Adair's POV
"Ang cute mo bro"
A mix of shock and strange feeling fills my body. Ano sabi niya? Cute? Me?
"Are you gay?" Straight forward na tanong ko sa kanya.
You know okay lang naman kung umamin siya saakin. I don't even care, ayos lang naman. Hindi naman magiging toxic ang tingin ko sa kanya. Ngayon, alam ko na kung bakit ayaw niya magpakasal kay Minnie! Cuz he's a gay.
"What?"
"I said Are you gay?" Ulit ko habang nakakunot parin ang kilay. "You know it's fine, ayos lang sakin."
"What?! Of course NOT!"
"NEVER IN MY LIFE!!!"
"Ohh?"
At sinimangutan na naman niya ako. I almost die in laughter when I see his expression. "Hey nagbibiro lang ako ah." Natatawa pa rin ako. Omg. Ang saya niya pala talaga asarin but it's not my thing. Hindi ako nagsasayang naglaway eh. Parang kahit anong oras ihuhulog niya ako sa dito sa rooftop ah.
"Tsk, bahala ka nga diyan!"
"Bakit mo naman kasi sinabi yun?" Halos mangiyak ngiyak ako. Oo nga bakit niya ba sinabi yun? Alam ko namang maganda talaga lahi namin pero curious pa rin ako. It's just unexpected for me that this guy telling me or my brother that I'm cute.
"Wala lang. Ang cute mo kasi nun! Ayaw mo ba ng compliment?" Iritable pa rin ang tono niya. Oh, compliment pala yun. Iba kasi dating sakin kanina eh. Akala ko nabakla na sa kagandahan ko. At sa dinami-dami ng pwede niyang sabihin yun pa, isn't it's strange for a guy telling another guy that his cute? Mapapa-isip ka talaga kung nababakla ba siya.
"Is that so? Sorry okay? Mukhang na misunderstood kita."
"Oo nga eh!" Naiinis niyang sagot.
Habang pababa kami sa roof top tinatawanan ko pa rin siya. Can't help, di ako makaget over eh.
"Kelan ka ba titigil diyan? Masyado mong dinibdib yung compliment ko ano?"
"Hahaha! Nakakatawa ka kasi! At kahit hindi mo pa sabihin, aware akong gwapo talaga ako!"
"Sira ka talaga kahit kelan!" Napailing-iling niyang sabi sakin.
"Pasalamat ka hindi ako gaanong nabwisit sayo kanina," sabi niya habang nakapamulsa ang mga kamay. Napangiti nalang ako sa inasta niya. Okay din naman pala siya. Normal naman siya. Sana maging komportable na rin ako sa kanya.
....
"Ang aga mo namang umuwi, gumala muna kasi tayo!" Nagmumuryot na naman si Dylan at pinipilit akong sumama sa kanila.
"Wag na. Mag-aaral na naman yan eh." Sabi ni Caleb saka hinatak si Dylan.
Ayoko na sumama. Alam ko naman kasi sa club na naman sila pupunta. Ayoko na malasing ulit, ang sakit sakit ng ulo ko nun eh. At ayaw ko na ulit maulit yung nangyari kay Theo. Bwisit na yan.
Oh! At yung nakakadiring pakikipag-make out ni Dylan sa cheap na babaeng yun. Too sad, maganda sana si ate kaso easy to get at mukhang di na birhen.
"Sige, ingat nalang kayo." Paalam ko at nagtungo sa kotse ko.
"Sure ka? Baka magbago isip mo." Nakangiting sabi ni Dylan. "Hindi na. Sige na, alis na."
Pumasok na ako sa kotse at iniwan na sila. At sana naman andun na si Hilda sa bahay. Nagugutom na ako.
Pagkauwi ko, naabutan ko siyang natutulog sa sofa. Hindi ko na siya ginising at nagpalit agad. Ang init nung polo nila.
Grabe, bakit ang hirap mag-aral? Tinatry kong makinig kanina pero wala talagang pumapasok sa kukote ko eh. Plus nakakaantok yung boses ng teacher namin, maski kapag nagsesermon siya. Hindi naman ako antukin pero after nung insidente at napasok ako sa school ni Aaren madalas na akong antukin. Siguro hindi lang talaga sila interesting. Haha half joke yun.
YOU ARE READING
Switched
Teen FictionLiving like my twin is hard because it's different from my environment. Home study, no friends and no thrilling and exciting memories. But after we switched up, I slowly enjoying it. Making your life and feelings thrilling and go up side down. It's...