‘Zou het echt waar zijn?’ Suleika’s ogen staan groot van schrik als ze mijn verhaal hoort over de player en Lucas. Ik haal verdrietig mijn schouders op en slik een grote blok weg. Het is nu al een paar dagen later en het gala is in aantocht. Vanmiddag hebben we de laatste inkopen gedaan en we struinen nu door de Lucardi, op zoek naar leuke sieraden. Ik vind alles leuk om te zien en heb moeite met kiezen. Als Suleika uiteindelijk drie paar oorbellen heeft uitgekozen zie ik eindelijk een hele leuke ketting met een fotocamera erop. Tevreden sta ik met Suleika even later in de rij voor de kassa. Als ik bijna aan de beurt ben valt mijn oog op een foldertje voor een zomerkamp naar Canada vanaf 17 jaar t/m 21 jaar.
Zomerkamp.
Jongeren.
Zwemmen.
Surfen en falend in het water vallen.
Canada..
Lucas….!
Als dit zou mogen van m’n ouders samen met Suleika en dat we dan…
Ik word meteen enthousiast en pak een foldertje. Buiten aangekomen zie ik Suleika naar het foldertje wijzen en vragend naar me kijken. Ik grijns en zeg: ‘Wat zou je er van vinden om samen met mij hier naartoe te gaan?’ Suleika pakt het foldertje uit m’n handen en kijkt er even peinzend naar als ze vervolgens opmerkt: ‘Het is je niet alleen te doen om de zee en het surfen he..’ Shit. Ze heeft me door. Uiteindelijk vertel ik haar het plan. ‘Oké nee, je hebt me door. maar je moet me beloven dat je het niet doorverteld aan jouw of mijn ouders goed?’ Ze beloofd het en ik vertel verder. ‘Zoals je weet is Lucas dus naar Canada gegaan samen met zijn ouders. Ik heb nog steeds geen idee waarom hij me negeert en blokkeert maar ik ben van plan om hem op te zoeken, uit te vinden waarom hij zo doet en proberen om een oplossing te zoeken voor dit. Ik wil niet alleen gaan en als mijn ouders weten dat jij ook meegaat zullen ze vast niet zo snel nee zeggen. Wil je mee gaan? En denk je überhaupt dat dit kan of niet?’ de laatste vraag stel ik meer aan mezelf dan aan haar. Wat nou als ze me uitlacht of wat dan ook? Ik ken haar nog maar een jaar en dan al samen op vakantie.. Maar tot mijn verrassing blijkt Suleika net als mij iemand is die wel van een avontuur houdt. Suleika begint zelfs te juichen en verteld dat ze heel graag meegaat omdat, als ze thuisbleef de hele vakantie op haar broertjes en zusjes moest passen. Ik geef haar een knuffel en samen lopen we richting mijn huis. ‘En als je hem echt tegenkom, wat dan?’ zegt Suleika en ik hoor aan haar stem dat ze het ook op een rijtje moet zetten. Het hele plan is waanzinnig en we hebben geen enkele aanknopingspunt. ‘Beter zoeken we eerst wat gegevens over hem op?’ zeg ik weifelend. Suleika wil antwoorden maar meteen kom ik tot de conclusie: ‘Hij heeft me alleen op alles geblokt dus het heeft geen zin.’ Nu kijkt Suleika me verbaasd aan en ze zegt: ‘Wat is dit nu? Zijn we nou avonturiers of niet? Ik kan toch gaan rondkijken bij hem? Hij heeft mij niet geblokkeerd. Hij kent me amper. Dus we kunnen met mijn account zo naar zijn Facebook en andere dingen. Heeft hij nog meer dingen op gebied van social media?’ Ik denk even na en zeg met een wrange lach: ‘Ja hij heeft ook Instagram. Zou je daar op kunnen denk je?’ Suleika knikt en ik lach blij. Kunnen we toch nog ergens beginnen!
