On tour with Shawn Mendes || Shawn Mendes

Chapter three.

Ik draai mij om en zie Shawn achter mij naar mij toe lopen. Ik voel hoe het bloed naar mijn gezicht lopen. Ik weet vrij zeker dat mijn gezicht helemaal rood is. "Hey", zeg ik verlegen en schuifel een beetje met mijn voeten heen en weer. "Mag ik je vergezellen?", vraagt Shawn en legt zijn hand op mijn arm. Ik knik. "Tuurlijk!"

Eerst lopen we in stilte naast elkaar. Wat moet je in godsnaam tegen hem zeggen? Gelukkig verbreekt de stilte al snel doordat Shawn over een scheve stoeptegel struikelt. Ik schiet keihard in de lach. Het zag er gewoon zo grappig uit. Uit reflectie pakt Shawn mijn arm beet en trekt mij mee in zijn val. Hierdoor schieten we beide nog harder in de lach.

Door de val lig ik half over Shawn heen en ik sta zo snel mogelijk op. "Dat was zo beschamend! Het spijt me dat ik je mee trok! Heb je ergens pijn? Gaat het?" Shawn blijft door ratelen. "Ik ben oke! Rustig maar, ik leef nog!" "Het spijt me echt heel erg! Ik ben soms ook zo'n kluns."

Terwijl we verder lopen kan ik mijn ogen niet van Shawn af houden. Zijn haar zit perfect in de krul, zijn huid is egaal en nergens is een puistje te bekennen. "Bevalt het uitzicht je?", hoor ik Shawn vragen en ik haal mezelf uit mijn trans. Ik loop lichtelijk rood aan en wend mijn blik af. "Het spijt me", zeg ik zacht. "Dat is niks om je voor te verontschuldigen." Ik haal mijn schouders op en stop mijn handen vervolgens in mijn jaszakken.

"Heb je trek in een ijsje?", vraagt Shawn even later wanneer we in een schattig smal straatje langs een ijscoman lopen. "Ja!"
"Dames voor!", zegt Shawn als we aan de beurt zijn. Ik kijk vlug langs de lijst met ijssmaken. "1 ijsje met een bolletje kaneel en vanille", zeg ik. "Wilt u er slagroom op?" Ik knik. Al snel krijg ik mijn ijsje aangereikt en noemt Shawn zijn smaken op. "Aardbei en chocolade alsjeblieft" Ik pak mijn portemonnee en wil de man geld overhandigen als ik zie dat Shawn al heeft afgerekend. "Ik kan best betalen hoor", zeg ik. "Ik heb je gevraagd voor een ijsje dus ik betaal", zegt Shawn en geeft mij een knipoog. Ik bloos en begin aan mijn ijsje. "Het is heerlijk, dank je wel Shawn", zeg ik. Shawn glimlacht.

Terwijl we ons ijsje opeten komen we bij een fontein en we gaan op de rand zitten terwijl we verder eten. Ik voel mij lichtelijk ongemakkelijk omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. "Vertel eens over jezelf", zegt Shawn nadat hij zijn ijsje op heeft, zijn servet heeft weggegooid en terug plaats heeft genomen naast mij. Het viel mij op dat hij dichter langs mij is gaan zitten, maar ik zal dat mij wel verbeelden.

"Ik ben dus Melissa. Ik kom uit Amsterdam. Ik woon bij mijn ouders en ben klaar met mijn opleiding als verzorgende." "Verzorgende?" Ik knik. "Ja, als in iemand die ouderen verzorgd in een verzorgingshuis", zeg ik. "Wauw, dat vind ik altijd zo'n mooi beroep", zegt Shawn.

"Ik kwam altijd bij mijn opa toen hij in een verzorgingshuis zat. Hij ging helaas al snel achteruit daar en is overleden.." Zijn gezicht betreurd. Ik leg mijn hand op die van hem. "Je houdt veel van je opa he?" Hij knikt. "Heel veel", zegt hij. "Ik weet zeker dat hij onwijs trots op je is." Shawn glimlacht. Ik weet niet of ik het droom maar het lijkt net alsof Shawn zijn gezicht steeds dichterbij komt. Ik besef dat ik het niet droom. De paniek slaat mij toe en ik spring op, waardoor Shawn opschrikt. "Kijk al dat geld! We moeten een wens doen!", roep ik enthousiast en bestudeer zijn gezicht. Hij lijkt het niet door te hebben gelukkig. Hij kijkt met een lach naar de fontein en ik zie een twinkel in zijn ogen. Ik ga op de rand van de fontein staan. Ik voel Shawn zijn handen in mijn zij en verlies mijn evenwicht. Ik val met een plons in het water. Spartelend kom ik boven en ik proest het water uit. Shawn staat op de rand en ligt nog net niet op de grond van het lachen. Ik kijk hem boos aan en loop zijn kant op. Ik pak hem bij zijn enkel vast en trek hem de fontein in. "Nee ! Nee !", roept Shawn lachend, maar het is te laat en hij valt in het water. Ik schiet in de lach en spat water naar hem toe zodra hij boven het water komt. Shawn kijkt mij verbaasd aan en loopt van mij weg. "Shawn!", roep ik. "Het was maar een grapje! Sorry! Ik dacht alleen maar.." Shawn draai zich met een grijns om en spettert water naar mij toe. "Sukkel!", lach ik en klim uit het water. Ik probeer zoveel mogelijk water uit mijn kleding te knijpen. Als ik op kijk zie ik dat Shawn zijn shirt uit trekt en mijn mond valt open. In het echt is hij nog gespierder als dat hij op foto's en filmpjes lijkt. Zijn rugspieren spannen zich aan als hij zijn shirt uitwringt. Hij draait zich naar mij om en doet zijn shirt weer aan. Ik kijk blozend weg en wacht geduldig tot Shawn klaar is om weg te gaan. "Let's go", zegt hij en legt zijn hand voor kort op mijn onderrug.

Als we bij de tourbus terug aan komen, wens ik Shawn een goede nacht. "Good night", zegt Shawn en drukt een kus op mijn wang. Voor de zoveelste keer word mijn gezicht zo rood als een tomaat.

Ik loop met een grijns op mijn gezicht de bus in waar de andere meiden ook zijn. Iedereen kijkt op als ik binnen kom. "Wat heb jij gedaan dan? Je bent helemaal nat!", roept Isa. Ik haal mijn schouders op. "Gewoon", zeg ik en loop door naar de douche. Ik besluit expres niet te vertellen dat ik met Shawn was. Anders krijg ik weer al die reacties van hun en daar heb ik geen zin in. Ook al kan niks of niemand mijn mood verpesten op het moment.