ႏွလံုးသားကိုခ်ည္ေသာ. ႀကိဳး
မနက္ေစာေစာစီးစီးဖုန္းဆက္ေခၚတဲ့ခ်စ္ရသူေၾကာင့္...တခါမွမနက္ထမေျပးျဖစ္တဲ့လူ...
အားကစားဝတ္စံုႀကိးဝတ္ကာ...ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာသို႔အေျပးလာခဲ့ေတာ့....ေဟာ...
ေတြပါၿပီ...သူေျပာတဲ့အခ်ိန္ထက္..ေနာက္က်ေနလိုထင္ဆူပုတ္ေနၿပီ..။
ဒါလဲမနက္ကမွဖုန္းဆက္ၿပီးေျပာလို...ဖုန္းခ်တာနဲ႔ထြက္လာတာ..."Ji ji ahh..
ကိုယ္ေနာက္က်သြားတာလား...""ငါဘာေျပာလဲ..ဖုန္းခ်ၿပီး..15မိနစ္အတြင္းလာခဲ့ေျပာတာ္မလား..အခုမိနစ္20ေတာင္႐ွိသြားၿပီ"
"Miyanae...ကိုယ္မနက္ေစာေစာမထႏိုင္တာလဲသိသားနဲ႔....ဒီတခါေတာ့ခြင္လႊတ္ေပးပါေနာ္"
သူမ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ဘဲေဘးတေစာင္းရပ္ေနတဲ့jiminကိုယ္ေလးကိုသူဘက္ဆြဲလွည့္ကာ
အသံကိုခြၽဲရင္းေျပာေတာ့...လက္ေတြကိုအသာဖယ္ခ်ကာ"ရၿပီ..ငါစိတ္မဆိုးပါဘူး."
"ဟုတ္လား...komawo
ာအာတာမို႔..ကိုယ္ရဲ႕jiေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ
မနက္စာမစားရေသးဘူးမလား
ကိုယ္လဲjiေလးေခၚလိုေျပးလာတာ...
ကိုယ္တို႔တခုခုသြားစားရေအာင္..."Jungkook..jiminလက္ကိုအသာဆြဲကိုင္ရင္း
အနားမွာ႐ွိတဲ့ေကာ္ဖီဆိုင္တဆိုင္ထဲဝင္လာလိုက္ေတာ့....မနက္ေစာေစာသာ႐ွိေသးေပမယ့္
လမ္းထေလ်ွာက္သူေတြ..ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထိုဆိုင္ေတြဝင္စားေနၾကတာမို႔...အျပင္မွာစားရန္မွန္႔နဲ႔ေကာ္ဖီကိုမွာထားလိုက္တယ္..။"မေနကညကကိုယ္ဖုန္းမဆက္တာ
.ကိုယ္ဖုန္းကဘက္ထရီကုန္သြားလိုပါ..အိပ္ေရာက္ေတာ့လဲ...ပင္ပန္းၿပိ.ဒီတိုင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာ...""................
"ကိုယ္တကယ္ေျပာတာပါ..
ကိုယ္ကိုမယံုဘူးလား"
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားကို ခ်ည္ေသာ....ႀကိဳး(namjin) Completed:
Fanfiction[Unicode] ✨နှလုံးသား ✨ "ချစ်ခြင်း..မုန်းခြင်း..တို့ကိုသိုဝှက်ထားရာနေရာတခု..ဆန္ဒတို့ရဲ့စတင်မြစ်ဖျားခံရာဒေသ.... ထိုနှလုံးသားကဘဲ.....မျက်ဝန်းတွေမှာမျက်ရည်တွေကိုအိုင်ထွန်းစေသလို..တခါတရံကြတော့...နှုတ်ခမ်းပါးထက်အပြုံးတို့ကိုတွဲခိုစေတက်ပြန်တယ်.....ဒီနှလုံး...