WHEN MY BIGGEST MISTAKE TURN INTO MY HAPPINESS

prologue

"Ate sarah"tawag ng isang batang babae sa pinsan nyang galing ibang bansa at dali dali tumakbo at niyakap ito"sobrang namiss kita ate sarah".

"ako din baby khate namiss din kita"sabi ni sarah at hinalik halikan pa ito sa pisngi"may nang aaway ba sayo habang wala si ate?"tanung nya kay khate habang hanahaplos haplos ang ulo ng bata.

"wala ate takot yata sila dito"saad ni khate at ipinakita ang maliit at cute na kamao nito na animoy handang handa sa laban.

"verygood, yan dapat hindi ka nagpapatalo kahit kanino..para kahit wala si ate sarah kaya mong protektahan ang sarili mo?..ok"saad ni sarah at pinisil pa ang pisngi ng bata dahil sa sobrang kacutan nito.

"of course ate mana ata ako sayo"

"syempre kanino pa ba"

"sarah khate tara na kanina pa naghihintay ang mama lilia nyo sa bahay"tawag ng papa ni khate sa kanilang dala.

Dali dali naman sila tumakbo at sumakay sa van na sasakyan nila sa pag uwi.

Sinundo nila si sarah ang nakatatandang pinsan ni khate sa airport dahil dumating sya galing amerika dahil duon sya naninirahan kasama ang papa nya isang amerikano. Si sarah ang inukahiya ng kanyang mga magulang ganun din si khate kaya kung ang turingan sila ay parang magkapatid. Mahal na mahal nila ang isa't isa.

Si sarah ay masmatanda ng siyam taon kai khate kaya sobrang protective nya sa nakababata nyang pinsan dahil itinuturing nya na itong nakababatang kapatid dahil gustong gusto nya ng kapatid pero namatay ang kanya ina nang isinilang pa lamang sya nito kaya sabik sya sa kalinga ng ina pero kahit ganun nandon naman si lilia ang mama ni khate para gabayan sya mahal na mahal nya rin si sarah na parang tunay nyang anak.

Ngunit kailangang umalis ni sarah at magpunta ng amerika at duon manirahan dahil yun ang gusto ng kanyang papa jeiden kahit ayaw nya ay hindi nya pwedeng suwayin ang ama dahil ito nalang ang meron sya. Umuuwi naman sya sa pilipinas at hindi naman sya pinagbabawalan ng kanyang ama nabisitahin ang kanyang pamilya sa pilipinas pero kailangan nyarin umuwi agad sa amerika para bantayan at alagan nya ang amang may sakit. May mga nurse naman na nagbabantay dito pero mas gustong nyang anak nya mismo ang nag aalaga at nagbabantay sa kanya . Limitado ang pagtira nya dito sa pilipinas dahil limang buwan lang ang pinakamatagal na pwede syang tumira sa bansa.

Ok lang naman sa kanya dahil alam nyang kailangan sya ng ama nya.

"ate sarah kamusta si tito?"tanung si khate sa ate sarah nya.

"ok naman si papa khate pero lalo syang nanghihina habang tumatagal"

"ganun ba ate. Sana gumaling na si tito no? Para maging masaya ka narin"saad nito sa pinsan nya at nagp fluppy eyea pa.

"ang cute mo talaga khate"at kilitikiliti pa si khate sa tagiliran.

"hahaha ate tama na haha ate nakikiliti ako ate hahaha"sobrang lakas ng ingay sa loob ng van nang dahil sa kulitan nilang dalawa dahil halatang namiss nila ang isa't isa.

"khate sarah malayo pa ang biyahe. Kaya please behave, it's so annoying"sabi ng tita vivian nila na pinsan ng ina ni khate. Sa lahat ng pinsan ng mama nya ito ang pinakaayaw nya dahil tuwing magsasaya sya lagi itong nakakontra wala syang magawa dahil ang utos ng mama nya sumonod sa maskatatanda.

Hindi nakasama ang mama ni khate dahil may sakit ito sa puso at bawal sa malalayong biyahe at hanggat maari dun nalang sya sa bahay...bawal din makaramdam ng sobrang saya at lungkot at makakaapekto ito sa puso nya. Ito ang dahilan kung bakit hindi na nagkaroon ng kapatid si khate. Muntikan na ngang mamatay ang ina nya sa pagsilang sa kanya. Mabuti nalang at lumaban talaga sya. Dahil dun bumilib ang mga doktor sa mama sya dahil sa lakas ng loob nito. Pero wag pakampanti dahil baka pinalad lang talaga sila ng mga oras na yun.