Stuck in the Moment (Stuck Series Book 1)

Epilogue

Sa totoo lang, hindi talaga ako marunong magpaiyak eh. Hehehe.

------------------------------------

Epilogue

Daniel's POV

Nabagsak bigla ni Julia yung cellphone niya tapos umiyak na siya ng umiyak.

Shet.

Kinakabahan ako ah.

Niyakap ng mahigpit ni Albie si Juls tapos parang pinapatahan niya.

"Loves, si Kath....." Yun lang yung paulit-ulit na sinasabi ni Julia.

A-anong mayroon kay Kathryn?

Bakit walang may gustong magsabi sakin?

Porket ba nagbreak na kami ni Kath, wala na kong karapatang malaman?

Si Zharm na yung may kausap sa phone ngayon. Halos naiiyak na rin sila ni Bea. Tapos parang hindi sila makapaniwala sa mga naririnig nila.

ANO BANG NANGYAYARI?

"D...umalis na tayo please" Iyak naman nitong katabi ko na medyo hinihila na ko.

Tinignan ko lang siya.

Parang hindi ako makakaalis hangga't walang nagsasabi sakin kung anong nangyayari.

Kinakabahan na talaga ako dahil bakit parang si Kathryn yung iniiyakan nila.

"UMALIS? Kapal din naman ng mukha mo noh?" Sigaw ni Julia.

Shit. Pinagtitinginan na talaga kami ng mga tao dito.

Sumigaw kasi si Juls eh.

Bea: "Di ka na ba marunong makonsensya? You're a psycho!"

Zharm: "Bwisit ka! Ang tagal ko ng nagtitimpi sayo, ito ang nararapat sayo eh!"

Nagulat ako nung sinampal ni Z si Sofia tapos sinabunutan niya. Kinaladkad pa nila Bea. Tapos dumagdag na ulit si Julia.

Syempre nagulat kami nila Diego. Nung nagkatinginan kaming mga boys, tsaka lang namin naisip na pigilan yung mga babaeng ito.

Sofia: "ARAY!!! AAAHHH! BITIWAN NIYO NGA AKO!!"

Zharm: "Mamatay ka na BITCH!"

Julia: "IKAW DAPAT NASA SITWASYON NI KATHRYN!"

Bea: "DI KA NA MAKAKAALIS DITO NG BUHAY!"

Kahit hinihila na namin sila para lumayo sa isa't-isa, naabot pa rin nila si Sofia na iyak na iyak na. Lumapit na nga samin yung mga guards para pigilan itong mga ito.