Ανεκπλήρωτος έρωτας 🌹

Κεφάλαιο Όγδοο

Κάτσε τι; δεν ήταν ονειρο; έγινε όντως ;
Τι ακριβώς έγινε; Εμμ υποθέτω πως όλο αυτό έχει ξεχαστεί; Ναι, μακάρι.
Και κάπως έτσι ξεκίνησε η μέρα μου, κατέβηκα κάτω και είδα ένα σημείωμα στο τραπέζι, ωχ
"Κατερίνα εγώ και ο μπαμπάς θα πάμε μονοήμερη στο Ναύπλιο, ήταν απόφαση της στιγμής. Τα λέμε το βράδυ, να προσέχεις και να με πάρεις τηλέφωνο όταν το δεις"
Τέλεια, η μέρα χωρίς την Κατερίνα πόσο περίμενα αυτή τη μέρα δεν φαντάζεται κανείς.
Και είμαι μόνη μου στο σπίτι, τέλεια.. Τουλάχιστον έχω τον Άρη..
Έλα θα περάσει και αυτό, το χεις ψυθηρισα στον εαυτό μου και πήγα να φτιάξω καφέ γιατί δεν βλέπω να τη βγάζω αλλιώς.
Καθησα στον καναπέ και με πήρε ο ύπνος ξανά, αυτή τη φορά είδα και ένα όνειρο ότι μου έστειλε ο Λεωνίδας λέει μήνυμα που μου λέει "ευχαριστώ για όλα μικρή... Ξέρεις εσύ "
Ουαου Κατερίνα, φαντασία που την έχεις και συ.
Κάτσε τι; δεν ήταν ονειρο ; Ε; Εμμ τι κάνουμε τώρα; Απαντάμε; Όχι Κατερίνα δεν θα απαντήσεις. ΠΑΣ ΚΑΛΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΎ;
Αφού τελείωσα αυτόν τον μινι διάλογο με τον εαυτο μου πήρα τηλέφωνο την Κλειώ και της εξήγησα τι ειχε γίνει.
Η συμβουλή της ήταν να αγνοήσω το μήνυμά του και να κάνω ότι δεν έγινε ποτέ, κάτι το οποίο προφανώς δεν έκανα, πήρα τη χαζή απόφαση και του απάντησα ρωτώντας τον "ποια όλα; σε τι ακριβώς αναφέρεσαι;"
"ο, τι έγινε εχθές"
"δεν θυμάμαι να έγινε κάτι εχθές, αν θες να παίξεις με κάποιον με συγχωρείς αλλά δεν είμαι εγώ αυτός ο κάποιος"
"Καλά, εγώ μεθυσα, εσύ δεν θυμάσαι;"
"?? Έχεις όρεξη μου φαίνεται"
"Δεν θα το έλεγα αλλά εντάξει, ευχαριστώ όπως και να χει... "
" Α καλά.. Παρακαλώ υποθέτω; αφού θες τόσο να με ευχαριστησεις δεν θα σου χαλάσω εγώ τα σχέδια. "
" Εντάξει Κατερίνα, θα καταλάβεις.. "
Αγνόησα το μήνυμά του και συνέχισα να πίνω τον καφέ μου.. Όταν μετά από 20 περίπου λεπτά χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας;
Τι; Δεν θυμάμαι να περιμένω κανέναν, κανένας διανομέας διαφημιστικων θα ναι. Ναι, σιγά μην ανοίξω.
Αδιαφορησα αλλά το κουδούνι ξανα χτύπησε.
Πωω επιμένει κι ολας, ποιος είναι γαμω. Πήγα με γρήγορα βήματα να ελέγξω ποιος είναι και τι θέλει από εμένα, από την κάμερα διέκρινα μια γνωστή φυσιογνωμία.. Δεν μπορεί..
Όχι γαμω.. Που ξέρει εκείνος που μένω; Σκατα..
Τωρα ιδού το δίλημμα, ανοίγω ή όχι;
Άστα αυτά, εννοείται πως άνοιξα. Στεκόμουν στη πόρτα έχοντας βγάλει το κεφάλι μου έξω και περίμενα να ακούσω τι είχε να μου πει.
Κ:Τωρα έρχεσαι και σπίτι μου ; Δεν μπορώ να απαλλαγώ μια μέρα γαμω ; Τι θες;
Λ:Τι θέλω ε; Το ερώτημα είναι εσύ τι θες
Κ:Την ησυχία μου, κάτι που δεν πρόκειται να έχω όσο είσαι εδώ
Με κοίταξε εκνευρισμενος και χωρίς να πει τίποτα μου επιασε το χέρι και με έσπρωξε στο σπίτι κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Με έσπρωξε με δύναμη στον καναπε και καθησε μπροστά μου
Όχι ρε γαμωτο...
Λ:Λοιπόν, για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, εχθές εγώ ήμουν στο μπαρ και εσύ κατά κάποιο τρόπο το ήξερες και ήρθες από κει, με είδες χάλια και αποφάσισες να με βγάλεις έξω και να με πας σπίτι μου, θυμάμαι χαρακτηριστικα που κοιμήθηκα στον ώμο σου και με "κουβαλησες" μέχρι το σπίτι μου
Κ:Ωραία όλα αυτά αλλά είσαι σίγουρος ότι έγιναν με εμένα;
Λ:Μη πας να με βγάλεις τρελό
Κ:Τι; είναι κάτι που δεν είσαι; γιατί εγώ άλλο έχω καταλάβει
Ήρθε κοντά μου μειώνοντας την απόσταση μεταξύ μας
Λ:Μικρή, πρόσεχε λίγο πως μιλάς και σε ποιον μιλάς
Κ:Ωπα ρε, σε ποιον μιλάω δηλαδή;
Λ:Σε εμένα
Κ:Ουαου, τώρα φοβήθηκα
Λ:Θα έπρεπε
Κ:Ναι εντάξει..
Προσπάθησα να σηκωθω αλλά με έσπρωξε πάλι πίσω στον καναπέ και αυτή τη φορά ήρθε ελαφρώς από πάνω μου μειώνοντας περισσότερο την απόσταση μας
Τα χείλη μας σχεδόν ακουμπουσαν
Ορκίζομαι άλλο λίγο θέλω, δεν ξέρω πόσο θα πάει αυτή η κατάσταση..
Λ:Κοίταξε κάτι μικρή, δεν ξέρω ποια νομίζεις ότι είσαι και πιστεύεις ότι μπορείς να βγάλεις εμένα τρελό, εντάξει;
Κ:Τι;
Λ:ΜΗ ΜΕ ΔΙΑΚΟΠΤΕΙΣ ΌΤΑΝ ΜΙΛΆΩ ΓΑΜΩΤΟ.
Και σου ξανά λέω, μπορεί να μαι τρελός αλλά ξέρω τι μου γίνεται, ακόμα τουλάχιστον..
Κ:Ναι.. Εντάξει πάντως νομίζω ότι έχεις μεγα...
Την πρόταση μου διέκοψε μηδενιζοντας την απόσταση μεταξύ μας ενώνοντας τα χείλη μας με ένα γεμάτο πάθος φιλί, ήταν τόσο λάθος μα τόσο σωστό ταυτόχρονα, ένιωθα σαν να έπαιρνα οξυγόνο από το φιλί του.. Η γλυκια μυρωδιά του αλκοόλ που ειχε μείνει στα χείλη του έκανε όλη την αίσθηση να φαντάζει πιο μαγική και ορκίζομαι θα μπορούσα να μεθυσω μονάχα από αυτό. Ήταν σαν να το είχα ανάγκη. Έβαλε τα χέρια του στον σβέρκο μου ακινητοποιώντας με και εγώ με τα δάχτυλα μου χαϊδεψα τα μαλλιά του τραβώντας τα ελαφρά προς τα πίσω . Όταν συνηδητοποιησα τι ακριβώς γινόταν και το ποσό λάθος ήταν όλο αυτό τον έσπρωξα με δυναμη από πάνω μου έχοντας μείνει άναυδη..
Λ:Εμένα δεν μου μιλάει κανείς έτσι, κατάλαβες;
Γαμω, είναι τόσο σεξυ
Όχι δεν είναι, τελείωνε
Κ:ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ;
Λ:Έλα που δεν σου άρεσε μικρή;
Κ:ΤΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΌΤΙ ΜΟΎ ΑΡΕΣΕ ΑΥΤΌ; ΦΎΓΕ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ, ΗΛΙΘΙΕ ΚΑΙ ΜΗ ΜΕ ΞΑΝΆ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ
Λ:Ναι σωστά, ενοχλώ κι ολας
Κ:Ναι. Αντίο Λεωνίδα
Λ:Αντίο λοιπόν.
Εφυγε με γρήγορα βήματα από κοντά μου και βγήκε από το σπίτι κλείνοντας δυνατά την πόρτα.
Τι ήταν αυτό;; Εμμ γιατί; Απλά γιατί; Τι θέλει από τη ζωή μου πια; Πάντως ότι και να θέλει αυτό δεν είμαι εγώ.. Μπορεί να έχει οποία θέλει και θα γύριζε να κοιτάξει εμένα; ΧΑ, και βέβαια όχι, άλλωστε ποιος θα το έκανε αυτό όπως και να χει.. Αν θέλει πάντως να με βασανισει και να με μπερδέψει το έχει σίγουρα καταφέρει, όχι μπράβο του... Ξέρεις τι όμως; δεν θα αφήσω ένα fuckboy να μου γαμησει εμένα το μυαλό και τη διάθεση. ΧΑ, δε σφάξανε έτσι και αλλιώς μόνο να παίξει μαζί μου θέλει. Όχι αγοράκι, εσύ μπορεί να θες να παίξεις αλλά μάντεψε ποιος βάζει τους κανόνες εδώ. Θα μάθεις να παίζεις με τους κανόνες μου.

