FİRARİ DİZELER

YA DA HİÇ DOĞMADIM

Yazmakla yazmamak arasına sıkışmış kelimeler biriktiriyorum

Sevmekle gitmek arasında sıkışmış yüreğime.

Sevsem de kalamadığım istesem de gidemediğim,

Tek kişilik sonsuz bir hücreye mahkum olmuş bedenim.

Yazmak isteyip yazamadığım,
Sustuğum cümlelerimde seviyorum seni

Tek kişilik koca dünyamda sensizliği yaşıyor
Her gün biraz daha ölüyorum...

Sustuğum cümlelerim gardiyanım olmuş

Yazdığım şiirler darağacım
Kirpiklerin boynumdaki urgan...

Konuş yüreğim konuş artık
Nokta koyamadığım cümlelerim
Virgül le bile ayıramadığım senle ben...

İdam kararı çoktan verilmiş gıyabımda
Asmak için ne bekliyorsun vur tekmeyi

Zaten öldüm ben yazamadığım şiirimde
Zaten öldüm...

Söylediğin her yalan ufak ufak öldürdü
Her seni seviyorum lu cümlen bir parçamı kopardı benden
Her sensiz gelişin bir parça toprak attı mezarıma
Sustuğun her kelime biraz daha yaraladı beni,
Ve sen
Sen yaralarımla bırakıp gittin beni...

Senden sonra ben,

Yazdığım her şiirde

Aldığım her nefeste,
Gözlerimi açtığım her sabahta
Öldüm...

Kaç kere ölür insan hayatta...

Bir kere doğan insan,

Elbet bir kere ölmeli bu hayatta,
Oysa ben yazdığım her şiirde,
Yazamadığım her dizede,
Sensiz geçen her gün de
Tekrar tekrar öldüm
Öyleyse
Ben

Ya insan değildim

Ya da hiç doğmadım...