12 years later
KHATE'S POV
Tatlong taon na naman ang lumipas simula nang umalis si ate sarah, limang taon narin ang nakakalipas nang mamatay si tito jeiden kaya sya na ang umaasikaso sa naiwan nitong negosyo para sa kanya, hindi ito gaanong kalakihan pero kailangan nya itong pangalagaan para sa hiling ni tito, naalala ko tuloy kung gaano kalungkot si ate nung namatay si tito.
Flashback
Five years ago
*kringgg kringgg*
Busy ako sa pagbabasa ng libro nang marinig ko ang cellphone na nagriring, pagtingin ko si ate sarah dali dali ko itong kinuha at sinagot namimiss ko na talaga si ate.
"hello ate sarah"masaya kong bati kai ate sarah.
"*sub* h-hello? *sub* khate"tugon ni ate sarah, rinig kong umiiyak sya pero bakit?.
"ate anong nangyare bakit ka umiiyak?"nagtatakang tanong ko sa kanya.
"khate *sub* kasi si p-papa *sub* w-wala na *sub*"sabi nya sakin at pagkatapos ng katagang yun maslalo syang humagugol sa pag iyak, dali dali akong tumakbo kay mama at sinabi ang nangyari kay tito.
"mama si ate sarah tumawag, wala na daw si tito"nagulat si mama sa sinabi ko at kinuha sakin ang cellphone.
"hello anak-"hindi ko na narinig ang iba pa nilang pinag usapan dahil umalis si mama para makapag usap sila ni ate ng masinsinan habang ako naiwang nakatulala.
Pagkatapos ng araw nayon napagkasunduan nila papa na puntahan si ate dahil wala itong ibang kapamilya sa amerika dahil nag iisang anak lang si tito hindi ako nakasama dahil may pasok ako, kaya nalukungkot ako dahil wala ako sa tabi ni ate sa oras na kailangan nya ng magpapasaya sa kanya"sana ok lang si ate sarah"bulong ko sa sarili ko habang hawak hawak ang litratong regalo sakin ni ate nung 7th birthday ko. Alam kongsobrang lungkot ni ate sarah ngayon dahil sa pagkawala ni tito dahil tuluyan na syang naulila sa magulang.
End of flashback
"Si octav naman naman masyadong busy sa music nya"sabi ko sa sarili at napabuga nalang sa hangin.
Kinuha ko nalang ang wallet ko sa bag at kinuha ang papel na naduon, kinuha ko ang laman ng papel yun ang supot ng cudbury ito yung bigay sakin ni kuya edward, kamusta na kaya sya simula nung araw na yun hindi ko na sya nakita. Syempre gusto kong ulet makita si kuya edward para magpasalamat.
*kring kring*
Biglang naring ang cellphone ko kaya tinignan ko kung sino si mama pala"hello ma bakit?"tanong kay mama.
"anak kailangan mo umuwe"seryosong sabi ni mama.
"ma bakit?"takang tanong ko.
"basta, hurry up"
Dali dali kong ibinalik ang supot sa papel at ibinalik sa wallet ko at umalis na.
Pagdating ko sa bahay nakita ko si mama nakatayo sa may sala seryoso ang muka nya"ma ano pong meron"tanong ko kay mama. Kinakabahan ako sa inaasta ni mama.
"meron gustong kumausap sayo"serysong tugon ni mama.
"sino po"tanong ko tumingin si mama sa may pinto nanlaki ang mata ko sa nakita ko.
"ate sarah"sabi ko at dali dali akong tumakbo at niyakap sya"ate bakit ka nandito? Akala ko next year ka babalik dahil busy ka"nagtatakang tanung ko kay ate huling tawag nya kasi sabi nya hindi sya makakauwi kaya nagulat ako nang makita syang nakatayo sa may pintuan namin, kinabahan pa naman ako dahil sa seryosong itsura ni mama.
YOU ARE READING
WHEN MY BIGGEST MISTAKE TURN INTO MY HAPPINESS
FanfictionPaano ba sumaya?pagba nakakatulong ka?pag ba meron kang taong napapasaya?pag ba inlove ka?or baka naman kapag mahal ka ng taong mahal mo?. Pero paano kung yung pinakamalaking mistake mo in your whole life ay ang maging dahilan ng happeness mo? Pwede...