THE OTHER SIDE OF HIM

Chapter 4

a/n : I'm so sorry . Ngayon lang sobrang busybodies kapag college haha. Di ko pala Keri ang accountancy 😱 pero kakayanin!! aja!

4

San nga ba ako galing??

Pano na ko nito?

"Is anyone out there??! Yoohooo!!" sigaw ko pa uli.

*swoshhh* kaluskos yan

naku! ano ba yun? Wala namang aswang dito diba?? Ang alam ko pa-Lucban daw sila naka truck!

*swoooshh* may kumaluskos na naman.

"Naku po Lord gusto ko pa pong mabuhay.! Madami pa po akong pangarap sa buhay. Kung sakaling ito na po ang huli kong araw sana man lang po maayos ang pagkakamatay ko, hindi po malapa Lang ng aswa----AAAAAAANGGGGG!!!" Napatalon ako sa gulat ng may humawak sa balikat ko. Napa-sign of the cross ako kaagad at nanginginig na hinarap ang kung ano mang nilalang sa likod ko.

O___O

O////O

😍

Totoo ba to??!!

Si--- si--- Mikey!!!

Staring at me, Tapos pawisan! Alam kong pogi siya pero may igwagwapo pa pala siya.

Napayakap naman ako kaagad sakanya ng mahigpit. Actually mahigpit na mahigpit.

"Mike!!!" I managed to say habang nakayap ako sa kanya. Masaya akong nakita niya ako at ayokong magalit siya sakin sa pag tawag ko sa kanya ng Mikey.

"Tara na!" Sabay alis ng pagkakayakap ko sakanya. Napa-pout naman ako dun. "Kung di lang kita nakitang nagngangangawa sa takot ,dyan kanina iisipin kong minamanyak mo ko."

Defensive mechanism : Itulak siya papalayo at sabing "Hindi ah!!"

"Tss" yan lang ang isinagot niya sakin.

Masanay ka na Mimi. Timpi timpi din.

"KAPAL mo din, anong minamanyak? Spell ASA: M-I-K-E-Y" sabi ko sabay talikod sa kanya. Naramdaman kong tumalikod din siya at nagsimulang maglakad. "San ka pupunta?!" Habol ko sa kanya ayoko ng maiwan pa dito.

Di siya umimik, pero sumunod di niya ako tinaboy.

Kinulit ko siya, kung ano ano ang tinanong ko sakanya tulad ng - "uy" "ano ba?" "Di ka talaga iimik?" "Di mo ko papansinin forever?" Etc.

"Uy pano ka napunta dun? Sinundan mo ko no? Uyyyyy~ aminin!" Sawakas! Nakuha ko ang atensyon niya, lumingon siya. At napalumod lang ako. Wrong move na naman 😭 he's glaring at me. Tapos iniwas ang tingin sakin. "Silent treatment? Ganon?" Tanong ko ulit.

Hindi na kami nagimikan hanggang sa makarating kami sa building namin.

"Oh Mimi!" Bato sakin ni manong. Tapos napatingin siya sa katabi ko. "Kasama mo pala si hijo. Ano? Close agad kayo? Nagkadevelopan agad kayo? Mga kabataan nga naman oh"

"Naku po! Hindi po. Hindi po yan mangyayari ever in a hundred years" sabi ko.

"Wag kang magsalita ng ganyan manong, Baka umasa yan." May dila pa pala siya- pag talaga panlalait may lumalabas sa bibig nito.

Hindi nakaimik si manong siguro nasense niyang Hindi kami okay.

"ah Ganon ba? Ay kumain ka na ba nini?" Bigla kong naramdaman ang gutom ng ipaalala ni manong. Ngiti nalang ang iginanti ko sa kanya at tsaka tumango ito.

Silence. Nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin.

"Sinungaling ka pala" he said.

~~~ comments? 😊

Vote if you like 😄