Λεωνίδας's pov
Τι ηλιθιος που είμαι θεέ μου. Πως μπορεσα να πιστέψω έστω για λίγο ότι της αρέσω. Ποιον κοροϊδεύω; Δεν υπάρχει περίπτωση να της αρέσω εγώ, μάλλον έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου όντως.. Που θα μου πάει... Δεν θα με κερδίσει εμένα εκείνη. Δεν έχει ιδέα τι πάει να πει Λεωνίδας. Όλα τώρα ξεκινάνε

Πηρα τηλέφωνο την Κλειώ και με όση ψυχραιμία μου είχε απομείνει της εξήγησα τι είχε συμβεί και ενθουσιαστηκε περισσότερο από εμένα ομολογώ
[...]
Κλ:Ρε σοβαρολογείς;
Κ:Όχι απλά στα λέω έτσι για να πω κάτι.. ΝΑΙ;; ΡΏΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΊΔΙΟ ΑΝ ΔΕΝ ΣΕ ΠΕΙΘΩ
Κλ:Όχι, με πείθεις απλά τώρα νομίζω ότι παθαίνω
Κ:Α δεν έχουμε πεθάνει ακόμη;
Κλ:Α καλά.. Εγώ ένα έχω να πω...
Όλα τώρα ξεκινάνε..