Convo |k.sj

K I M S E O K J I N

Nandito na ako naghihintay.Habang buhay,ako'y maghihintay.Maya-maya ay may lumapit sa akin lumingon ako at nakita si Lia.Always pretty and fresh.Kaya nahulog ako sa kanya.Ang tindi ng epekto niya sa akin.

"So bakit kailangan nating magmeet?"Kahit cold i can see her kind side.

"I just want to explain everything"

"No need Jin,alam ko ang lahat.At im sorry for leaving you hanging"Ngumiti siya.

"Can i hug you one more time before you dissappear?Alam kong pupunta kana ng ibang bansa"

Niyakap niya ako.A hug that i wish will last forever.Just hold me tight because i need you.Alam ko danger is everywhere kaya you need to run.And now the truth is told.That its not fake love,that i dont need to let go,and i found the answer to love myself.And i want to cherish this moment kasi hindi naman tayo young forever.Biglang umikot si Lia at may narinig na lang akong putok ng baril.Niyakap niya ako ng mahigpit.Yung yakap na hinding hindi mo makakalimutan.

Sa tingin ko may mali na nangyayari ngayon.Saan pumutok ang bala?Kanino?Napalingon ako kay Lia na umiiyak.Hinawakan ko yung likod niya.God,why!Bakit?

"Jin,minahal kita pati ngayon andito pa rin sa puso ko iyon"Sambit niya.

"Lia,im so sorry for being a bastard simula nung dati pa,tutuparin ko lahat ng gusto mo!"

"Jin 143"Sambit niya.

"143 more than anyone Lia"

"Jin,i will always be by your side remember that"sambit niyang muli na tila nahihirapan na siyang huminga.

"Lia dont talk,kaya mo yan"

"Stay awake Lia,stay awake!"Pumipikit-pikit na yung mata niya.

"LIA STAY AWAKE!"Sigaw kong muli.Napadilat siya kaso naghihingalo na.

"LIA!"Napasigaw ako ng sobrang lakas.

-After 2 years-

"Lia gising na"

"Malapit na yung sunset tulog ka pa din"

"Lia ganun ba kaganda dito sa Gwangju?"

"Lia diba sabi mo gusto mo dito?"

"Lia naman eh"

"Uyy asan ka na ba?"

Umupo ako sa mga damo at tumingala sa langit.Hindi ko nang maiwasan na maluha o umiyak.Kung kailan nandito na ako eh."Lia oh tinupad ko naman yung promise ko eh,andito na ako sa gwangju nang hindi ka kasama"

"Lord bakit niyo kinuha ang taong pinakamamahal ko?Bakit kailangan siya pa?"

"Hyung,tara na malalate pa tayo ng flight"Pumasok sa loob si Taehyung.

"Taehyung ansakit,di kokayang makita ang puntod niya"

"Hyung kailangan ka doon"Pumasok si Jungkook na malungkot.

"Ayaw ko nga sabi eh!Tinutupad ko lang naman yung pangako ko sa kanya!"

"HYUNG WALA NGA SIYA DITO NASA US SIYA!HINIHINTAY NIYANG MAGPUNTA KA SA 2nd Death Anniversary niya!"Sigaw ni Jungkook.

"Hyung mas nasasaktan ako kasi kapatid ko yun at kailangan.ka.niya.doon."Sabi niyang muli at tumayo ako at nagpunta kaming US.

—————

"Condolence Jin"Sabi ni Eunwoo."Naging mabait siyang kaibigan sa amin nila Yeonjun kahit onting panahon lang namin siya nakasama,isa siyang anghel"Sabi ni Eunwoo.

"Hyung Condolence,mabait yang bespren ko.Mapagmahal,mapagaruga at higit sa lahat ate ko na din yan"Sabi ni Yeonjun.

"Kayong dalawa iwan niyo muna si Jin diyan"Sabi ni Yoongi.

"Lord,bakit siya pa?Di ba pwedeng ako na lang?ANG SAKIT NA!"

"Ituloy ko pa kaya ang buhay ko kung wala na itong halaga?"

"Bakit pa kasi siya!"

Nagpunta na ako sa condo unit niya.Tinignan ko ang litrato namin na nakalagay sa isang box.Sasamahan kita Lia.Hindi ka magiisa.

Kinuha ko yung kutsilyo at umupo sa kama.Tumingin ako sa bandang bintana at nakita ko siya.Ngumiti siya at naglaho.Andito siya,kasama ko siya.Im living with my near-girlfriend.I guess life has a painful truth.

"Lia hintayin mo ako sasamahan kita"