Yıllar oldu çekip gideli mutluluk benden,yapayalnız kaldım kendimle, kendimce.
Dolaşan, gülen, insanlar yok sokaklarım da kaldırımlarım bomboş.
Ne cıvıl cıvıl oynayan çocuklar, ne dedikodu yapan kadınlar var artık,
Tüm sokaklarım ıssız.
...
Her köşe başı ayrı bir acı, her sokak lambası ayrı bir karanlık.
.....
Bakma şimdi yıkık dökük harabe olduğuma
Hayat dolu mutlu günlerim, mutlu insanlarım, çılgın aşıklarım da olmuştu.
Bir gün karabulutlar örttü üstümü ve tüm güzellikler terk etti beni,
Uğursuz karanlık sokaklarıma, mutsuzluk yüreğime çöktü,
Kayboldum ....
....
Yıllardır arıyor bulamıyorum kaybettiğim mutluluk ve huzuru,
Karanlık, ıssız ve kayıp bir şehrin sokakların da yıkık dökük duvarlara yazıyorum
Kırık mısralarımı.
Kaybettiğim umudu arıyor bulamıyorum.
....
Eski güneşli güzel günler yok artık,
Ayrılığın hüznü, ihanetin karanlığı çökmüş sokaklarıma.
Gözyaşlarım yağmur olmuş yağmakta üstüme.
Bundan sonra ;
Kaybolan şehrin sokakları zindanım.
Kalemimden dökülen kırık mısralar mezarım
Mutluluk hayalim,
Vuslat menzilim,
Ölüm kurtuluşum benim ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FİRARİ DİZELER
PoetryMarifet Şairde değil, sıradan kelimeleri muhteşem cümleler haline getiren o muhteşem kadındadır...