Koşulsuz Şartsız / texting/ ✔️

1.6

İlay Geçmiş zaman;

Karşımda oturmuş öküz gibi yemek yiyen ikizime bakıyordum. Her nerede olursa olsun her daim yemek yeme kabiliyetine sahipti.

-İlayda yavaş yesene

İlayda" Acıktım İlay " dedi.

İlayda ile aynı okula gidiyorduk ama sınıflarımız farklıydı. O sayısal okurken ben eşit ağırlık okuyordum. Doğruyu söylemek gerekirse fazlasıyla aç ve fazlasıyla zeki biriydi.
Bizimkilerle birlikte takılmazdı genelde kendi sınıf arkadaşları ile gezerdi okulda. Ama yaz tatillerinde ailecek gittiğimiz tatillere katılım sağlardı. Gerçi o zamanda bizimle birlikte gezip tozmazdı. Eline bir kitap alıp dağ bayır demeden gezer sonrada bulduğu bir ağacın altına otururdu bütün gün kitap okur müzik dinlerdi. Her ne kadar ikiz olsakda sadece saç renklerimiz aynıydı geriye kalan her şeyimiz farklıydı. Onun boyu benden daha uzundu, saçları benimkilere göre biraz kısaydı, gözleri benimkilerin aksine yeşil değil kahverengiydi.

-biliyormusun Kuzey'in bir anonimi var.

İlayda yemek üzere ağzına götürdüğü çorbayı geri püskürttü. Ben onun yaptığı bu iğrençliğe yüzümü ekşiterek bakarken o masada bulunan peçetelikten bir peçete alıp ağzını sildi.

İlayda" Sen nereden biliyorsun?" dedi.

-Ay nereden bilicem

İlayda" Doğruya Kuzey her haltını size anlatır" diyip yüzünü ekşitti.

Bu kız neden Kuzey'in her hareketinden bir nem kapıyordu?

-Ne alaka İlayda ayrıca bize söylemeyipte kime söylüyecek. Tuğçe onun kuzeni bende bebeklikten beri arkadaşıyım. Ayrıca seninde arkadaşın.

İlayda" Kuzey benim arkadaşım falan değil tamam mı şu zihniyetten bir çıkın artık"

-Ne demek istiyorsun İlayda

İlayda" Hiç birşey demiyorum İlay " diyip hızlıca masadan kalkıp mutfağı terk etti arkasından " Bu mutfağı ben toplamam gel topla sanki dizi çekiyoruz hava yapıp gidiyor" diyip bağırdım.

Odasının kapısını kapatan İlayda odadan geri çıkıp hızlıca mutfağa geldi. Masada duran tabakları hızlı hızlı eline alıp tezgaha koydu.

-Yavaş koy şunları şuraya annemin en sevdiği porselen takımı o adam gibi davran.

İlayda" Ne olursun bir kere izin ver adam akıllı sinirleneyim"

-Hayır

İlayda" Aa yeter "

-Bağırma bağırma sessiz ol komşular gelip kapıyı çalsalar ne diyeceğiz.

İlayda" Ama ben çok sıkıldım tamam mı İlay yeter artık o ne der bu ne der diye düşünmek istemiyorum. Ben sadece özgür olmak istiyorum her insan gibi. Yaptığım hareketlere kınanarak bakılmasını istemiyorum. Sen en iyisisin hep iyi olmalısın demelerini istemiyorum" diyerek ağlamaya başadı. Ne olduğunu bile anlamamıştım hızlıca oturduğum sandalyeden kalkıp İlayda'nın yanına gittim. Ağlaması dahada şiddetlenince kendime çekip sarıldım.

-Ne oldu ikiz niye bu kadar hayattan bezmiş gibisin anlat ben dinlerim

Hıçkırıklarının arasında duyduğum tek şey " İlay ben çok kötü bir şey yaptım" oldu.

-Ne yaptın?