Beautiful Goodbye

Chapter 5: News

"Sam wake up, b-byahe na tayo it's already 1:00pm at 2:30 magsisimula ang program" ginising ako ni Vince at agad naman akong tumayo para mag ayos na.

Katabi ko ngayon si vince habang bumabyahe kami patungong UP. Feel na feel nya ang music sa van ng sinasakyan namin ngayon. Naging close na rin kami these past few weeks dahil parati kaming magkasama sa practice. Hindi rin naman siya mahirap pakisamahan, he has good personality plus he's also fun to be with.

Kinuha ko ang cellphone ko saaking bag at nag scroll- scroll lang sa feed ko, pampalipas oras na rin dahil na bo-bored ako sa byahe. Bumungad naman saaking newsfeed ang post ni Vince.

Vincent Lim
54 minutes ago
"Soar high Ateneo! University of the Philippines here we go!!!"

Likes 129    Comments 48  Shares 13

Naningkit ang aking mga mata nang makita ko ang post ni Vince, Wala naman akong paki sa caption nya pero nang makita ko ang picture na pinost nya. Nakita ko ang sarili ko katabi nya doon sa picture, sinama nya ako sa selfie nya habang ako naman ay natutulog don. Ang weird lang ng mukha ko sa picture na yon.

"Why did you post this shit Vince?" Binatukan ko sya ng dahil sa inis. Tumawa siya ng malakas at ginulo ang buhok ko.

"Why not? Maganda ka parin naman kahit tulog." Tumatawa pa rin ito hanggang ngayon.

"Delete it or i'll unfriend you" pagbabanta ko sa kanya na naging dahilan ng pagtigil ng kanyang pagtawa.

"Fine i'll delete it, hindi ko namang hahayaan na i unfriend ako, yun na nga lang meron tayong dalawa, mawawala pa" parang double meaning naman 'tong mokong na to.

To: Robin❤️

"Nandito na kami ngayon sa UP love, di mo man lang ba ako i g-goodluck? 2 days ka nang hindi nagrereply saakin ah, ganoon ka na ba talaga ka busy?"

Dalawang araw nang hindi nagpaparamdam si Robin saakin. 2 days na rin siyang hindi pumapasok sa school. Nag aalala na ako sa kanya. Tinanong ko naman ang Mommy nya ngunit until now, hindi pa rin ako sinasagot.

Umabot kami sa final round ng debate at ngayo'y UP na ang nasa kabilang dulo ng stage. Si ang nakaassign sa negative at swerte naman at postive ang naka assign saamin.

Kitang-kita sa mga salitang binitawan ni Vince ang kanyang pagiging determinado na manalo. Hindi rin naman ako nagpatalo at binatuhan ko rin sila ng mga matitinik na salita.

Nagpalakpakan at naghiyawan ang mga tao dito nang binitawan ni Vince ang aming closing statement. Hindi ko mapigilan ang aking sarili at niyakap ko si Vince nang dahil sa tuwa, kahit hindi pa inanunsyo ang kung sino ang nanalo ay kampante naman ako sa mga isinagot namin sa kanila at sapat na iyong rason upang maging masaya.

"I am pleased to announce the result. It was a tightly contested; however winning team with 51% of the vote is from Ateneo University. Congratulations Ms. Rivera and Mr. Lim" biglang nagulat ang aking kaluluwa sa aking narinig mula sa emcee. Vince hugged me tight at nagtalon- talon kami ng dahil sa tuwa.

"This is the best feeling, when you won a fight with your special someone" naningkit ang aking mga mata nang marinig ko ang mga katagang iyon na nanggaling sa bibig ni Vince.

"Special someone?" I asked him dahil nag wo-wonder ako kung ano ang meaning ng mga pinag sasabi niya.

"You" tipid niyang sagot at hinila ako papuntang stage para kunin ang trophy.

Kumuha kami ng litrato together para sa tarpaulin na ikakabit sa school namin. Nakakaproud lang dahil finally nakuha nanamin ang trophy. 3 years na rin kasing defending champion ang UP.

I asked Vince kung pwede ba kaming mag selfie together kase cellphone nya ang ginamit namin kanina sa pagkuha ng mga litrato and gusto ko rin meron rin sa cellphone ko.

We took pictures together at biglang may nag text sa phone ko and mommy ito ni Rob. Finally may balita na akong natanggap tungkol kay Rob at matagal tagal ko na rin siyang hindi nakakausap. I think he's just busy.

From:  Rob's Mom

"Can we talk right now? Where are you? Gusto ko kasi na sa personal tayo mag usap. This is important. Tell me your location and i'll go there."

I responded quickly kasi baka importante talaga ang gusto niyang pag usapan.

To: Rob's Mom

"Nandito po ako ngayon sa UP Padre Faura St, Ermita, may event po kasi kami dito ngayon"

Hinihintay ko pa ang mommy ni Rob ngayon at ang iba nama'y nagsiuwian na.

"Can i take you home?" Sabinng isang lalaking nakasandal sa isang puno.
"I celebrate na rin nating ang panalo natin. Libre ko!" Dagdag pa niya

"Okay" tipid kong sagot kay Vince at kinindatan nya ako. At sinuklian ko naman yon ng fake smile.

I saw a lady wearing black na bumaba galing sa isang montero she's stunning pero bakas sa kanyang mukha ang pagiging malungkot dahil sa kanyang namamagang mga mata. It's Rob's mom.

"Iha, i have to tell you this" huminga ito ng malalim bago magsalita muli.

"Naaksidente si Rob nung Wednesday. Kukunin ka na sana nya sa school dahil nag aalala sya't late na daw at hindi ka pa umuuwi" naramdaman ko ang pagpatak nang aking mga luha saaking pisngi at ngayo'y nararamdaman ko ang bilis ng pag pitik ng aking damdamin.

"Where is he now? Ok lang lang siya? Bakit ngayon nyo lang po sinabi saakin?" Hindi ko napigilan ang pag lakas ng aking boses dahail sa pag aalalang aking nararamdaman.

"He's dead, dead on arrival siya dahil matindi ang pagkauntog ng kanyang ulo" hindi ko mapigilan ang pag iyak ng sabihin nya iyon.

"I-i'm sorry nang dahil saakin naaksidente si Rob" sinampal-sampal ko ang aking sarili dahil sa galit na aking naramdaman. Pinigilan ako ni Vince sa pinag gagawa ko. Gusto kong saktan ang aking sarili dahil sinisisi ko ang sarili ko sa nangyari kay Rob.

Napaupo ako habang tinitignan ang pag alis ng mommy ni Rob.

"Everything's going to be okay Sam" Ani Vince.

"This is my faut hinding- hindi ko mapapatawad ang sarili ko. I lost my loved one nang dahil sa ka tangahan ko. Bakit umabot pa sa ganitong sitwasyon" i can't stop blaming myself ng dahil sa mga pangyayari.

I love you Rob. Bakit mo ako iniwan? We have plans pa diba? Dapat nandito ka, we won okay? Nag bunga na lahat ng paghihirap ko. I know na happy ka para sa akin. I thought I would just receive a good news today pero ba't lahat ng masayang pangyayari ay may kapalit.
Kapalit na bad news.

"My life is over Vince" i uttered at naramdaman ko ang pagdilim ng paligid.