This story is written by Audeza Tiosen :)
--
Maling Akala
Lahat ng tao ay nagkakamali. Hindi natin sinasadyang makagawa ng maling bagay. Ngunit naranasan mo na bang magkamali at hindi mo pinagsisihan ang nagawa mo? At imbis na pagsisihan, ay ito pa ang nakapagpabago ng buhay mo at nakapagpasaya sayo, at higit sa lahat ay nakatagpo ka pa ng bagay na pwede mo ng ariin sayo habang-buhay at ang lahat ng ito ay dahil lang sa mali mong akala.
"Bestie! dito lan ako mlapet sa skul, sa tpat ng lage ateng pnagkkainan? mkkipagkita lan ako kay Josh! excited na nga ko e. osige text na lan kita maya uh? mua! :*" natanggap na mensahe ni Trish galing sa kaniyang matalik na kaibigan na si Eunice. Napabuntong hininga na lamang siya dahil makikipagkita na naman ito sa kasintahan niyang alam niyang playboy ngunit hindi naman yun pinapaniwalaan ni Eunice. Hindi naman niya masisi ito dahil yun lang ang nagpapasaya sa kaniyang matalik na kaibigan.
Ilang sandali pa at biglang tumawag si Eunice, sinagot niya ito ngunit wala namang nagsasalita sa kabilang linya. Maliban na lamang sa naririnig niyang ilang hikbi mula rito. Nagalala siya sa kaniyang kaibigan kaya minabuti niyang puntahan na lamang ito, isa lang ang nasa isip niya. Panigurado, naloko na naman ang bestfriend ko! nagmadali siyang umalis at pinuntahan ang kaibigan. Nang makarating na siya ay hinanap niya ito ngunit hindi niya ito makita. "Nasan ka na ba Eunice?! Baka napano na yun, kase naman e! Di pa ren nadadala hanggang ngayon" bulong ni Trish sa sarili, habang palinga-linga upang hanapin ang kaibigan. Maya maya ay may narinig siyang humihikbi, nang napagtanto niya kung nasan ito ay napalingon siya rito, at laking gulat niya ng makita niya si eunice na umiiyak at nakaupo sa bench. Dagli niyang pinuntahan ang kaibigan at pinatahan. "Hala! Anong nangyari Best?! Sino may gawa nito sayo?! Sabihin mo sakin sino? humanda sakin yun!" itinuro naman ito ni Eunice ngunit nakabaon pa rin ang mukha nito sa kaniyang kamay dahil sa di matigil niyang pag-iyak. nilingon naman ito ni Trish at ang kumuha ng atensyon niya ay isang kotse na papaalis at pagawi na sa kalsada. "So, eto nga siguro yung nagpaiyak sa Bestie ko! humanda ka saken ngayon! porket me kotse ka at mukang mayaman? sus! di ko to papalampasin!" wika ni Eunice sa kaniyang sarili at gumawi na sa kalsada upang harangin ang kotseng paparating. Napatigil naman si Eunice sa pag-iyak dahil nabahala siya kung ano ang gagawin ni Trish. Hinarang ni Trish ang kotseng pagawi na sa kalsada. Kaya naman huminto ang kotse sa tapat niya at lakas loob na pinuntahan ang nagmamaneho nito. "Hoy! ang kapal naman ng mukha mong paiyaken tong kaibigan ko?! Baket?! Ano bang ginawa niya sayong masama?! Ha?!" lumingon naman ang binatang nasa loob ng kotse. "What are you talking about? Are you crazy?" wika ng binata kay Trish. "Crazy?! wag mo nga kong maenglish english dian at baka pasabugin ko yang nguso mo!" gigil na gigil na wika ni Trish sa lalake. "Trish, Tama na! Hin-" di na naituloy ni Eunice ang sinasabe niya dahil biglang nagsalita ang kaibigan. "Anong tama na?! matapos ka niyang paiyaken?! managot siya sa ginawa niya!"
"what?! pinaiyak? miss pakipaliwanag nga kung ano ang sinasabe ng baliw na to?" Nakatingin ito kay Eunice at ang tinutukoy nito ay si Trish. "A, e. sorry po-" hiyang hiya na humingi ng paumanhin si Eunice sa lalake. "Sorry?! Best! baket ka nagsosorry sa kaniya?! ikaw na nga yung naagrab-" biglang natahimiek si Trish dahil halos pasigaw ang mga sumunod na sinabe ni Eunice. "Pwede ba Trish! manahimek ka muna sandali? ahm, kuya sorry po talaga. Sensya po sa istorbo. " biglang hinila ni Eunice ang kaibigan sa gilid ng kalsada at mahinahong kinausap ito. Napangisi naman ang binata at pinaharurot na ang kotse. "Teka! Sandali! Adik yun uh?! tinakasan ako! kaw naman kse e. Ang tanga tanga mo!" panenermon ni Trish sa kaibigan. "Okey lang maging tanga. Wag lang gumawa ng iskandalo, nababaliw ka na?! Bakit ayaw mong makinig sakin kanina?! Hindi siya yung lalakeng nagpaiyak saken! Di ko siya kilala. Okey? Kaya nga hiyang hiya na ko sa kaniya nung huminge ako ng sorry e. Kase mali ka ng sinabihan mo!" wika ni Eunice sa kaibigan, napalunok na lamang si Trish sa narinig. "m-mali? ibig sabihin h-hndi siya yung lalakeng nagpaiyak sayo? Ano ka ba naman Eunice! Baket ngayon mo lang sinabe?! Nakakahiya dun sa tao e." batok ang sinagot ni Eunice dito. Kaya naman napakamot na lamang siya. "Baket ngayon ko lang sinabe? e kase naman di na matigil yang bunganga mo kakasalita kanina. alam mo? Nakakatawa ka kanina, ang galing mo uh? napatawa mo ko. Hahaha!" pang-aasar ni Eunice sa kaibigan. "Amp! So, natuwa ka pa uh? Nakakahiya! urgh! halika na nga! late na tayo neto sa kagagawan mo e!" asar na asar si Trish dahil nagawa pa ni Eunice na pagtawanan siya sa kabila ng pagtatanggol niya dito ngunit siya ay nagkamali ng akala.
BINABASA MO ANG
SHORT STORIES BY LOBP
RomanceCollection of Short Stories written by aspiring writers in cooperation with LOVE OUR BLOG POST :) credits always go to the writers ;)