RED STRING《Kırmızı İp》Katsudeku//Bakudeku

2

/8-9 yaşlarındalar/

"K-kacchan!"

Midoriya kolundaki yanık izlerine baktı. Bunu her gün yaşıyordu. Katsuki hiç acımadan özgünlüğünü onun üstünde kullanıyordu

"Hah! Deku tam bir aptalsın!"

"Neden?"

"Aptal olmasan sana her gün zarar veren birinin yanına gelmezdin!"

Haklıydı...

Bana zarar veriyordu ama ben onun yanından hiç ayrılmıyordum...

Ama...

Ama o benim çocukluk arkadaşım!

"Biz dostuz kacchan! Çocukluktan beri arkadaşız! Neden böyle davranıyorsun?!"

Bir an duraksadı. Ama sonra yine o halini geri aldı.

"Hadi ama herkes senin özgünlüksüz olduğunu biliyor! Bu bence yeterli bir sebep!"

Haklıydı yine...
Benim bir özgünlüğüm yoku ama onun harika bir özgünlüğü vardı
Ve eminim ki bir gün all might'tan da güçlü bir kahraman olucaktı

Bense...

Sadece bir hiçim...

"Siz özgünlüklülerden beklenilen bir şey! Sizden ve özellikle senden nefret ediyorum!!!(yalan! Seni çok seviyorum!!! ) anca benim gibi olanları aşşalarsınız!! Canın cehenneme bakugou katsuki!!!(hayır... bu sözleri ben söylemiş olamam! Ben sana kıyamam bile! Seni cennette yanımda görmeyi çok isterim...)

İlk defa ona ismi ile hitap etmiştim ve bu.... tuhaftı

Ben...b-ben bu değilim!

Özür dilerim kacchan

Kacchan'ı ilk defa öyle görmüştüm

Şaşkın ve üzgündü.

Ama istediği de bu değilmiydi?
Midoriya'yı kendinden soğutmak! Başarmıştı da yani biraz başarmıştı...
Kader ipleri tekrar belirdi. Aslında Midoriya'nın ipinin beyaz(duygusuz) olması lazımdı. Ona yapmadığını bırakmamıştı. Ama ilk günki gibi kıp kırmızı (aşık)dı. Midoriya hala ona aşıktı. Sadece ona darılmıştı... kasuki'nin ipi ise hala kırmızı(aşık)dı. Ondan asla vaz geçemezdi ama hedefi kendinden soğutmaktı...

Bunu başarabilecek mi? Tam anlamıyla kendisinden soğutabilecek mi?

Kacchan koşarak yanımdan uzaklaştı. Bense yere bakmaya başladım. Hayır ondan nefret etmiyordum. Ama onu çok üzmüştüm. Her halinden belliydi. Bu yaraları.... Hepsini...sonuna kadar hakketmiştim...

-¥-