Chapter 4 : Day's passed

22 3 0
                                    

Hanggang ngaun di parin nawawala sa isip ko yung sinabi niya sakin "Wala, sana maging masaya ka na."

Ang hirap lang dun plagi akong nagugulohan nalilito pag andyan siya pero after she said those words bigla siyang nawala

I Can't see her... di ko siya makita kahit saan what the hell should i supposed to do bakit ako sobrang nasasaktan

hindi kaya inlove nako sakanya ? is it a good thing or not. i know she's my superior pero bat ganito

Few hours later...

I saw my classmates

conversation

Guy1: O diba kaklase ka namin? san ka pupunta? wala ka bang kasabay? sama ka nalang samin

Guy2: Oo nga pre tara para makilala mo naman kame at para makilala ka na rin namin

Well instead of humindi ako  i decide to go with them kasi di ko talaga makita si mikka kahit saan

Me : O sige tara

While we're sitting on the bench

Guy1: By the way just call me Jayce , Jayce Anthony Villanueva

Guy2: Ako tawag mo nalang sakin Blake, John Blake Silvestre

Me: Ako Cj or Carl nalang , whatever you call me kahit ano dyan okay lang

Blake: Hi whatever! de joke lang bro hahaha

Jayce: Sira ulo ka talaga kahit kelan blake , pag pasensyahan mo nalang Cj loko loko lang talaga yang si blake eh haha

Me: Nako okay lang yun hahaha

Jayce: Maiba tayo ng usapan, sino yung college girl na pumasok sa room natin nung tuesday? tapus binulungan ka at hinila sa labas. Ikaw ha!.. haha

Me: Huh? oh she was just a friend, I bumped into her nung first day of school nung nalate ako

Blake: Chick boy si pareng koy!

Me: Uy hindi ah mabait ako hahaha

Jayce: So mag kaibigan lang kayo? wala ka bang gusto dun?

Yumuko ako habang nag sasalita

Me: I think i'm falling inlove with her

Jayce: Seriously? haha makakatulong ako diyan! haha

blake: TAYO! kinakalimutan mo ko eh!

Jayce: Oo na sorry na hahaha, kame pala bro

Me: Talaga? Salamat guy's ah at dahil dyan libre ko na kayo! haha

Blake: Talaga bro!? ayun oh!

Jayce: Nako blake nkarinig ka lang ng libre hyper ka nanaman matakaw ka talaga

Blake: Pasimple ka din , gustong gusto mo din naman

Jayce: Syempre grasya yan alanganamang tanggihan ko

Me: Wag na kayo mag talo hahaha , Saya niyo pala kasama

Blake: Kame pa! hahaha syempre ikaw din kasi tropa na tayo haha

Jayce: Oo nga tama tong abnormal nating kasama hahaha

Blake: eppyu!!

End of conversation

Tuwang tuwa ako kasi nakahanap ako ng new friends ang sasaya pa nila kasama kaya enjoy kumain ng spaghetti na binili ko sa canteen kahit di masarap hahaha

Pero yung kasayahan na yun nawala din agad sa Pag iisip ng...

" When would i see her again "

I think i should act right now and find her yun na nga gagawin ko mamayang uwian i'll find her...

to be continued..

(A/n: Sensya na po sa matagal na update na writters block po kasi maganda po ba yung story? sorry po kasi medyo baguhan palang po talaga haha i wish natutuwa po kayo sa story ma ginawa ko.. pa promote nalang po and please vote po labyu all po and once again salamat sa pag babasa and sorry po kung medyo baguhan XD)

Never Meant To Be (on going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon