hate : daniel

15

[ mila's ]

i helped minhyun and seongwoo to make daniel calm down as well as daehwi.

"nagiging toro talaga si daniel kapag lasing, sorry sa abala. nadamay pa si bakla." minhyun said like a big brother.

napailing na lang ako at ngumiti sa inasal nila, how lucky daniel to protect him by these amazing boys.

"ani, it's okay." i chuckled. napatingin naman sa akin si daniel at itinuro ako. "wae?"

he smiled and hugged me.

"you. why did you stole my heart, huh? ibalik mo na sa akin! niloko mo lang ako!" he said between his sobs. hindi ko alam ang gagawin, nakatingin lang sa amin sila daehwi, minhyun at seongwoo.

lumabas silang tatlo para makapag-usap daw kami ni daniel nang kaming dalawa lang.

sana this time, maintindihan niya kung ba't ko 'yon nagawa.

nakakapagod na kasi kung paulit ulit na lang yung cycle. magpapaliwanag ka pero 'di naman papakinggan side mo. mas masakit pa 'yon.

"hindi kita niloko." daniel smelled my hair and stroke it gently with his hands.

i feel so scared whenever he's touching me this. scared of falling more for him kahit na dati pa ay hulog na ako.

"t-talaga *hic*, paano mo nasabi?" he chuckled sexily.

pinaupo ko siya sa sofa at pinagpahinga muna. hinilamusan ko rin ang mukha niya para mahismasan siya.

ilang minuto pa ang lumipas ay nakaramdam ako ng antok kaya naman umidlip muna ako sandali.

[ daniel's ]

i groaned when i opened my eyes. my head is spinning like a ball in the air. ah, i remember, i was so drunk last time.

nilibot ko ang paligid at chineck kung nasaan ako.

this isn't my house. where am i?

nakarinig ako ng mabibigat na paghinga kaya naman napatingin ako kung saan 'yon nanggagaling.

it was mila, she's sleeping.

i'm in her house, why?

paano ako napunta rito?

nagkuyom ang kamao ko at inalala lahat ng sinabi niya sa akin until minhyun, daehwi, and seongwoo come in.

bakit nandito rin sila? ano ba talagang nangyari last time?

"finally, gising kana rin." daehwi smirked, showing his bruise in his lips.

lumapit ako sa kanya at hinawakan ang sugat niyang 'yon. parang bago, i wonder who did that.

"sinong gumawa niyan sa 'yo?" i asked out of curiosity.

daehwi pointed me.

ako? bwo?

"sino ba itong inakala na naghahalikan kami ni mila last time tapos bigla na lang akong binanatan. syempre 'di ko sinasabing ikaw pero ikaw talaga." i can sense sarcasm within his mouth. napatikom ang aking bibig sa gulat.

did i really do it?

my eyes blinked and looked to minhyun.

"daehwi's telling you the truth, freak." sumipol si seongwoo.

"punch me." i told daehwi, tumawa lang siya at itinuro si mila.

"no, forgive her." sabi niya sa akin na para bang may ginawa akong napakalaking kasalanan sa kanya. tumawa si seongwoo habang napapilantik ako.

"anong sabi mo? forgive her? nahihibang kana ba?" he chuckled.

ano bang problema ng baklang 'to?

"hindi pero baka ikaw. try to listen fully to her explanation para matauhan ka. pati na rin kay somi." sabi niya at umalis na sa loob ng bahay ni mila.

gano'n ba talaga kahalaga na pakinggan ang side ni mila? hindi pa ba enough ang sakit na binigay niya sa akin?

paano kung mas nakakadurog pa yung sasabihin sa akin ni mila habang nakikinig sa kanya?

masasaktan ulit ako, hindi ba?

pathetic.

you're helpless, daniel-

shut up.

fine, i'll talk to her kapag gising na siya.

[ mila's ]

i scanned the whole room and saw daniel standing in front of me. gising na pala siya, bakit 'di niya ako ginising?

"oh, i'm glad that you're okay now." i smiled. "nasaan sila minhyun?" umupo siya sa harap ko at lumebel ng tingin sa akin.

"p'wede ako muna?" my heart beat faster unlike it's ordinary beat.

what the f-

"l-lumayo ka naman onti." umusod ako. ako na nag-adjust, nakakahiya naman.

he sighed and talked to me.

"i'll hear you just this once. isang beses lang, mila. explain everything to me." i knew this day would come.

brace yourself, mila.

brace your fears. be a tough girl like you used to.

"okay, fine. jihoon and i got a deal kapalit ng pera. i was in need of money that time because i want to restore my family's farm. 'yon na lang ang natitirang alaala ng aking magulang sa akin. pumanaw sila noong bata pa ako kaya gano'n na lang ang pagpapahalaga ko sa farm na 'yon that's why pumayag ako sa offer ni jihoon. hindi nga lang yun yung nakuha kong benefit, e. magiging isa na rin akong idol, malapit na akong mag-debut. i'm doing this for all the memories and dreams. hindi para sa akin. kaya sorry kung nasaktan kita but hear me out with this one, okay? i told jihoon to stop because i'm falling for you already. gusto na kita, habang ginagawa ko yung mga bagay bagay na kasama ka, ikaw lang nasa isip ko. wala ng iba. ang cheesy, 'no?" i smiled and chuckled.

daniel only looked at me.

"tapos, pumayag si jihoon kasi alam niya na nasasaktan kana. alam ko rin kung anong meron between you and jihoon. alam ko lahat lahat, minabuti kong siguraduhin na tapos na talaga. nangyari, natapos nga. kaso, may nakaalam. si somi. she confronted me to confess my dirty secret with you so i did pero hindi mo ako pinakinggan kasi alam kong magagalit ka sa akin, sorry, daniel. mian-" he cupped my face and planted a soft kiss on my lips.

a tear fell from my eyes as he looked straight upon my eyes.

"i didn't know, i'm sorry, mila. saranghae." he said and deepened our kiss.

"nado saranghae, daniel-ah." i hugged him tightly and we shared kisses together.