Beautiful Goodbye

Chapter 6: Ashes of Love

"Ma'am gising na po si Sam" iyon ang unang-una kong narinig nang naimulat ko na ang aking mga mata.  Damang-dama ko parin ang sakit. Sakit na nagdulot ng di-mapigilang pagtulo ng mga luha ko. I want to see Rob right now, kahit sa panghuling pagkakataon man lang.

"I'm going to see Rob m'my" niyakap ko si mommy nang sabihin ko ang mga salitang  iyon sa kanya.

"No baby, please rest nawalan ka na nga ng malay kanina. I'll bring you to Rob tomorrow don't worry" malambing na pag babawal ni mommy saakin habang hinihimas- himas ang aking buhok.

"Sorry m'my" hinila ko agad si Vince na naka sandal sa pader at halata naman sa kanyang mga mata ang pag aalala.

"Pwede mo ba akong ihatid sa bahay ni Rob? Pwede ka nang umuwi pagkatapos at baka hinahanap ka na sainyo" agad naman nyang pina andar ang kanyang sasakyan matapos kong sabihin iyon.

"I'll go with you, hindi kita pababayaan at baka may mangyari nanaman saiyo. You really need me right now kaya hayaan mo akong sumama sayo. Nagpaalam na rin naman ako kay mommy." Hinawakan nya ang aking kamay gamit ang kaniyang kanang kamay nang sabihin nya ang mga iyon.

"Asan po si Tita Cecil?" Tinanong ko ang isa sa mga kasambahay  nila Rob dahil parang wala namang tao dito sa bahay nila.

"Pumunta pong Dt. Peter napa cremate po" nang marinig ko ang mga iyon galing sa kasambahay nila Rob ay bigla nanaman akong lumuha at tumakbo ng mabilis papunta kay Vince.

"We must go to Rob sa St. Peter dahil ipapa cremate daw ito and i have to see for the last time" umiiyak ako nang sinabi ko yun kay Vince.

"Ok i'll take you there don't worry" sabi nya habang niyayakap ako. Buti nga't nandito siya to comfort me. I feel so grateful to have him as a friend.

"Mr. Robin Yamora po" tanong ko sa nagbabantay doon. At agad naman niyang tinuro sa akin ang daan patungo sa room na kinalalagyan ni Rob.

"Tit---a" nauutal kong tawag sa mommy ni Rob nang makita kong mayroon siyang dala-dalang closed antique bowl.

Hindi ko na siya naabutan he already turned into ash.

Hinawakan ko ang bowl na iyon at niyakap ito.

Sorry love if it's too late. Andaya mo naman love, hindi manlang kita nakasama bago ka mawala. Ikaw lang ang iisang tao maliban sa pamilya ko ang alam kong hinding-hindi ako iiwan pero ba't ganun?

Hindi ko mapigilan ang pagiyak. 1am na pero dilat parin ang aking mga mata at patuloy itong lumuluha. I can't handle the pain anymore.

Walang araw na hindi ako umiiyak, nagluluksa ng dahil sa pagkawala ni Rob. Hindi ako makakain ng maayos at nagmumukmok lang ako sa kwarto ko. 4 days na rin akong hindi pumapasok at marami na ring nag aalala sa akin. Marami akong natanggap na text messages galing sa mga kaibigan ko.

From: Vince

"Sasamahan kita sa Cebu. Don't worry hindi naman mabigat ang dalawang araw na absent eh. Cheer up ok? Everything's going to be fine."

Hindi ko parin magawang ngumiti kahit na nandiyan si Vince para i comfort ako. Hinahanap-hanap ko pa rin hanggang ngayon ang presensya ni Rob. 

Nasa sasakyan na ako ni Vince at nasa barge na kami ngayon papuntang Cebu sa Mactan Island. Doon ako unang dinala ni Rob para magdate. Naalala ko ang mga araw na iyon. Inienjoy lang namin ang simoy ng hangin.

Tumitingin-tingin lang ako sa bintana ng sasakyan at inalala ko ang mga masasayang ala-ala namin ni Rob. 4 days na rin naka display sa bahay  itong baul na hawak-hawak ko ngayon, dito naka lagay ang abo na galing sa pagcr- cremate ng katawan ni Rob.

Nakikita ko saaking peripheral vision na nakatitig lang si Vince saakin at hinayaan ko lang iyon dahil ramdam na ramdam ko ang simoy ng hangin dahil bukas ang bintana ng sasakyan nya.

Nakahiligan na namin ni Rob na pumunta sa isang beach or island resort. Mahirap mang balikan ang mga ala-ala na kasama siya'y nilakasan ko parin ang aking loob upang pumunta muli sa Mactan.

"Let me hold your bag Sam, dito lang ako maghihitay saiyo" sabi ni Vince habang sumasandal sa isang coconut tree.
Tumango lang ako at pumunta na kaagad sa dagat.

Nakatunganga lang ako ngayon sa harapan ng dagat.

"Love let me distribute the pieces of your body in the sea water. I love you and i'll promise to take care of myself alam kong magagalit ka kapag hindi.  You always kept your promises.... Never ever broke 'em You promised na nandyan kalang parati para saakin kaya  i know that you're watching me from somewhere above and i know that you'll love me forever. I miss you love pero i know that we will meet again" sabi ko sakanya at huminga ng malalalim at kumanta ako ng favorite song niya ang 214 ng rivermaya then i distributed Rob's body into the sea water.

"Am I real?
Do the words I speak before you
Make you feel
That the love I have for you
Will see no ending?

Well, if you look into my eyes
Then you should know
That there is nothing here to doubt
Nothing to fear
And you can lay your questions down
'Cause if you'll hold me
We can fade into the night
And you'll know

The world could die
And everything may lie
Still you shan't cry
'Cause time may pass
But longer than it'll last
I'll be by your side

Take my hand
And gently close your eyes
So you could understand
That there's no greater love tonight
Than what I've for you
Well, if you feel the same way for me
Then let go"

Iniimagine ko ang ngiti ni Rob, yakap nya at ang napakaganda niyang mukha. Hinding-hindi ko makakalimutan ang mga ala-alang iniwan niya.

I smiled at tatalikod na sana ako nang maramdaman kong may humawak sa balikat ko at ramdam ko ang malambot na kamay nito. It's not Rob, it's Vince.