~Love Struck~

11. Bölüm ~

Love Struck ~

Çeviri: Luinkh

11. Bölüm – “Yaptığın ne bok varsa hepsini anneme anlatmak üzereyim. Beni test etme.”

Bir yere oturmaktan aciz, odasında ağlayan Sehun, onlardan elinden geldiğince uzak durabilmek için aşağı kata indi.
Gerçekten gidecek hiçbir yeri yoktu, bu nedenle tüm bu olanlara katlanmak zorundaydı, yumrukları sıkılmış, gözleri kırmızı bir halde kanepede oturuyordu, izlemese de televizyonu açık bırakmıştı. Sehun odasını bir süre önce terk ettiğinden beri daha fazla ses yapmıyorlardı.

Beyni bomboştu. Hiçbir şey düşünemiyordu.

Kai bunu ona neden yapmıştı? Eğer işi başlatan Sehun’un annesiyse Kai bunu reddedemezdi. Neden Kai Sehun’la yatmaya devam ederken, bekaretlerini nasıl da birbirlerine verdiklerinden söz etmeyelim bile, neden kendini Sehun için saf tutmaya tenezzül etmemişti?

Kai’nin sadece Sehun’u istediğini söylemesi? Hepsi yalan mıydı?

Kai’nin Sehun’a dokunduğu gibi annesine de dokunduğu düşüncesi gözyaşlarının yeniden yanaklarından aşağı yuvarlanmasına neden olmuştu.

Birinin ağır adımlarla merdivenden aşağı indiğini duyduğunda, Sehun hızlıca göz yaşlarını sildi ve kim olduğuna bakmak için kafasını çevirdi.

“Sehun?” Fısıldadı Kai, merdivenin ortasında durmuş, şaşkınlıkla ona bakıyordu. Eşofmanını giymiş ve tişörtsüz bir haldeydi, saçları nemliydi, neredeyse su damlıyordu. Az önce duş almış olmalıydı.

Sehun bakışlarını yeniden televizyona çevirdi.

“N-ne zaman… geri geldin? Ben sanıyordum ki… Eun Soo demişti ki-“

“Eğlenceli miydi?” Sordu Sehun sıktığı dişlerinin arasından. Kai’den bir cevap yoktu. Sehun kanepeden kalktı ve merdivene doğru yürüdü. Basamakları çıkarken Kai’ye bakmaya tenezzül bile etmedi. Merdivenin son basamağına ulaştığında, alay etti Sehun. “Çok teşekkür ederim, Kai. Para için her şeyi yapmaya istekli ucuz bir köpek olduğunu kanıtladın.” Dedi ona bakmadan ve odasına ilerledi.

**

“Sehun?” Annesinin sesi ve kapısına tıklayışlarıyla uyandı. Gözleri yavaşça açılırken hafifçe sızlandı. Babasının ölümünden beri hiç bu kadar ağlamamıştı.

Sehun iç çekti ve yatağında pozisyon değiştirdi, kalkmak istemiyordu.

“Sehun. Okula geç kalıyorsun.”

İnledi ve tembelce yataktan kalktı. Yardım edilemeyecek bir durumdaydı. Kai’nin annesiyle yaptığı şeyi tamamıyla biliyordu ve ihanete uğramış hissediyordu. Bu yüzden yapmak istediği ve yapabildiği tek şey tüm bu süre boyunca ağlamaktı. Ama bu sefer annesi yüzünden olmadığını da biliyordu. Kai ve yalanları yüzündendi.

Yatak örtüsünü hırpalayıp karmakarışık bir hala getirdikten sonra yorgun bir esnemeyle kapısını açtı.

“Sehun.” Ciyakladı annesi. Yani, en azından, neşeli görünüyordu. “Neden üniformanı giymedin?”

“Gitmiyorum.” Sehun ifadesiz suratıyla ilgisizce cevapladı ve yanından geçip merdivene ilerledi.

“Şey, bugün seni okula ben bırakırım diye düşünmüştüm. Neden gitmiyorsun?”

“İyi hissetmiyorum.” Yeniden, başka bir duygusuz cevap daha.

“Hasta mısın?”

“Sadece yorgunum.”