A Second Chance for Us

Chapter 4: With you again

Renz's POV

"Hindi pa ba tayo babalik sa friends mo?" Elisse's said with her sweet tone of voice. Medyo nakainom na siya kaya namumungay na ang mga mata.

"Gusto mo bang bumalik dun?" sabay nilapag ko ang black martini drink sa counter table.

"Ok lang namang hindi, kaso hindi ba nakakahiya sa kanila? Halos isang oras na tayong nagkukwentuhan dito"

"Tsss.. Don't mind them"

"Ahmmm.... Renz?" she looks a bit shy. Ano kayang itatanong nito?

"Yes?"

"Kanina sa cafe when we were talking, you told me na pupunta si....hmm alam mo na?" mahinang tanong niya.

"Hmm yup"

"So nasan na daw siya?"

"Malapit na yun. Don't worry he'll come for sure" siguradong pupunta yung kumag na yun KUNG sinabi ko sa kanyang nandito si Elisse. Unfortunately I didn't. Ngiti lang ang sagot sa akin ni Elisse.

"Can I tell you a secret?" I whispered in her ear. Parang nagulat siya sa ginawa ko dahil naramdaman ko ang konting paglayo niya sa akin.

"Wha-what secret?"

"I like you......even before Bryle did" halatang gulat na gulat siya sa sinabi ko dahil hindi siya nakapagsalita at nanlaki ang mga mata niya na parang nawala ang tama ng tequilla sa kanya.

Elisse's POV

Tinitigan kong mabuti si Renz, I keep my eyes wide open pero walang bakas ng pagbibiro ang mukha niya. He's plain serious. Is this true? Did he really like me?

"HAHAHAHHAHAHHAHHAHAHA" ang lakas talaga ng sayad nitong si Renz! Ang bilis magpalit ng emosyon, from super serious face tapos ngayon nakakaloko ang tawa. But it's

a relief na joke lang ang sinabi niya.

"Kinabahan ka ba? haha" tanong niya, amuse na amuse naman itong lokong to.

"You're really a jerk. Muntik na kong maniwala dun!" nakangiting sabi ko habang umiiling-iling pa.

"I am a jerk. That's what you think of me" nawala ang ngiti sa mukha niya, napalitan naman ng lungkot ngayon. Haayyy ano bang pinagdadaanan nito? Baka may mental

disorder siya?

"Ikaw kasi kung anu-anong kalokohan mo"

Ngumiti siya "Nakakatawa yung mukha mo kanina haha"

"And I hate you for that! Ayoko sa lahat yung pinaglalaruan yung feelings ko hmp!" naggalit-galitan ako.

"Sorry, I promise I won't play with your feelings again" with his hand gesture na nagpropromise, yung naka-open yung palad niya.

"Good. Then I think we can be friends from now on" Hindi ko inaasahang sasabihin ko ang mga salitang yan kay Renz because from the start I don't really like him. Ayoko yung kayabangan niya, yung pagiging playful niya, yung super pa-cool look niya as in lahat sa kanya. But now I can see Renz as a sensitive, honest and caring man. And I never expected na makikitaan ko siya ng mga ganyang qualities.

"Now that we're friends can I ask you something? And I want you to be honest with me" ayan nagseryoso na naman siya, wow napapadalas ang pagiging matino niyang