ႏွလံုးသားကိုခ်ည္ေသာ ႀကိဳး
သူကိုမလိုက္လာေစဘဲကားနားမွာသာေစာင့္ခိုင္းေနေသာေၾကာင့္...သူကားပါကင္နားတြင္ရပ္ေစာင့္ေနခဲ့သည္။တေအာင့္ၾကာ..စာအိတ္အျဖဴေလးကိုင္ကာထြက္လာသည့္jin
မ်က္ႏွာတြင္.ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့သေယာင္
အားငယ္စိတ္ပ်က္ေနသေယာင္..ဒါေပမယ့္သူကိုျပံဳးျပရင္းအနားေလ်ွာက္လာသည္။လာတုန္းကတက္တက္ႂကြႂကြ႐ွိသေလာက္..
ျပန္ထြက္လာေတာ့..ဒီလိုအေနအထားမ်ိဳုး
ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရလဲသူသိသည္။
ဒါေၾကာင့္ပခံုးေလးကိုဖက္လိုက္ကာအားေပးသမႈျပဳရင္း..။"..ကိုယ္တို႔..မနက္စာကို..ဘယ္မွာစားၾကမလဲ?"
"အိမ္မွာဘဲစားရေအာင္ namjoon
ငါအိမ္ဘဲျပန္ခ်င္တယ္"ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖကိုမေမးဘဲ..စကားလမ္းလြဲကာေျပာသလို..jinကစၿပီးေတာ့လဲမေျပာခဲ့..။
ႏွစ္ေယာက္သားကားေပၚမွာသာအတူ႐ွိေနခဲ့ၾကေပမယ့္..စကားတခြန္းမွမဟမိခဲ့...။ကားျပတင္းေပါက္ မွန္ေလးကိုမီွထားရင္းjinကအျပင္ကိုေငးေနသည္။သူလဲကားကိုဂ႐ုတစိုက္ေမာင္းေနခဲ့သည္။သူတို႔ကားေလးကစားေသာက္ဆိုင္တဆိုင္အေ႐ွ႕တြင္ရပ္တန္႔လိုက္ေတာ့မွjinက
သတိဝင္လာၿပီး..သူဘက္လွည့္ၾကည့္လာသည္"Namjoon..."
"ဒီဆိုင္မွာ..
ဒီေန႔တရက္ထဲအတြက္
မနက္စာ..အထူးဟင္းပြဲေတြေရာင္းေပးေနတယ္တဲ့....စားၾကည့္ရေအာင္ေလ..."Namjoonဆိုင္႐ွိရာသို႔..မ်က္လံုးေလးပင့္ကာေျပာရင္းကားေပၚကာဆင္းလာလိုက္သလို..jinတံခါးကိုလဲလာဖြင့္ေပးျပန္တယ္။
"Namjoon...ငါဘာမွစားခ်င္စိတိမ႐ွိဘူး"
သူလက္ဆြဲကာေခၚလာလိုသာလိုက္လာခဲ့တဲ့seokjinသူကိုေမာ့ၾကည့္ကာေျပာလာေပမယ့္...သူျပန္မၾကည့္မိဘဲ..ဆိုင္ထဲကအေျခအေနကိုအကဲခတ္ေနမိတယ္..။
YOU ARE READING
ႏွလံုးသားကို ခ်ည္ေသာ....ႀကိဳး(namjin) Completed:
Fanfiction[Unicode] ✨နှလုံးသား ✨ "ချစ်ခြင်း..မုန်းခြင်း..တို့ကိုသိုဝှက်ထားရာနေရာတခု..ဆန္ဒတို့ရဲ့စတင်မြစ်ဖျားခံရာဒေသ.... ထိုနှလုံးသားကဘဲ.....မျက်ဝန်းတွေမှာမျက်ရည်တွေကိုအိုင်ထွန်းစေသလို..တခါတရံကြတော့...နှုတ်ခမ်းပါးထက်အပြုံးတို့ကိုတွဲခိုစေတက်ပြန်တယ်.....ဒီနှလုံး...