MY STEP SISTER

chapter 25

Ava's POV

What have I done.

Ang unang pahayag na lumitaw saking isipan. Its not that I'm being guilty to what I did. Sadyang hindi lang talaga ako maka paniwala na hindi ko na resist si damuho.

For I know, hindi ako ang klaseng taong unang nag t-take advantage sa sitwasyon. Although, I'm a tease person, pero how come na naakit ako sa simpleng kilos ni damuho.

Pervert na ba talaga ako?

Hindi maka paniwala kong tanong habang sinisilayan lang ang mahimbing na natutulog na si shan.

I hope, hindi nya iyon isipan nang masama. Nadala lang talaga ako nang bugso ng pag mamahal ko sa kanya.

Oh well, no one asking naman kung bakit ko nagawa iyon. Iling-iling kong sabi at naisipan nang ipag patuloy ang pag papalit ng damit kay damuho.

Maingat na akong lumabas sa kwarto neto pagka tapos at dumiretso na sa baba upang ibigay kay yaya ang palanggana at bimpo na pinag gamitan ko.

"Kumusta na po si mam shan, mam ava?"

"She is sleeping now yaya, i hope na gumaling na ito bukas."

"Sana nga po mam, kayo rin po ay mag pahinga na rin."

"Sure, good night ya."

Huli kong pahayag at umalis na papuntang kwarto. Hanggang ngayon ay ramdam ko pa rin ang init saking katawan, mabuti na lang ay natiis ko pa rin syang hindi sunggaban ng halik.

However, bakit sa dinami-dami na pwede kong hipuan eh yung sa parte pa nang pagka babae nya? Tsk, its not my fault! She so adorable that's why I got provoke!

Aking pag tanggol saking sarili na kahit wala naman nansisisi sakin.

Agad na lang ako napahiga sa aking kama nang tuluyan na akong maka pasok sa kwarto. Para rin kasi akong nang hina sa ginawa ko kay shan, kahit na ungol at ang kalmot lang naman nya ang ibinalik neto sakin...

.

.

.

.

.

.

Kinaumagahan, mabilis akong bumangon sa aking pagka higa. Sakto lang naman ang aking tulog, sadyang hindi lang talaga ganun kalalim, gusto ko kasing hintayin ang lagi-lagi ginagawa ni damuho na pag katok saking pinto upang gisingin ako.

Para kahit papaano alam kong magaling na ito. Hindi naman nag tagal ang aking pag hihintay nang maya-maya pa na rinig ko na ang ingay na nag mumula saking pinto.

pero, ganun na lang ang aking pag tataka nang binuksan ko eto eh si yaya ang aking nabungaran. Bigla rin nawala ang aking ngiti dahil sa pagka dismaya, ibig sabihin ba nun hindi pa rin sya magaling?

Para naman nabasa ni yaya ang aking expression, kaya malugod itong ngumiti sakin sabay nag bitaw nang katagang na.

"Nauna na pong umalis si mam shan, magaling na po sya."

"Really? Akala ko hindi pa, pero bakit ang aga naman po ata umalis yun?"

"Madami daw po kasi syang naiwanan na gawain."

"I see..sige yaya bababa na lang ako in 15 minutes"

Paalam ko dito at sinaraduhan na sya ng pinto. Sana naman hindi nya pwersahin sarili nya ngayon lalo na't kagagaling lang neto sa sakit.

Mabilis na rin akong gumayak at gawin ang aking daily routine, na alala ko kasi na may quiz kami ngayon kay ma'am lara. Mahirap na baka mabagsak ako dun, nang babagsak pa naman iyon...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
After many hours sa wakas ay uwian na rin, hindi na ako nag paalam pa sa best friend kong si mayo. Nasa sabik na kasi akong makita si damuho dahil alam ko na kanina pa ang uwian nya.

Kaya hanggang sa loob nang sasakyan hindi mawagli ang aking ngiti sa labi. Siguro kung may maka kakita lang sa itsura ko ngayon eh baka masabihan akong baliw. Pero hindi naman sila mali dun, cause I'm being crazy for shan.

Hindi ko na hinintay pa na pag buksan ako ng pinto nung driver at kusa na agad akong lumabas. hindi naman halata sakin na sabik na ako makita sya diba?  Akin pang nai-isip na sa pag bukas ko ng main door ay agad kong makikita si shan na nakaupo sa couch habang nag babasa ng magazine, like she always did.

Subalit, ganun na lang ulit ang aking pagka dismaya nang mabungaran ako nang tahimik na sala.

"Yaya, where is shan?"

"Ay mam, hindi pa po nakakauwi. Over time daw po sya."

"Why did she do that? Hindi nya ba alam na kakagaling nya lang sa sakit at ngayon p-pwersahin na naman nya ang sarili nya?"

Banas kong tanong, sasagot pa sana si yaya sa akin, kaso bago pa mangyari iyon ay nag madali na akong umakyat papunta sa kwarto. Agad rin kasi nag laho nang parang bula ang good mood ko nang wala akong mabungaran na damuho.

Kaya naisipan ko na lang mag kulong sa kwarto at hindi na lumabas pa kahit na mag umaga na.

Hindi naman ako nakaramdam ng gutom eh at wala naman magagalit kahit malipasan man ako.
.
.
.
.
.
.
.
.

At dumating na nga ang umaga ni wala man lang nambulabog sakin upang ako ay magising kagabi. Tsk, no one cares about me, that's simple.

P-pungay-pungay pa ang aking mata nang bumaba ako sa hagdan, subalit ganun na lang din ang pag laki nang aking mata nang masilayan ko si damuho sa usual seat nya.

Para naman naramdaman neto na may naka titig sa kanya kaya napahinto ito sa gagawin nyang pag inom sa kape na hawak neto.

"Sha--"

Hindi ko na naituloy ang aking sasabihin nang mabilis itong tumayo at biglang nag madaling lumabas. Kaya ang tanging nagawa ko na lang ay sundan sya nang tingin.

What is that?

Anas ko, habang halata sa aking itsura ang pagka bigla.

Is she..avoiding me?

Dugtong ko, at mga ilang minuto pa ang aking pag stay saking kinatatayuan bago ko maisipang dumiretso na lang sa kusina...

.

.

.

.

.

.

Gusto ko na sana iset aside saking isipan ang pinakita ni shan kanina dahil baka kailangan lang talaga netong umalis agad. pero, hindi ko magawa ito lalo na't hindi na lang isang beses ang ganun pag trato nya sakin.

Lumipas na ang gabi at ito para akong hangin sa kanya, nag mamadali syang lumabas kanina dahil sa walang dahilan. Kaninang hapon naman ay bumalik sya at nasaktuhan ang pag titig namin dalawa pero agad syang umiwas, at ngayong gabi naman eh nasa hapag kainan kami pero ni hindi man lang nya ako tapunan ng tingin at tahimik lang syang kumakain.

Ang akala ko ito ang pinaka magandang araw ngayon dahil sabado, edi walang pasok. but bullshit!

What's with that attitude???

inis kong pa rin baling sa kanya pero ang bruha eh para talagang wala syang kasama, nais ko na sana syang lapitan nang mapansin kong tapos na itong kumain, pero bago pa man mangyari iyon ay agad rin syang lumapit kay yaya at tila ba may sinasabi ito na hindi ko man lang marinig.

hanggang sa nag lakad na silang dalawa at walang hiya na nilgpasan lang nila ako.

So she is really avoiding me!

----------------

Mashiro99~