Czas na ostatni już wiersz z cyklu pt,, Prawdziwe uczucia''
Dwoje ludzi rozdzielonych
Płaczę w koncie rozżalonych
Bije od nich moc miłości
Którą wciąż czują pomimo odległości
Myślami uciekali do przeszłości
Nie widząc bez drugiej połówki swojej przyszłości
Każde wspomnienie
Niczym prawdziwy ból i zranienie
Pamiętali jak to było gdybyli w sobie zakochani
Nie byli w swoim żalu przez nikogo wysłuchani
Dla prawdziwej swej miłości
Nie zaczęli żyć od złości
Tylko od nowa krok po kroku
Byli w ciągłym amoku
Osobno nic im nie wychodziło
Każde w inną stronę błądziło
Lecz po roku czasu
Dali radę bez hałasu
Żyli osobno myśląc o sobie
Lecz bez bólu żalu pamiętali o żałobie
Czas biegnie ponad nami
A my już nie będziemy tacy sami
CZYTASZ
Prawdziwe uczucia.
PoetryW cichą spokojną jasną noc Pojawia się mała iskierka Blask księżyca Wpada przez okna. Tym blaskiem niech będzie poezja. Także zapraszam was do świata uczuć. Niech miłość zagości w waszych sercach i umysłach. Każdy cykl opowiada o różnych uczuciach...
