစ္ေယာက္ ေနာက္တြင္က်န္ခဲ့ေသာ လမ္း..သစ္ပင္ေတြ..တိမ္ဆိုင္ေတြကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္

သူရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း ဟာတာတာႏွင့္

သူ႔ကို ဝါးၿမိဳေနသည္ကလည္း ေၾကာက္စိတ္ႏွင့္ ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ အျပစ္တင္ျခင္းေတြ...

"ညီေလး လက္ထဲက အိုးေတြက...?  "

"ဒါ က်ေနာ့္ အကိုေတြေလ...က်ေနာ့္ရဲ႕ မိသားစုေပါ့.. "

Jimin ေျပာကာပင္ မ်က္ရည္မ်ားစို႔လာျပန္သည္

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ အကို မေမးသင့္တာေတြေမးမိၿပီ "

"ရပါတယ္..ျဖစ္ခဲ့ၿပီးသြားၿပီဘဲ "

"ဒါနဲ႔ ညီေလးက Seoul ကိုသြားၿပီး ဘာလုပ္မလို႔လဲ "














"က်ေနာ္ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔...က်ေနာ္ရဲ႕ တစ္ေယာက္တည္းေသာ က်န္ေနေသးတဲ့ မိသားစုဝင္ကိုကယ္ဖို႔...













ေနာက္ၿပီးရင္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း တျခားသူေတြေနာက္လိုက္ရေတာ့မွာပါ "

____________________________________

Just like the house of cards,
we collapsed.
And I was the one who made
that happened,Jeon.

____________________________________

-Unedited (ထံုးစံအတိုင္း😅)

Sorry for the short chapter.

တကယ္လည္းေရးစရာမရွိလို႔ပါ😑

ေနာက္ၿပီး 3 K  viewer အတြက္ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္

၁ လေတာင္မျပည့္ေသးဘဲ 3 K ျပည့္သြားလို႔

ေနာက္ၿပီး chapter 3 ခုၿပီးရင္ ဒီ fic ေလးလည္းၿပီးပါၿပီေရာ္ ငိုဖို႔သာျပင္ထားၾက😈

စာေမးပြဲေျဖေနၾကတဲ့ အေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္လည္း fighting ပါေနာ္ roxannetaetae Autumn_vkook9597
စာေမးပြဲၿပီးရင္ ေလေပါၾကမယ္ကြယ္😂

Thank you for reading this chapter💜

Ash♡

Phobia [KookV] ✔Место, где живут истории. Откройте их для себя