Yolun Sonu... (DÜZENLENECEK)

2.Bölüm

Bugün büyük gündü bugün yeni hayatımın bana sunduğu  okula gidecektim. Sevmezdim tanışma fasıllarını saçma geliyor bana ne geregi var yeni insanların hayat felsefem haline gelmisti "az insan çok huzur " lafı ekim gitmeden önce patlatmıstı ve aynı okulda olduğumuzu dile getirmişti. Buda demek oluyor ki koskoca bir sene bana huzur yoktu.

Şuan okulumun karşısında durmuş okulu seyir ediyordum. İçimde kötü bir his vardı her adımımda ayaklarım geri gidiyordu ama hic bir zamanda kaderimden kaçmamıştım olacaği varsa eninde sonunda olur bunu ertelemenin hic bir anlamı yoktu kulağimdaki kulaklıği çıkarıp bahçeye doğru yürümeye başladım dersin başlamasina 20 dkika kalmıştı  hızli olmassam derse geç kalip herkesten sonra girerdim ve bu şuan isteyecegim son şey bile değil.

Üzerime gitmediğim siyah pantolunum ve siyah sweat imle yeterince dikkat çekmiştim zaten. Kapşonumu başımdan çıkarmadan okula ilerlemeye devam ettim. Müdürun odasini bulmam gerekiyordu. Odayi bulunca içeri girip sınıfımi ve dolabimin numarasini ogrenip dolabimi aramaya başladım. Dolabımı bulma çaban başarıyla sonuclandı. Dolaptam ders prigramina ait ders kitaplarini cantama tıktığim o an birinin arkamı seslenmesiyle arkami döndüm .
Ekim yine tüm pozitifliği ve 32 dişiyle karşımda duruyordu
- Sana mutlu bir haberim var çağıl aynı sınıftayız
Nekadar güzel bir haber mutluluktan ölecem şimdi
- Ozaman sınifı göster ekim
Diyerek konuyu kısa kesme çalıştım

Sınıfa ilk ekim girdi ardındanda ben. En arkanın bir önündeki sırada  cam kenarinda oturmuş dısariyi seyir ediyordum gelip giden arabalara bakiyordum yanimdada ekim oturuyordu. Fark ediyordum üzerimdeki gözleri ama dönüp kimseye bakmadim.
Ders matematikti sevdiğim derslerdendi. Ders dinlemezdim ama derslerimde herzamn başarılı biriydim. Kapşonumu çıkarıp karamel rengi saçlarımın sırtıma dökülmesine izin verdim. Gerekmedikçe toplamazdım kalçalarıma kadar uzanan saçlarım beni asla boğmazdi yada terletmezdi yaz kış demeden açık gezerdim. Hoca içeriye girince hepimiz ayagiya kalktık beni farketmemesi için oturduğum yere sindim. Ama sınıftan biri
- hocam yeni öğrenci geldi
Demesiyle bütün sinirlerim tavan yaptı sanane lan dememek için bütün tırnaklarımi avucuma batırdım hocanın gözleri bana dönünce
- Evet   kalk bakalım kızım tanıt kendini bize
Ayagiya kalkip
-Çağıl
Diyip yerime oturdun her kes bana ters ters bakıyordu hoca devam et der gbi bakiyordu sonra dayanamayip
- Eeee diye devam etti
Bu sefer yerimden kalkmadan
- Çağil   Çağıl saygın dedim
Hoca baygın baygın bakıp derse geri döndü
Aradan 10 dakika geçmiştiki kapı açıldı umursamdan uykunun kollarına bırakmıştım  ki kendimi ekimin dürtmesiyle kafamı ona ne var dercesine salladım
- Tenefüste kantine gidelimmi diye sordu
- Hayır  sen git uyuycagim
Tam sıraya başımı tekrar sıraya koyacakken gözüm kapıda duran bir çift kehribar rengi gözlerle karşılaştım.