Blind Poet /Jikook

Bölüm 19

Bu hikaye artık benim için kat kat özel. Zaten hikayeyi yazarken çok okunma alsın falan değildi amacım. Sadece yazıyordum. Ama şimdi her şey çok farklı. Yazdıklarım daha bir anlamlı. Çünkü hayatıma kıymetli birini aldım. Bundan sonraki tüm bölümler ona ithafen. Beraber bitireceğiz bu kitabı. Bahçemizi güzelleştireceğiz. Kendimizi seveceğiz. Umarım kitabımı okuyanlara bir şeyler katabilirim.

Sizleri seviyorum. Iyi okumalar parmaklarında çiçekler açan canım okurlarım 🌸💜

**********************************

Jimin 'in ağzından

Bazı küçük detaylar insanı çok mutlu edebilir. Mesela küçük bir çocuğa pamuk şeker alırsanız onu dünyanın en mutlu çocuğu yapmış olursunuz. Ya da bir anneye kocaman sarılıp, onu sevdiğinizi söylerseniz anneyi mutlu edersiniz. Mutluluk böyledir. Bazıları için gelip geçici bazıları için daima kalıcı olan şeylerdir. Bana göre mutluluk küçük detaylarda ve sonsuza kadar süren bir olay. Bana göre mutluluk, Jungkook 'un ta kendisi. Bu yüzdendir ki onunla olan ufak bir temasımızda deliler gibi sevinmem, ağlamam. Dedim ya Jungkook benim mutluluk sebebim. (You are the cause of my euphoria)

O gün yaşadığımız şeyleri, hissettiklerimi kelimelere dökemem.Bir onun için atan kalbimi bilirim, bir de parmak uçlarıma yaptırdığım dövmeyi. Siz şimdi nasıl oldu diye merak ediyorsunuzdur. Hemen anlatayım.

Jungkook parmak uçlarımdan öptüğünde sanki kalbim durmuş gibiydi. Ellerim titriyordu, ağlıyordum. Ne hissettiğimi hatırlamam çok güç ama o anları anımsadığımda tekrar ağlıyorum. Darmadağındım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Zaten bir süre sonra telefonu çaldı, yataktan kalktı ve görüşürüz diyerek odadan çıktı. Ben o sıra dediklerini duyamıyordum pek gittiğini anlamam on dakikamı falan almış olabilir.

Daha sonra ben biraz daha ağladım, yatakta tepindim, ellerimi dünyadaki en kutsal şeymiş gibi korudum. Sabah olana kadar gülümsedim. Uyuyamadım bile. Sabah olduğunda ise direk Taehyung 'u aradım. Hemen gelmesini söyledim. Biraz şaşırsada lafımı ikiletmedi. Beraber dövmeciye gittik, yolda ona olan biteni anlattım. Dövmeciye geldiğimizde çok heyecanlıydım. Tae' ye güzel bir çiçek dövmesi seçmesini ve renginin mor olmasını istediğimi söyledim. Sol elimin iki parmağının ucuna mor menekşeler yapılırken acı hissetmedim. Bir an önce Jungkook 'a göstermek istiyordum. Dövmem bittiğinde nasıl göründüğünü bilmiyordum fakat Tae aşık olduğunu söylemişti. Dövmeciden çıktık bir kafeye oturduk ve Tae' nin Jungkook 'u aramasını bekledim.

İşte her şey o an olmuştu. Yıkılışım, hissettiğim karşı konulamaz acı ve boşluk.

**************************
1 ay önce

Heyecanla Tae' nin Jungkook 'u arayışını bekliyorum. Ellerimle masada ritim tutarken parmak uçlarım hafifçe sızlıyor ama umursamıyorum. Tae o sırada ne, nereye gibi kelimeler söylüyor. Çok fazla duyamıyorum çünkü sesini oldukça kısık tutuyor. Telefonun masaya konma sesini duyduğumda eğdiğim başımı kaldırıyorum

"Ne oldu Taetae? Geliyor mu?"

Tae'nin iç çekişi dolduruyor kulaklarımı sanki söylemekten korkar gibi konuşmuyor bir kaç saniye. Ne oluyor bilmiyorum. Ama bu haliyle çok endişeleniyorum.

"Ne oluyor? Konuşmayacak mısın? Kötü bir şey mi oldu? O iyi değil mi?"

Derken ellerimde Tae'nin sıcak ellerini hissediyorum tutuşu güven verici fakat beni rahatlatmıyor.Jungkook 'a bir şey olacak düşüncesi beni korkutuyor.

"Jimin ah, abim gitmiş."

Kafamı yana doğru yatırıp anlamadığımı ifade ediyorum.