meçhul G×G [Texting]

meçhul-27

Şehinşah- milyon.

-

Hera BULUT,

“Annem bura da olduğumu görese ne yapardı acaba” dedi saçlarını tararken.

Güldüm,annesi çok tuhaftı. Aynı sahra gibi. Sonsuza dek tükenmeyecek enerjiye sahipti.

Babası da çok iyi bir adam. Genel açıdan ailesini çok sevdim. Bana da çok iyi davranıyorlar!

“ Arkanı dön pijamamı giyeceğim.” dedim elimdeki pijamaları göstererek.

Yüzünü astı,“ Nasıl ya? Hani sevgiliydik biz? Seni soyunurken izleyemez miyim?!”

Düz bir ifade takınarak,“hayır,izleyemezsin.” dedim.

Gözlerini devirip arkasını döndü. Ben de ona arkamı dönüp pijamalrı giydim.

“ Tamam bitti.” dedim saçlarımı kenara doğru iterken.

Yüzü kireç gibiydi,“ Sahra,bir şey mi oldu?”

Sırf yanında soyunmadım diye alınmış olamaz,değil mi? Hayatım boyunca yapmadım ki ben böyle bir şey.

Gözledini kırpıştırdı. Ağlamak üzereydi sanki.

“ sırtın... Yani ben aynadan gizlice baktım. Özür dilerim. S-sırtın da yara izledi vardı,kim yaptı bunu?”

Onu odanın ortasında bırakıp yatağa girdim,“Sadece uyusak olmaz mı?”

Anlatmak istemedim. Görsün de istemezdim.

Annem gitti ama hep kendini hatırlatacak şeyler bırakıyor ardından.

Çok şiddet görmüştüm,yaralar iyileşse de izleri kalıyor.

Yanıma gelip uzandı. Elimi tuttu.

“Annen mi yaptı?”

Sustum.

“ Çok acımış mıydı?”

Sustum.

“ Seni seviyorum.”

Güldüm,“geçti.”

“Yarın babanı aramaya gideriz,olur mu?”

Kafamı salladım. Birkaç dakika sonra,“ Fotoğrafı var mı?”

Kafamı ona çevirdim,“ Bir tane var ama eski. Annemin eşyalarının arasında bulmuştum. Değişmiştir,fotoğraf işe yarar mı bilmiyorum.”

Saçlarımla oynadı,“ merak etme,her şey güzel olacak.”

Belki de yıllarca bu yalanı söyleyecek kimsem olmadığından her şey bok yoluna gitti.

//“ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım... Hakiki hayatım benim için can sıkıcı bir rüyadan başka bir şey değildir...”//

Merkür.