starstruck | taekook

5.

Taehyung wywrócił oczami, kiedy zauważył, że Jimin przegląda chyba piąty rodzaj chipsów, których zapewne i tak nie kupi. Młodszy wsunął ręce do kieszeni bluzy, rozglądając się po wnętrzu sklepu i żując gumę dla dzieci, bo tylko takie mu ostatnio smakowały. Miętowe były albo za słabe albo za mocne i w pewnym momencie traciły smak, więc nie chciało mu się nimi długo bawić, a nie potrafił zrobić balona z gumy.

ㅡ Długo jeszcze? Zanim przedrzemy się przez ten tłum pod sklepem to zejdzie kolejne pół godziny.

Jimin zignorował swojego przyjaciela, poprawiając okulary przeciwsłoneczne na nosie, czy bardziej można powiedzieć, zsuwając je na czubek nosa, by spojrzeć uważniej na opakowanie. Chipsy o smaku kurkowym, pierwszy raz słyszał o czymś takim, ale nie był pewny, czy mu podpasują, więc je odłożył. Westchnął ciężko, układając ręce na biodrach.

ㅡ Czego się dziwić, przecież ruszyły kastingi do randki z gwiazdorem.

Taehyung przewrócił jedynie oczami, bo jak mógłby zapomnieć. Taehyun przypominał mu o tym kilkanaście razy na dobę, a trzeba przyznać, że Hyung większość dnia spędzał w pokoju, więc młodszy brat miał mało czasu na paplanie o nowym reality-show, a jednak mu się udawało. Niebieskowłosy miał ochotę wtedy wyrwać sobie uszy i przykleić do dupy, żeby tylko nie słuchać młodego.

ㅡ Zdawało mi się, że nie zaczynają u nas ㅡ Taehyung zmarszczył wyraźnie brwi, rozglądając się znów po sklepie, kiedy usłyszał, że do środka weszła grupa nastolatek.

ㅡ Bo nie zaczynają ㅡ Jimin wzruszył ramionami, wciskając ręce do kieszeni spodni, po czym skinął głową na młodszego i obaj ruszyli do wyjścia ze spożywczego, chociaż nie kupili niczego do jedzenia.

ㅡ Więc czemu jest tutaj taki tłok?

Kim coraz bardziej nie rozumiał mentalności nastolatek, chociaż wcale nie był aż tak stary. To przesiadywanie w domu go zmieniło, stał się jak te wszystkie dziady z sąsiedztwa, które tylko przeganiają dzieci, kiedy te zbliżają się do ich domów. Co prawda Taehyung jeszcze nikogo z grabiami nie ganiał, ale mogło być blisko. Za jakiś czas zapewne zacznie.

ㅡ Muszą sobie przecież kupić ubrania i kosmetyki, żeby wyglądać ładnie na kastingu. ㅡ Park przewrócił lekko oczami, szturchając wyższego łokciem. ㅡ No i perfumy, które tobie też by się przydały, bo chyba zaczynają ci się kończyć, co nie?

Taehyung popatrzył tylko na niego groźnie i postanowił, że nie będzie się przyznawać do tego wrednego krasnala. Prychnął pod nosem, wcisnął ręce pod pachy i pochylając się jak stary dziadyga, ruszył przed siebie, sprawnie wymijając wyrastające niczym spod ziemi nastolatki i ignorując skutecznie nawoływanie Jimina. Niech pędzi za nim, niech się martwi, Kim nie zawróci.

ㅡ Przeklęty krasnal i jego przeklęte żarciki, ja bardzo ładnie pachnę i zaraz mu jebnę jeśli myśli, że tak nie jest. To bardzo męski zapach, potu, krwi i łez, które wylewam nad posadzką w kuchni, bo jest ciągle upierdolona. Nienawidzę sprzątania kuchni, najgorsza rzecz na świecie, już wolałbym być w tym pożal się boże programie dla napalonych nastolatek.

Tae był o krok od samozapłonu, kiedy obok niego pojawiło się dwóch mężczyzn, uśmiechających się od ucha do ucha, w najbardziej przerażający sposób, jaki Kim kiedykolwiek widział. Aż zatrzymał się i przełknął nerwowo ślinę, gdy jegomoście wciąż wpatrywali się w niego uparcie, chyba nawet nie mrugając. Zaczął się nawet rozglądać, bo może ich coś zasłaniał, ale za nim niczego nie było, no oprócz ściany ludzi.

ㅡ Mogę w czymś pomóc? ㅡ zagadnął dość drżącym głosem, a mniejszy z nich pokiwał powoli głową, nie spuszczając z niego wzroku, ani nie przestając się uśmiechać.

Ten wyglądał, jakby nie miał górnych zębów, a jego kolega zamienił się w bezokiego potwora, przypominającego jajko. Taehyung chciał już się odwrócić i uciec, gdzie pieprz rośnie, ale ten większy złapał go pod ramię i zaczął ciągnąć razem z mniejszym przyjacielem, w tylko im znanym kierunku. Wtedy Kim zaczął żałować, że zostawił Jimina, nie przeprosił Joohyun i nie powiedział Taehyunowi, że to on napluł mu rano do płatków.