dit verhaal gaat over de bende '' de maffia queens''
Safiyae is een bloedmooi 18 jarige maar gevaarlijk meisje , ze is is de leider van de maffia queens.
je kan niet zeggen dat ze een makkelijke verleden heeft gehad. er is veel gebeurd dat ook veel...
ik liep dus buiten , en ik ben senna en salma tegengekomen , we zouden nu wat gaan drinken bij een cafeetje. en dit is wat ik aan had :
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
we liepen naar binnen en je hoorde al gelijk hier en daar stilte en geroezemoes, maar we negeerde het. we namen plaatst en begonnen een gesprek ''safiyae'' zei salma '' Si?'' weet je nog toen we drugs hadden bezorgt aan hamza ?'' zei salma '' Si seguro ( ja zeker)' '' hij heeft nog niet betaalt '' zei senna
'' Serieus?! weshh waarom zeggen jullie dat fucking nu pas !? '' VANvond pakken we hem! '' schreeuwde ik. ik merkte dat het opeens stil was en dat mensen zelfs niet wouden ademen , ik negeerde het en dronk mn drankje veder.
'' daarzo'' hoorde ik een zware stem zeggen en wijsden naar onze tafel. Hij kwam naar ons toe lopen en Salma en senna stonden gelijk op ik integendeel bleef zitten. "Ga je nog opstaan of niet!?" Hoorde ik hem op een eng maar kalme manier zeggen. Mijn houding stond hem niet maar hij moet niet denken dat hij koning is ofzo. Eerlijk is eerlijk ik was fucking bang. Ja mensen ik grootste maffia van Spanje genaamd, safiyae is bang voor iemand. No, niet zomaar iemand maar voor Kamal. Iedereen kent hem en vreest hem, ook ik. Maar toch, mijn koppigheid overwon.
Ik appte wat met mensen en keek hem onschuldig aan. Zijn emotieloze ogen doorboorde de mijnes en hielden me gevangen alsof ik in gehypnotiseerd was. Ik wou wegkijken maar kon het niet. Ik zag dat zijn kaken helemaal gespannen waren en dat hij elke moment van woedde kon uitbarsten.
Uit het niets pakte hij mijn pols stevig vast terwijl zijn blik nog steeds de mijnes gevangen hield. Iedereen in het café volgde elke beweging muisstil. Hij deed me pijn, hij had mijn pols te strak vast. Ik probeerde me los te maken uit zijn greep, maar het was een verloren zaak.
"Laat me los" zei ik. Toen hij zag dat ik een pijnlijk gezicht trok, liet hij me geschrokken los. Even leek ik spijt te zien in zijn ogen maar zo snel als ik dat zag verdween het ook weer. Ik hoorde hem nog wat mompelen en ik liep snel weg.
Buiten aangekomen leek het alsof ik pas adem kon halen, alsof ik nu pas vrij had. Zo voelde dat ook, ik voelde me opgelucht. Dit was echt raar, dit was echt vreemd. Wat was dat? Waarom deed hij zo? Waarom deed ik zo? Had hij me in een soort van trans?
dit mensen was dus kamal. hij is gespierd en iedereen is bang voor hem omdat hij geen genade kent , je zou nu denken maar safiyae dat heb je ook niet . dat klopt maar ik schiet niet zomaar de mensen door de hoofd als kamal dat doet.
ik liep terug naar huis want de meiden waren al direct weggeaan toen kamal binnenkwam , ik kwam anouar tegen? met dat meisje dina... ik keek een beetje jaloers . oh god hopelijk vind ik hem niet leuk...! ik liep langs hun heen omdat ze aan het knuffelen waren , en keek naar de grond , toen opeens mijn naam werd geroepen. '' safiyaee'' riep dina. ik zag dat anouar geschrokken keek , ik denk niet dat hij had verwacht dat we elkaar kennen. ik liep naar hun toe, en begroette dina met een knuffel en anouar met een knikje. '' anouar ik wil je graag voorstellen aan het meisje dat mijn leven heeft gered''. zei dina blij . '' heb jij haar gered?! '' vroeg anouar verwarrend . '' uhmmm ja hoezo?'' voreg ik. '' dankjewel'' zei anouar en trok me in een knuffel,
we werden verstoord toen er opeens hard werd getoeterd we keken met zn alle naar de auto . en ik zag ..........kamal. '' safiyae stap nu in!'' rieo hij. ik zag anouar en dina de gezicht wit trekken en ik stelde hun gerust . anouar pakte mn pols vast '' je gaat tovh niet echt insttapen?'' vroeg aniuar bezorgd '' sorry ik moet wel'' zei ik . '' hoe ken je hem eignlijk '' vroeg hij. ik skipte die vraag en stapte in.
hij zei niks en bacht me naar huis. '' hoe weet je eigenlijk dat ik hier woon?'' geen antwoord.
ik stapte uit en de meiden waren al aan het wachten op me , '' waarom zijn je polsen zo fucling rood?'' vroeg ilham . '' kamal.'' iedereen schrok. ik rende naar boven ik ging slapen , we hebben ook besloten om over 4 dagen naar hamza te gaan. voor nu moet ik slapen wanr morgen heb ik weer school.
hey lieve lezertjes , vergeet niet om te stemmen. laat in de reacties achter wie nu je favo is. en wat vinden julllie van kamal?.... hihi ✔✔✔✔💖
vergeet niet om te stemmen habibas xx 😂 ( 799 woorden)
