Şu kalbim göğüs kafesimi kırıp özgürce senin yanında gelmek istiyor sevdiğim...
Önünde kanlar içinde sana bakası var perişan bir şekilde, mahcup bir şekilde ve belki de son nefesinde...
İçinde özene bezene büyüttüğü çiçekleri ya sana verecek ya da mezarına gömecekler....
Ah be Ruh-i revanım...
Canımın şiiri...
Yüreğimin Ümidi...
Daha önce çıkmalıydım karşına
Çıksaydım eğer gönlündeki yaralar oluşmazdı
O yaralardan oluk oluk kan akmazdı..
Papatya ekerdim ben senin gönlüne
Her gün sevgimle sulardım solmasın diye.
Ama işte NASİP...
Ben hissediyorum gönlündeki yaraları
Daha yeni yeni iyileşmeye başlıyor gibiler sanki..
Kanı yeni durmuş da yara bandıyla kapatmışsın gibi..
Ama dikkat et sevdiceğim dikkat et..
Bir yaranın kabuk bağlaması zor olur
İyileştikçe kaşınır.
Sakın ola ki kaşımayasın
Kaşırsan kabuğu düşer yeniden kanar
Kanadıkça iz kalır..
Ben seni tüm yaralarınla sarmaya hazırım sevgilim, tüm yaralarını sevgimle sarmaya geldim
Seni hep Rabbim den istiyorum..
Ben belki de hiçbir şeyi bu kadar istemedim hayatımda
Sen ilksin
Son kal..
Yaslan göğsüme
ister yaşadığın acıları istesen hayal ettiğin geleceğimizi anlat saatlerce.
Sesin serçeler uçuruyor gönlümde
Gözlerime bak sevdiğini söyle...
Gözlerin göğüm olsun
Gönlümdeki kuşlar gözlerine göç etsin...
Orda yaşasınlar...
Gözlerinden güzel memleket mi bulacaklar?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜMİT
Poetry"Seni seviyorum adam" dedim, "Seni seviyorum kadın " dedi... Geleceksin bir gün, Bu duâlar bu âminler boşuna değil... Ve ben Ümitle vuslatı bekliyorum... Sen yeter ki geleceğim de,hep seveceğim de sen gelmesen bile ben beklerim.... 838 kilometre var...
