My Possesive Brother (COMPLETED)

Chapter 9

Lucas's POV.

Alam na ni Lara ang lahat ngunit hindi pa rin siya nakakaalala ng tungkol saamin dalawa at tama ang sinabi ni Mom, Lara is my wife and it's hurt to see him with someone and it's fucking hurt to know that she can't remember everything about me, us.

Nasa kwarto niya ako ngayon ng malaman kong nahimatay siya dahil sinabi ni Mom knowing Lara pipilitin niyang makaalala siya kahit pa hindi niya talaga kaya, pero okay na din saakin na malaman niyang may koniksyon kaming dalawa at hindi yun mag-kapatid kundi mag-asawa.

Habang nakabantay ako sakaniya dito sa kaniyang kwarto ay tinititigan ko siyang mabuti. Lara is my everything and i can't stop my self from loving her so much at hindi ko siya kayang mawala sakin.

Maya maya pa ay nagmulat ang kanyang mata na agad natuon sakin. Pinakatitigan ko ang maganda niyang mukha. "Anong nangyari?" Agad na tanong niya. "Nahimatay ka matapos mong malaman ang lahat kagabi mula kay Mommy." Tanging sagot ko sakaniya.

"M-May mga larawan akong nakikita pero malabo, wala akong maalala mula sa mga sinasabi ni Mom tungkol sa nakaraan nating dalawa." Sagot naman ni Lara. "Anong mga larawan yun?" Agad na tanong ko sakaniya.

"Ako tapos dalawang lalaki na nagbabangayan sa isang madilim na lugar! Nagsisigawan sila ngunit wala akong naririnig! Lucas help me please! Help me to remember everything i want to know." Nagmamakaawang aniya kaya naman napayakap nalang ako sakaniya dahil humagulgol na siya ng iyak

"N-Nung una akala ko wala lang yung nararamdaman ko tuwing malapit ka sakin! Akala ko mali ilang beses ko pang halos isumpa ko ang sarili ko sa maling nararamdaman ko tapos, tapos malalaman kong hindi pala to mali kasi mag-asawa tayo? Anong maling nagawa ko? Bakit wala akong maalala gusto kong maalala lahat." Halos humagolgol na aniya

"If you can't remember anything then, we will start from the very start, kahit hindi na yung dati basta maniwala kalang saakin, makakaya natin to mahal kaya natin to." Hagod ko sa likod niya upang kumalma siya habang tumatango naman siya

"Thankyou, sana maintindihan mo ako hindi na muna ako papasok dahil gusto kong maalala ang lahat." Sabi naman niya kaya tumango na lamang ako.

Gagawin ko lahat para maalala mo kong anong meron saatin at kong gaano moko kamahal noon.

———————————

Lara's POV.

Mula nong araw na yun hindi umalis si Lucas sa tabi he treated me like a princess and i can't help my self to fall for him even more. Kahit na wala akong maalala ang puso ko ay pilit siyang inaalala, ang mga halik, haplos at sweet words niya ay alam na alam ng puso ko.

Nakatingin lang ako sa kawalan ng tumabi si Lucas saakin. "Are you okay? You look pale?" Lucas ask me kaya naman binalingan ko siya ng tingin at ngumiti. "Noong isang gabi ikaw ang nasa panaginip ko, kong paano ka magselos ka Bryan noon at kong gaano moko kamahal." Sagot ko naman sakaniya.

Pinamulahan ng pisngi si Lucas kaya nangiti ako. "A-Ako? Nagseselos kay Bryan?! Hell no." Agad namang sigaw niya kaya hindi ko maiwasang hindi mapahalakhak. "Your too cute when you blushed! Don't deny it nagseselos ka sakaniya tama?" Pang-aasar ko pang lalo kaya naman inis siyang nagwalk out

Hahahahahaha! So cute. "Hey? Come on comeback here i was just joking okay?" Ngisi ngisi ko pa ring sabi ngunit hindi niya ako pinansin at nagdiretso palabas.

Sinundan ko siya palabas at naabutan ko siya sa garden na nakatanaw sa malayo. Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ko ang mga kamay niya. "Nong isang gabi, totoong nasa panaginip kita pero tayo lang dalawa yung nasa panaginip ko yung kong paano ka nagpropose sakin ng kasal nung araw na yun, halos mapunit ang mukha mo sa pag kakangiti ng mapapayag mokong magpakasal sayo." Malambing na sabi ko sa pagdaan ng araw ay unti-unting bumabalik ang mga nakalimutan kong mga ala-ala naming dalawa pero yung pinaka huli ang hindi ko maalala ang sinabi ni Mommy tungkol kay Bryan.

It's been a week since the last time i saw him, at yung galit na nararamdaman ko ng malaman kong baka nga may kasalanan siya sa pag kamatay ng daddy ni Lucas ay ang mas lalong nagpapakaba sakin, "Is in your dream saying that how much i loved you?" Lucas ask me kaya bumaling ang mga tingin ko sakaniya.

"In my dream everything is perfect, every single thing you made just to make me happy, and i'm thankful that you are the man i married before, even if i can't remember a thing im still blessed for having you as my husband." Sabi ko ng nakatingin sa mga mata niya.

Unti-untin lumapit ang mukha niya sakin kaya naman pumikit nalang ako. Isang matamis na halik ang ibinigay niya sakin, Full of love and full of need. And im happy that i'm feeling the same way

Even if i can't still remember about us, im still hoping that one day i will wake up that everything is okay, kahit na hindi ko masabing mahal kita ay sana nararamdaman mo, Iloveyousomuch baby💖

————————————

(A/N: sorry napaka tagal ng update hehe, poor kid si author ngay, walang pang load haha sorry din sa typos naka cellphone lang ako kapag naguupdate, please keep supporting my story thankyou)

-AVAISHAUGAW