meçhul G×G [Texting]

meçhul-36

Vance joy- Riptide.

Gözlerimi aralayınca ışık rahatsız etmişti.

Sahra yanımda gözleri ağlamaktan şişmiş bir biçim de bana bakıyordu,“Sonun da uyandın.. Hera,çok korktum sana bir şey oldu diye. Kan kaybettiğin için bayılmışsın ama çok iyiymişsin. Sorun yokmuş yani. Allah'a şükür.”

Gülümsedim,“Evet iyiyim,sakin ol artık.” dedim.

Elleriyle oynamaya başladı, gerginken böyle yapardı,“Başka bir şey mi oldu?” dedim şüpheyle.

Saçlarını geriye atıp tedirgince gülümsedi,“ Iıı şey... Biliyorsun babam,baban hakkında araştırma yaptı. Bir de öğrenmiş ki,babanın bir kız kardeşi varmış,yani senin halan. Yurtdışındaymış yıllarca ama bu ay dönmüş. Babamla birlikte onunla konuştuk,sen de bahsettk. Çok iyi bir insan,yani ben sevdim. Senin varlığından haberi yokmuş. Duyunca çok şaşırdı ve sevindi şimdi burada. Seninle tanışmak istiyor ve nasıl olduğunu merak ediyor.”

Birkaç kez öksürüp sözüne devam etti,“ eğer istersen şimdi odaya girer. Eğer istemezsen ben dahil herkes o kadının varlığını unutur. Tek istediğim pişman olacağın bir karar verme... O ailenden kalan tek kişi Meçhul. Bunu unutma sevgilim.”

Şaşkınca yüzüne baktım. Babamın kardeşi olduğunu bilmiyordum.

O ailenden kalan tek kişi Meçhul.

Ne yapacaktım şimdi?

Eğer onunla bir kez olsun konuşmazsam yıllarca pişmanlığını yaşayacağımı biliyorum ama... Peki tanıdığıma pişman olursam?

Bir yandan içim de tarifi olmayan bir mutluluk vardı. Ailem. O,ailemden biri. Babam gibidir belki? Öyle midir?

“Cevabını bekliyorum.” dedi Sahra.

Saçlarımı düzeltip ona baktım,“Çok kötü gözüküyor muyum? Yani beni görür görmez korkup kaçmaz değil mi?”

Kahkaha attı,“ Hayatım da gördüğüm en güzel şeysin.” dedi dudaklarıma küçük bir öpücük bırakırken.

Bu kabul ettiğin anlamına gelir,Hera.

Kabul ediyorum zaten,en fazla ne kaybederim ki?

Sahra kapıyı açıp,“içeri gelin lütfen.” dedi.

İşte geliyor. Ona benziyor muyum? Ya da o babama benziyormudur?

İçeri otuzlu yaşların da bir kadın girdi. Güzeldi.

“Merhaba Hera. Seni tanımama izin verdiğin için, teşekkür ederim. Ben Zeynep.”

Yüzüne bakmakla yetindim.

“Arkadaşını cesurca kurtarmışsın,ne güzel.”

Başımı olumsuzca salladım,“O benim arkadaşım değil, sevgilim.” dedim,saklanacak kötü bir şey yapmıyordum neticede.

Sahra'nın yüzün de ki şaşkınlığı ve mutluluğu görmüştüm.

“B-ben bilmiyordum. Üzgünüm. Demek sevgilin.”

Homofobik çıkarsa üzülürdüm açıkçası.

“Bu güzel, birbirinize yakışıyorsunuz. Mutlu olmanızı isterim.”

Birkaç dakika sessizlik oldu,sonra ben,“Benden gerçekten haberin yok muydu? Babam hiç bahsetmesi mi?”

Yüzünü bana çevirdi,“ Öğrenmem imkânsız gibi birşeydi. Ben daha neredeyse çocukken evden kaçtım. Annemle,babamla ve abimle hiç iletişime geçmedim. Aslında abimin hiçbir suçu yoktu,o her zaman yanım da olmuştu ama ona haber vermeye korktum,annemler sıkıştırırsa yerimi söyler diye. Sonra bir baktım yıllar birbirini kovalamış,hepsi vefat etmiş...”

Ben de ona dair hiçbir şey duymamıştım babamlayken,ya da hatırlamıyordum, bilmiyorum.

“Neden kaçtın?”

Hüzünle gülümedi,“Pek çok neden vardı. Ailem otoriter ve baskıcıydı. İstediğim pek çok şey varken, hiçbirini yapmama izin verilmezdi. Adeta nefes almak için bile onlardan izin olmam gerekiyordu. Dayak da cabası. Abim korumaya çalışınca o da dayaktan payını alırdı. Ya da ceza.”

Babamın bahsi açılınca gözleri doluyordu.

Onun hikayesi,tanıdık gelmişti. Kaderlerimiz benziyordu,ne yazık ki...

“Üzgünüm,sen büyüdüğün de yanın da olmak isterdim,abim ve seninle bir yaşantı sürmeyi gerçekten çok isterdim. Ama gitmeye zorlandım,başka çarem yoktu...”

Güldüm hafifçe,“ Yerin de olsam ben de aynısını yapardım ve şey... Aslında ben de bir zamanlar senin yerindeydim ve annemin yanından kaçtım.”

Sahra'nın elini tuttum,“Benim Sahra'dan başka kimsem yok,ailem o. Her şeyim o ama eğer istersen küçük ailemize katılabilisin... Hala.”

Gözleri ışıldamıştı adeta, Sahra da gülerek bizi izliyordu.

“İnan bana bunu sen den daha çok istiyorum,Hera. Çok teşekkür ederim...”

Sanırım kâbusla uyandığım geceler, Güneşli günlere dönüyor.

//“Yeni bir dil yaratmak istiyorum. Beni kendime anlatacak.”//

Merkür.