MY STEP SISTER

chapter 18

Shan's POV

"1,500 pesos po lahat mam"

Mabilis ko binigay ang dalawang libo ko dito na masaya naman netong kinuha.

I'm here at the grocery store at binili nga ang mga pangangailangan sa bahay and specially her request.

"Here's your change mam"  kinuha ko naman ito at agad nang umalis. Naisipan kong icheck ang aking phone para makita kung may update na ba.

May iilan naman unread message akong nakita at agad ko na ito binasa baka importante.

I was so busy replying the message that i got receive nang hindi ko napansin may nakabangga na pala ako.

"Ay sorry!"

"Ay unggoy! "

Sabay namin na sabi at nahulog pa ang plastic na hawak ko.  Agad ko muna tinago ang aking phone sa bulsa at mabilis pinag pupulot ang mga binili ko.

"shan? " 

pero agad din napalingon ako sa taong tumawag sa akin at napahinto pa sa aking ginagawa.

"Lara? " 

aking tanong na sa kanya ay nag pangiti at tumango.

"Ikaw pala yan gaga, akala ko kung sino ng taong higante na hindi man lang ako nakita sa daanan" 

sabi neto habang tinutunulungan nya akong mag pulot. maka higante naman ang isang ito, madami kaya nag sasabi na pang model ang height ko hindi pang engkanto na pwedeng makisabayan sa kapre.

"Eh sorry na ang lawak lawak naman kasi nang daanan, bakit hindi ka umilag." 

"Ay kasalanan ko pa pala, pasensya na ah akala ko kasi alam mo yung kasabihan na wag gagamit ng cellphone habang nag lalakad! " 

banat nya na halata sa boses neto ang pag ka prangka, samantala yung mga gamit ko na napupulot nya ay marahas nya nang nilalagay sa plastic. aba, aba, parang ang mura lang nung mga gamit na pinamili ko kung ibalibag nya lang ito basta-basta ah.

hindi ko tuloy mapigilang mapangiti na mas plastic pa sa hawak ko dahil sa pinapakita nyang attitude ngayon.

"Oh, di mo naman ako na inform na isa ka na pala talagang ganap na Signage dahil sa sobrang plat ng dibdib mo." 

casual kong sagot sa kanya na para bang wala akong sinabing masama, nakita ko saking peripheral vision kung paano ito lumingon sakin nang nakamamatay pero pinag patuloy pa rin ako sa aking ginagawang pag pulot. asa naman sya na babawiin ko yung sinabi ko hah!

"WELL, hindi na kasi ako nag aksayang ipaalam sayo kasi alam kong busy ka, dahil ang lahat ng sasakyan ay sayo lang naman dumadaan, ang ganda mo kasing ROAD" 

ako naman ang napalingon dito at isang ngiti na pangangasar ang nabungaran ko. mabilis naningkit ang aking dalawang mata sa sinabi nya, as if naman na totoo yung sinabi nya kung hindi nya lang alam ay may laman ito hindi lang basta poam na katulad nang sa kanya. 

I lastly get the thing that fell into the ground while still looking at her at hindi ko na pansin na kinuha nya rin pala yun kaya dalawa kami ang nakahawak dito. swerte nya lang talaga na kaya kong mag timpi at hindi ma ipagsigawan na umihi sya sa kanyang short at panty noong bata pa kami.

"It's still nice to meet you lara, sana wala nang next time" 

i sweetly said habang nakangiti pa sa kanya na nakakamatay. Sabay hatak sa hawak ko pero di nya ito binitawan.