Gör Bak Neler Olacak(?)

♥5♥

Atakan’ın bileğinden tuttuğum gibi kapıya doğru sürükledim ve içeriye bağırdım.

“Anneeeğğğ! Biz çıkıyoooğz!”

“Tamam kızım, dikkatli gidin! Karşıdan karşıya geçerken Atakan’ın elini tut!”

“Anne bebe miyim ben?”

“Sen benim bebeğimsin Esin!”

Nefesimi sesli bir şekilde dışarı verdim. Aslında annemin bana bebeğim falan demesi, benimle ilgilenmesi çok hoşuma gidiyordu.

Atakan’ın bileğini bıraktığımda Atakan bırakmamı beklemediğinden hafif bir sendelemişti ama sonra kendine gelmişti. Ayakkabılarımızı giyip kapıyı arkamızdan çektik. Her zamanki eşofmanlarımızlaydık ve yine her zamanki gibi mahalle turu yapacaktık.

“Ati, artık bizim mahalleden aşağı mahalleye insek? Sürekli bizim mahallede gezmekten gına geldi.”

“Olur da, şu ilerideki taşıma kamyonu mu? Kim taşınıyor ki acaba?”

“Gel, takip edelim kamyonu.”

Kamyonun peşine takıldık. Atakan’ların sokağa doğru ilerliyordu. Sokağın köşesinde durduk ve duvara yapıştık. Ben alta, o üstte duvarın kenarından sokağı gözetliyorduk.

“Oğlum, sizin sokağa komşu geliyor.”

“Fark ettim, umarım taş gibi bir kızdır.”

Kafasına bir tane geçirdim.

“Lan, mahalle kızından sevgili olmaz, olsa olsa bacı olur. Tağam mı?”

“Tamam abla, büyüksün.”

O sırada kamyonet bir evin önünde durdu. Duvardan azıcık öne doğru ilerleyip hangi ev olduğunu görmeye çalıştım.

“OHA! Seniha’ların evi ya lan bu!”

“Ne? Yuh, çekil azıcık da ben bakıyım.”

Ati, sırtıma tekme attı. Beklemediğimden dolayı emekler pozisyonda yere düştüm. Ellerimi silkeleyip tekrar çömelir pozisyona geldim ve ileri doğru kaydım.

“Oha lan, sahiden! Bir de bu taşıma kamyonunun içi boş!”

“LAN! Seniha mahalleden mi taşınıyor yoksa! Olley beeeeğ! Sana planım tutar demiştim!”

İkimiz de sevinçten apaçi dansı yapmaya başladık. Bir yandan kahkaha atıyor, bir yandan da dans ediyorduk. Mutlu insanın hali bir başka tabi.

Oradan ayrıldık ve alt mahalleye indik. Bu mahallede genelde romanlar otururdu. Bizim mahalle lükstü ama aşağı mahalle böyleydi işte.

Bir sokaktan kenara döndüğümüzde birkaç kadının kavga ettiğini gördük.

“Oğlum dur! Mahalle kavgası var, azıcık izleyelim.”

“Oha lan! Keşke bizim mahallede de kavga olsa.”

Kaldırım taşlarına oturduk ve kadınları izlemeye başladık. Duyan geliyordu, duyan geliyordu. Sonunda mahalle kavgasında bir sürü adam, bir sürü kadın ve birçok da çocuk olmak üzere koca bir mahalle yer almıştı.

“Oğlum, kavga çok büyüdü, ayıralım şunları.”

“Burada nerden baksan elli, bilemedin kırk kişi vardır ameke, nasıl ayırıcaz?”

“Bilmem ki oğlum.”

“Boş ver lan, izle gitsin!”

Mahalle kavgasını izlemeye devam ettik. Kavga artık tüm sokağı kaplamıştı. Bir kız geldi ve beni oturduğum yerden kaldırıp saçımı çekmeye başladı.