Adair's POV
"Me and my brother goes to a party in Hongkong.." Sabi ko sa kausap ko ngayon. Di ko alam kung ano siya but mukhang iniiterogate nila ako sa nangyari.
"And?"
"We drink and dance until my brother got drunk."
"Pero minors pa kayo ah."
"Psh, minors can do what they want this days. Ni hindi niyo pa nga sila mapigilan o mahuli eh." I answered. Bwisit, bakit ba ako ang tinatanong ng mga ito. Eh anxious nga ako nung mga panahong yun. Sa tingin nila maaalala ko lahat ng nangyari?
"I was drunk too okay. You think I can remember all of if?!"
"It's not like that--"
"I'm done. Let me out." Sabi ko sabay tayo pero hinawakan ako sa kamay nung babaeng interviewer.
"Bakit ba ang kulit mo? Bakit ipapalabas niyo ba ito sa TV?" Inis kong binawi ang kamay ko. Parang nagmumukhang ako may dahilan ng aksidente dahil kinakausap nila ako.
"Gusto lang naman naming malaman ang side mo"
Ghad, I'm done!
"Nope, I'm done. I have the right to keep in silence right?"
Sinara ko na ang pinto saka bumalik sa kwarto ko. Currently, I'm at the hospital. May unexpected kasi na nangyari. If you don't know it, an accident.
Okay the summary is like what I'd say, we drunk at the party and our butler drove us off. Kung maaalala ko maayos at wala namang problema sa pagmamaneho ng driver namin.
But then unexpectedly we crashed. Yun lang ang naaalala ko. Oh diba hanep. At ang brother ko maa-under ng coma dahil sa pinsalang natamo niya. Sa ngayon ay may malay naman siya but he need to be coma.
Wag na magtanong, di ko din alam kung bakit, basta yun ang sinabi saamin ng doctor.
"Di pa ba ako pwedeng umuwi? Bagot na bagot na ako dito eh." Sabi ko sa kasama kong si Hilda. Ang aking assistant and personal maid.
"Hindi ko lang po alam, gusto niyo po itanong ko sa doctor?" Walang muwang niyang sabi.
"Such a slow witted. Wag na. Baka mapagod ka eh. Di mo pa tinanong kanina nung nandito yung doctor." Inis na sabi ko. Humiga nalang ako sa kama ko at inalala kung anongnangyari bago kami magpunta ng party.
Alam ko nagstop over kami sa isang conbini dahil sa kaartehan ko at may napansin akong lalaki sa labas nun. That time, pakiramdaman ko sinusundan kami pero di ko na yun pinansin at di ko na sinabi kaya natuloy parin kami.
Yung lalaking yun. Baka may koneksyon siya sa aksidente.
Pinilit kong alalalahanin yung itsura niya pero takte nakalimutan ko na.
Kung di nyo tatanungin babae po ako. Yun lang.
YOU ARE READING
Switched
Teen FictionLiving like my twin is hard because it's different from my environment. Home study, no friends and no thrilling and exciting memories. But after we switched up, I slowly enjoying it. Making your life and feelings thrilling and go up side down. It's...