"So,palalabasin mo na nakidnap si Collin tapos dadating si Harry para tulungan sya? What a lame..Travis" asar ko sa kanya.Nandito kami sa isang coffee shop para planuhin ang dapat para kina Harry at Collin.
And yep! Palalabasin na kinidnap si Collin for unknown reason. According to Travis' plan (the lame one) , kikidnapin si Collin for unknown reason. Parang trip lang ng mga kidnapers na kidnapin sya. That's lame though. Hindi pa din ako makapaniwala na si Travis talaga ang nagplano niyon.
" It's not my plan though. It's Iryne's.." Napatigil ako sa pag-inom ng juice ko nang malaman ko kung sino ang nagplano.
Iryne.
Wala naman talagang problema sa kanya for me. There's just something on her that I want to hate though. Ang gulo ko!
"It has a twist though..." Saad ni Travis kaya napatingin ako sa kanya.
"Twist? Like what? Proposing in the middle of drama??" Pabalang na saad ko sa kanya.
He smirked.
"That's not what I am going to say but..it's a good one too." Travis stated.
Huh?
"Harry will propose to her as soon as he's out of the blood." Saad ni Travis kaya napatingin ako sa kanya
"Ano?! Nahihibang ka na ba?! Papatayin mo si Harry?!!" Sigaw ko sa kanya
"Not literally.." Sagit ni Travis.
I sighed at him.Bahala na nga sila. I looked at my watch and stood up to my seat.
"Where are you going?" He asked
"Home. Mag-iimpake na ako para bukas." I answered
"Huh? For what?" He asked.
Napaisip ako saglit. Oo nga pala.
" I'm going to stay in Hollywood for good. Baka doon na ako manirahan with my StepDad and Mom." Sagot ko sa kanya
"Stay...for good??" He asked
I nodded.
"Yep. I still need to study para matapos ko na ang kinuha kong kurso" saad ko sa kanya
"Hin..di ka na talaga babalik ?", tanong niya.
I nodded and got my wallet para mabayaran na ang inumin ko.
" Don't worry. I'll keep in you guys, 'kay? Alis na ako.." I waved my hand atsaka lumabas na ng coffee shop.
This is my last day.
.
.
.
.
.
APPARENTLY, naiwan ako ng eroplano because of Dave and some documents na kailangan ko kasama ng passport ko. Hindi ko alam kung bakit nawala bigla samantalang handa na ang lahat kagabi."Baby, Ang flight mo ay bukas na lang dahil nga naiwan ka na at walang slot para sa sunod na flight so..." Saad sa akin ng aking ina.
"Aww...wawa ka naman. "Asar sa akin ni Dave. I glared at him.
He chuckles atsaka ginulo ang buhok ko.
" Don't worry. Hindi lang naman ikaw..."saad niya atsaka siya may ipinakita sa akin.
"What?! Kasama ka?!" He nodded
"Nasa bahay ang mga gamit ko. Ayos na at alam ko na din na magkakaproblema kaya..." He shrugged.
I sighed atsaka ko lang narealize...
"Bakit ka ba nandito sa kwarto ko?" Tanong ko sa kanya
"Your mom let me in..." Turo niya sa aking ina.
"What? He told me you're his girlfriend..." Sagot ng aking ina
"Sadly, hindi ako...Mom, can you leave us for a while?" Tanong ko sa kanya na ikinatango niya.
"Just use condoms in case..." Saad niya bago umalis
"MOM!" I yelled in embarrassment. Dave chuckles at me.
"Your Mom is so funny..." Dave complimented
"So....why are you here?" I asked him
"Para manggulo. What else?" Saad niya sa akin
I sighed atsaka siya pinabayaan. Kulang talaga minsan sa pansin ang mga taong kulang sa aruga kagaya niya. Tsk!
.
.
.
.
AYOS na...(sa wakas) ang aking flight papuntang Hollywood. Excited na ako at the same time nalulungkot dahil hindi ko na makikita ang mga kaibigan ko. But... that's normal. Hindi magtatagal lilipas din ang panahon at makakalimutan ko na sila.I looked at my watch and still have two hours before my flight. Umaga pa lang at gising na ako at mukhang kailangan ko munang maglibang bago ako tuluyang umalis.
Busy ako sa paglalaro ng cellphone ko ng tumunog it at lumitaw Ang notification ko.
From: Mr. Sungit Guy
Come at the *********cafe. I have something to tell you.
Tumingin ako sa relo ko. It's 6:45 a.m. Alas-otso pa naman ang flight ko. I sighed and got my money and phone.
"Oh? Saan ka pupunta?" Tanong sa akin ng aking ina.
"Kay Mr. Arte..."sagot ko,dahilan para maguluhan siya. Umiling ako atsaka umalis na.
.
.
.
.
At cafe..."Anong gusto mong pag-usapan?" Tanong ko sa kanya.
Travis, as usual, is quiet. Hindi ko nga alam kung trip nya lang ba akong papuntahin dito o may sapak siya sa ulo at napag-isipan na may ipagawa sa akin bago ako umalis.
I looked at my wristwatch. 7:00 na and I still have one hour. Kapag hindi pa siya nagsalita, aalis na ako.
Few minutes have passed at hindi nga siya nagsalita. He just stared at me as if I am an art or something.
"Are you gonna talk or---?" He cut me off when he shows mean card. Wedding card to be exact.
"Come to my wedding tonight..." He stated that made me surprised.
Wow! Ka-gagraduate lang namin tapos mga excited na magkapamilya.
First, Harry and Collin. Then....then him."Wow! Seriously?!Nag-aksaya lang pala ako ng oras sa wala..." Saad ko sa kanya
"You're not. Come to my wedding later. You'll not regret it. Promise..." He stated
"Look. Wala akong oras sa kalokohan mo o kung totoo man iyan,wala na sa akin iyon. I really need to go back. I need to catch my flight up." Paliwanag ko sa kanya atsaka tumayo na.
"Nice talking to you. Hope this will be the last...."saad ko sa kanya but he just shrugged,still looking at me.
"I love you..." That shocks me. His confession....is full of expression. Wow! And this is me being sarcastic.
His confession doesn't look like one. Just plain sentence as if it's nothing.
I chuckles as if it is funny."You almost got me there,Travis." Saad ko sa kanya
Tumayo ito bago ako hilahin palapit sa kanya.
"I am serious this time, Trina. Don't ever thought of it as a joke..." saad niya sa akin. His voice is still deep and cold and still have his famous blank face expression.
I shook my head atsaka inalis ang kamay ko sa pagkakahawak niya.
"Goodbye, Travis... Hope this will be the last..." Saad ko sa kanya bago ako tuluyang umalis ng cafe.
.
.
.
.
.
READ W:ONEderful Dream first para po maintindihan ninyo ang takbo nito...Salamat
YOU ARE READING
Heartbeat of the Cold Heartbreaker
Teen FictionRead at your own risks anyway.Thank you very much. Trina Manoban is a good doctor that lives in Canada and never wants to go back to the Philippines. But forced to, when the director of the hospital she works in, wants them to replace the shifts as...