Het Wattpad internaat! [BEZIG] | SamF1301

H2

Sorry voor het lange wachten, maar het was een redelijk drukke tijd op school. Nu eigenlijk nogsteeds, maar het is weekend en heb even pauze, dus laten we starten!
Trouwens, ik heb van enkelen de vraag gekregen of het internaat in België of Nederland ligt. Aangezien de vele Nederlanders hier (en duidelijke haat voor mensen die garagepoort zeggen kuch kuch) heb ik besloten dat het internaat in Nederland ligt, ook gewoon omdat 90% van de deelnemers van daar is, maar vraag me niet waar want ik ken de Nederlandse geografie niet echt zo goed. Dus hou het maar op 'ergens waar het leuk is'

Wanneer Nellie in de gang van de begane grond aangelopen komt, ziet ze dat er al een heleboel mensen aangekomen zijn daar. Ze kijkt even rond, en loopt snel naar hen toe terwijl ze haar voorstelt. "Hallo allemaal! Ik ben Nellie Smit!" Meteen kijkt een ander meisje op. "Dag Nellie! Ik ben Lou!" Zegt het meisje vrolijk, terwijl ze haar hand naar haar uitsteekt, die Nellie meteen aanneemt. Lou gaat verder. "En dat zijn Floortje, Oftuel Floor van Punnen, en dan heb je Emma, en hier heb je Janice! We hebben allemaal net kennis gemaakt" vertelt ze vrolijk. Floor knikt instemmend. "Maar kom er gezellig bij! Hoe meer zielen, hoe meer vreugde!" Emma kijkt naar Nellie "Welke kamer lig jij?" Nellie, die het even vergeten was, kijkt op haar sleutelbos. "Ik lig op kamer drie. En jij?" Emma glimlacht. "Dan zijn we buurmeisjes! Mij kan je op kamer twee vinden" lacht ze en ze zetten hun gesprek verder, dat gaat van of ze zin hadden in school, tot of apen zouden kunnen vliegen.

Ondertussen komt een of andere hater naar garagepoorten-... IK BEDOEL Lian de trap op gelopen, helemaal naar de zolder. Ze ziet dat er nog een ander meisje op de bank zit, en beslist eerst met haar kennis te maken. "Hey! Ik ben Lian!" Het meisje kijkt op en strijkt een pluk van haar rossig gekruld haar achter haar oren. "Dag Lian! Ik ben Louise. Louise Lollipop!" Ze glimlacht naar haar en maakt plaats, door wat op te schuiven. Lian maakt hier direct gebruik van en gaat langs Louise zitten. "Dus, hoelang ben jij hier al?" Vraagt Lian aan Louise. "Oh, nog maar tien minuten hoor. Heb je die vrouw achter de balie ook gezien? Aardig is ze, vind je niet?" Lian knikt meteen. "Ze kijkt me inderdaad zeer aardig. Heb jij al met anderen kennis gemaakt?" Louise knikt. "Er was hier net een ander meisje, Nienke, maar ze is nu wat drinken halen in het hoofdgebouw. Je zal haar zo wel ontmoeten." Lian knikt en beslist het bed van haar kamer alvast uit te testen, en later terug te komen om Nienke te ontmoeten.

Op dat moment, op de eerste verdieping lopen twee jongens naar binnen, die de naam Vlorile Henderson en Mees Martins met zicht meedragen, druk in gesprek over vanalles en nog wat. Er komt een meisje dat de twee jongens niet opmerkt uit haar kamer gelopen, en ze botst tegen Mees op. "Sorry sorry! Ik had jullie niet... gezien" Ze kijkt even naar Mees, die het snel wegwuift als teken dat het niet uitmaakt. "Maakt niet uit. Ik ben Mees Martins, en jij?" Hij kijkt haar vragend aan. "Ik ben Eline. Eline Coolio, aangenaam!" Zegt ze met een glimlach. "Slapen jullie ook op deze verdieping!" Vlorile knikt, maar voor hij ook maar zijn mond kan openen knikt Mees. "Ja, ik slaap op kamer 15, jij hier?"

Vlorile beslist dat hij de twee even alleen gaat laten, aangezien hij er toch geen woord kan tussenkrijgen, en beslist de rest van de verdieping te gaan verkennen. Hij ziet dat de deur van kamer 13 op een kier staat, en geeft hier een klopje op. Hij hoort iemand opstaan en naar de deur toelopen. Het, voor hem nog onbekende meisje, doet de deur open. "Sorry, staat mijn muziek te luid?" Vraagt ze dan. "Want ik kan hem afzetten hoor" zegt ze meteen. Vlorile schudt zijn hoofd, en merkt nu pas op dat ze naar Don't Stop Me Now zat te luisteren. "Nee joh, Queen mag nooit afgezet worden, als het aan mij ligt. Wacht, hoorde ik daarnet een Vlaams accent?" Het meisje grinnikt en knikt. "Yes, Phiew, jij ook, toch? Ofwel ben je perfect in het nadoen van een Vlaams accent, maar neem aan van niet. Ik dacht dat ik hier geen enkele andere landgenoot zou tegenkomen, dus dit is een opluchting. Oh ja, de naam is Sam Lupin, trouwens!" Vlorile knikt. "Ik ben Vlorile. Ik lig trouwens op de kamer hiernaast. En dat  was exact wat ik dacht! Maar dus, je luistert naar queen?" Sam knikt en ze praten nog een tijdje verder over muziek, totdat hij teruggaat om te kijken waar Mees uithangt, en erachter te komen dat hij nog geen meter is opgeschoven van toen hij vertrok, en nogsteeds in gesprek is met Eline. Niet dat hij er problemen mee heeft, trouwens. Hij gaat er terug bij staan en probeert zich in het gesprek te mengen, dat uiteindelijk wel soort van lukt, en ze praten rustig verder.

Nog geen twee minuten later besluiten Lotte en Femke op verdieping twee kennis te maken met de rest van de verdieping. Ze komen als eerst bij een meisje genaamd Esmée Brown, waar ze meteen een discussie mee aangaan over de kabelbaan, waar ze het daarstraks met Reyla over hadden. Ondertussen zien ze een nieuw gezicht de trap op komen, een jongen ditmaal. Ze kijken alledrie tegelijk op, waardoor hun gesprek op slag stilvalt, en waardoor de jongen een wenkbrauw optrekt. "Praat maar rustig verder hoor" zegt hij meteen, en Femke beslist te onderzoeken met wie of wat ze te maken hebben. "Naam, slaap je hier en wat vind je van een kabelbaan om naar hier te geraken?" De jongen grinnikt. "De naam is Kay Shade, ja, ik lig op kamer 26, en wel, ik vind het een uitstekend plan!" Meteen wordt hij welkom geheten in het gesprek, en ze delibereren over of ze niet beter een katapult vanuit de tuin installeren.