Bir sonraki bölüm final,ondan sonra da bir özel bölüm,bir de veda bölümü olacak.
Multimedyaya koyduğum müzikle beraber okuyabilirseniz,okuduktan sonra oy verip satır aralarına yorum yaparsanız çok sevinirim :)
18.06.2019
Bartu/Meriç
"Selam Bartu.Bartu'ydu değil mi?"
"Hatırlıyorsun."
"Hiçbir zaman unutmadım.Sesinden tanımıştım zaten." Burnunu çekti kız.
"Hastaneyi,karakolu inleten sesini unutmak...mümkün değildi."
"Her şeyi zaten biliyormuşsun ama bir de ben anlatayım o zaman." Derin bir nefes aldı.
"Sevgilim Görkemle fazlaca içtiğimiz 10 Mart gecesi,eve dönüyorduk.Sarhoştum işte,karşı şeritten gelen arabaya çarptım.Araba yoldan aşağı yuvarlandı.Fakat şans mı derler yoksa ceza mı bilinmez,Görkemle ben burnumuz kanamadan kurtulduk o kazadan."
"Babam,zengin bir iş adamı.Görkem'in babası da öyle.Kazadaki tüm suçu örtbas ettiler.Seni o gün,ilk defa hastanede görmüştüm.Yere oturmuş,her şeyini kaybetmiş bir oğlan." Durdu.
"O görüntü aklımdan hiç silinmedi." Boğazını temizledi.
"Görkem'in ailesi kazadan beni sorumlu tuttular,haklıydılar da.Görkem okul,hatta şehir değiştirdi.Kazadan sonra bir daha konuşmadık."
"Toparlanmak zor oldu.Okula ara verdim.Sarhoş olduğum için görüntüler silik silikti ama birilerinin canına mal olduğunu bilmek ne kadar acı verici,anlatamam." Uzun bir sessizlik oluştu,fazla uzun.
"Senden nefret ettiğimin bin katı kadar nefret ettim kendimden.Çünkü...ailemin katiline aşıktım.Bunu asla kendime yediremedim.Aşk nefrete yakın derler ya,doğruymuş." Tekrar sessizlik.
"Yalan söyledin."
"Ne?" Burnunu çekti.
"Geceleri uyuyorum dedin ya,yalan söyledin.Her gece ağladığını biliyorum ben." Meriç tekrar burnunu çekti,arkadan birkaç fışırtı sesi geldi.
"Bartu,şimdi neredeyim biliyor musun?"
"Nerede?" Durdu,seslice nefesini verdi kız.
"Katil olduğum yerde."
"Ne?Ne yapıyorsun orada?" Kaşlarını çattı.
"Bartu ben her şey için çok özür dilerim.Biliyorum,ne yapsam ne söylesem aileni geri getiremem,suçumu hafifletemem,bu günahı silemem ama bil olur mu?Ben çok pişmanım,çok üzgünüm."
"Düşündüğüm şey...olmayacak değil mi?"
"Senin kendinden nefret ettiğinin on bin katı kadar kendimden nefret ediyorum.Senin sevgini,yaşamayı hak ettiğim falan da yok.Cezamı öyle çekmedim ama böyle çekeceğim."
"Hayır hayır,yapma."
"Bunu hak ettim ama,fazlasıyla."
"Birini daha kaybedemem."
"Bartu,affet olur mu?"
"Meriç dur,lütfen dur." Fışırtı sesleri.
"Meriç?Meriç!"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
